Του Γ. Λακόπουλου
Κατά πάσα πιθανότητα ο Πρωθυπουργός νόμιζε ότι την είχε στο χέρι: στο κόμμα της υπάρχει ρεύμα για συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά η Φώφη Γεννηματά δεν έκανε το χατίρι του Αλέξη Τσίπρα να παίξει το ρόλο που της είχε κόψει στο Προεδρικό Μέγαρο.
Με την επιστολή της προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας υποβάλει τα σέβη της στο θεσμό και κλωτσάει την καρδάρα στην οποία η κυβέρνηση πίστευε να αρμέξει συναινετικό γάλα. Με αυτή τη στάση της πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ και ο Σταύρος Θεοδωράκης είναι υποχρεωμένος να το χοντρύνει. Ο Κουτσούμπας τους κουνάει από μακριά το μαντήλι, άρα τι μένει; Ο Λεβέντης. Εκτός από τον Καμμένο εννοείται. Ή μαζί με τον Καμμένο. Για τη ΝΔ ας μην το συζητάμε.
Η Φώφη έκανε μια κίνηση ιδιαίτερου αντιπολιτευτικού βάρους, γιατί τη συνόδευσε με ένα κείμενο στο οποίο συμπυκνώνεται η λειτουργία του πολιτεύματος, την οποία με τον τρόπο του πρωθυπουργός προσπαθεί να ρυμουλκήσει στην πλευρά του.
Η κυρία είπε απλά ότι δεν κάθεται να συζητήσει για τα τουρκοκοινοτικά, το προσφυγικό , το ασφαλιστικό και την αναθεώρηση του Συντάγματος στην Προεδρία , γιατί αυτά είναι θέματα που συζητούνται στη Βουλή. Ποιος θα της πει ότι έχει άδικο;
‘H ποιος δεν θα βάλει φαρδιά- πλατιά την υπογραφή του κάνω από τη φράση της ‘ σύσκεψη των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για θέμα κυβερνητικής πολιτικής δεν ενδείκνυται’.
Με απλά λογια η Γεννηματά θα τηρήσει τα προσχήματα, αλλά από εκεί και πέρα ο καθένας όπως έστρωσε ας κοιμηθεί. Καθώς η ΝΔ κοιμάται ούτως η άλλως αυτή τη περίοδο η ιδια κάνει αντιπολίτευση- μόνη. Όσο η Συγγρού δεν έχει ηγεσία το παιχνίδι θα είναι Γεννηματά-Τσίπρας. Θέλει να το κάνει θεαματικό, αλλά και να το κερδίσει.
Πρακτικά η στάση της Φώφη διευκολύνει και τον Προκόπη Παυλόπουλο τον οποίο ο Πρωθυπουργός φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση. Όσο καθίσταται σαφές ότι η ιδέα τη σύσκεψης υπήρξε ατυχής τόσο απαλλάσσεται από την ευθύνη να τη διευθύνει σωστά ο Πρόεδρος. Ήταν εξ αρχής χαμένη υπόθεση.
Ταυτόχρονα η Γεννηματά φέρνει για πρώτη φορά σε δύσκολη θέση τον Αλέξη Τσίπρα στο πεδίο των πολιτικών χειρισμών. Ως ως τώρα οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης ήταν του χεριού του. Για διαφορετικό λόγο για τον καθένα δεν είχε είχε προβλήματα στην αντιμετώπιση είτε του Σαμαρά είτε του Μεϊμαράκη και οι μανούβρες του έβγαιναν. Τους άλλους τους αγνοουσε.
Με την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ όμως δυσκολεύεται γιατί του τραβάει ένα χαλί που πήγαινε να στρώσει στη ζούλα. Μια ημιθεσμική διαδικασία η οποία στην πορεία θα μπορούσε να εκφυλιστεί και σε παραθεσμική.
Από αυτή την άποψη η επιστολή της Φώφης Γεννηματά δεν είναι μόνο μια σωστή πολιτική κίνηση για το κόμμα της. Είναι και μια ασπίδα για τους θεσμούς.
