Άδωνις Γεωργιάδης: «Είμαι αυτό που βλέπετε…». Είναι!

Toυ Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

 

Ο Άδωνις Γεωργιάδης προσχώρησε στη ΝΔ – μαζί με τον Μ. Βορίδη και τον Θ. Πλεύρη το 2012, εγκαταλείποντας τον Γ. Καρατζαφέρη που τον έβαλε στην πολιτική. Ο ίδιος βέβαια θεωρεί πως ήταν ανέκαθεν ΝΔ. Παιδιόθεν παρακολουθούσε οικογενειακώς τις συγκεντρώσεις της ΝΔ, μάλιστα πέρασε και από την ΔΑΠ.

Κατά την κρίση του, μια τέτοια προϋπηρεσία, δεν τον κάνει απλώς νεοδημοκράτη αλλά και κατάλληλο για αρχηγό της ΝΔ. Στην οποία ωστόσο δεν θα μπορούσε ποτέ να εισχωρήσει αν επικεφαλής της ήταν ο Κ. Καραμανλής, τον οποίο κατά καιρούς στόλιζε. Γι’ αυτό πήγε στο γραφείο του και ζήτησε άφεση αμαρτιών όταν τον κάλεσε ο Σαμαράς, ενώ είχε εκλεγεί με τον ΛΑΟΣ.

Έκτοτε λειτούργησε με δόγμα την ατάκα του Κώστα Βουτσά από μια παλιά ταινία: «μωρέ ας βρω εγώ μια τρούπα να τρουπώσω…». Δεν τρούπωσε μόνο – τώρα θέλει να γίνει κι αφεντικό.

Ο Σαμαράς χρησιμοποίησε την προέλευσή του από τα δεξιά της ΝΔ για να οδηγήσει το κόμμα δεξιότερα – ανασύροντας ακόμη και την μετεμφυλιακή ρητορική της ΕΡΕ. Αυτό για τον Άδωνι σήμαινε υπουργείο – αν και ο πρώτος που τον έβαλε σε κυβέρνηση ήταν ο Καρατζαφέρης. Μετά σήμαινε υποκατάσταση του Σαμαρά στην Βουλή, με τον ρόλο του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου που έχει τα δικαιώματα του επικεφαλής της ΚΟ. Λογικό ήταν να του ανοίξει η όρεξη για περισσότερα.

Αυτά δε τα διεκδικεί με τον μόνο τρόπο που γνωρίζει να υπάρχει στον δημόσιο βίο: ως περφόρμερ. Έτσι οργάνωσε και την υποψηφιότητά του, έτσι προβάλει και τον εαυτό του στα διαφημιστικά σποτάκια του. Δεν θέλει να γίνει πρόεδρος. Θέλει να γίνει αρχηγός. Υπόλειμμα προφανώς από τις καθόλου νεοδημοκράτες ιδεολογικές δοξασίες με τις οποίες εμφανίστηκε στην πολιτική το 2003 ως πορτ παρόλ του ΛΑΟΣ: ακραίος λόγος – ενίοτε ασυνάρτητος, αρχαιοπληξία, ελληνολαγνεία και μισαλλοδοξία για τους αταίριαστους.

Θέλει να γίνει αρχηγός όχι γιατί ο ίδιος προσαρμόσθηκε στη ΝΔ αλλά γιατί θέλει να προσαρμόσει την ΝΔ σε αυτόν. Θέλει να την κάνει Δεξιά, τιμή της και καμάρι της. Σαν τον εαυτό του. Χρησιμοποιεί μάλιστα και διάφορες σοφιστείες για να δικαιολογηθεί: π.χ. αν η ΝΔ είναι Κεντρο-δεξιά γιατί το Κέντρο μπορεί να ρυμουλκεί τη Δεξιά και όχι το αντίθετο;  Δεν υπόσχεται πολιτική. Υπόσχεται θέαμα. Ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός, η κεντροδεξιά κουλτούρα των Καραμανλήδων και των Μητσοτάκηδων ως παράδοση του κόμματος θα πάει στο καλάθι. Δεξιά και άγιος ο θεός. Δεν το κρύβει άλλωστε: «Είμαι αυτό που βλέπετε, ο Άδωνις Γεωργιάδης».  Θέλει δε να βγει για να τιμωρήσει τον Τσίπρα.

Το παράπονό του είναι ότι δεν τον ακολούθησε ο Βορίδης. Προφανώς το λέει για να δείξει ότι τον ξεπέρασε. Όταν εγκατέλειψαν τον Καρατζαφέρη για τον Σαμαρά υποτίθεται ότι ο Βορίδης ήταν το μεγάλο όνομα. Αυτός ήταν δελφίνος στο ΛΑΟΣ και αυτός έφτιαξε πρώτος προφίλ αρχηγού στη ΝΔ. Ο Άδωνις βγήκε σαν κρυφός κυνηγός από πίσω και ανέτρεψε την μεταξύ τους επετηρίδα.

Εν πάση περιπτώσει, οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τον Γεωργιάδη τελευταίο και καταϊδρωμένο. Ωστόσο επιμένει. Οι διορατικοί βλέπουν ότι δεν περιμένει να βγει, αλλά να καταστεί κρίσιμο μέγεθος και να κολλήσει σε όποιον κερδίσει. Ίσως να έχει και ρόλο σε ενδεχόμενη διάσπαση της ΝΔ από τον Σαμαρά – παλιά μου τέχνη κόσκινο.

Οι περισσότεροι έλληνες θα σοκάρονταν στην ιδέα και μόνο να τον έχουν πρωθυπουργό, αν έπαιρναν στα σοβαρά τη προσπάθειά του. Αλλά και πολλοί νεοδημοκράτες σοκάρονται στην ιδέα να έχουν κάποιον σαν τον Άδωνι αρχηγό. Όχι για τις ιδέες του αλλά για το ύφος της δημόσιας παρουσίας του. Βλέποντας πως προσπαθεί να τους «τσουβαλιάσει» στην πλευρά του προσπαθούν να συγκρατηθούν – αν και όχι όλοι. Ο Βαγγέλης Αντώναρος, λόγου χάριν, συχνά του υποδεικνύει πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μουσαφίρης. Ο ίδιος αδιαφορεί και οργανώνει το ένα σόου μετά το άλλο – και κιτς αμερικανιές, με το σλόγκαν: «είμαι ένας από σας». Καθόλου. Είναι μοναδικός.

Ως αυτοδημιούργητος βιοπαλαιστής για να χτυπήσει ευαίσθητες χορδές διαμαρτύρεται ότι τον αντιμετώπισαν περιφρονητικά επειδή πουλάει βιβλία για να ζήσει. Μπαλαμούτι... Κανείς δεν κρίνει και δεν σχολιάζει αυτό. Σχολιάζονται το είδος των βιβλίων που εκδίδει, ο τρόπος της παρουσίας του σε περιθωριακά κανάλια και οι κραυγές του.

Εν πάση περιπτώσει ο Άδωνις θέλει να γίνει αρχηγός. Αν ο Τσίπρας ήταν θρησκευόμενος κάθε βράδυ θα έλεγε στην προσευχή του: Θεούλη μου, βοήθα τον να τα καταφέρει.