Αλέξης, ο αναλώσιμος πρωθυπουργός

Του Μάνου Στεφανίδη
ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΜΑΝΟΣΜόνο όσοι παρατηρούν τον κόσμο πίσω από τα φυμέ τζάμια της τζιπούρας τους ή έστω ενός πολυτελούς κρατικού αυτοκινήτου, δεν βλέπουν την απελπισία και τον πανικό της κοινωνίας. Ο Αλέξης υπερψηφίστηκε πρόσφατα από ένα κλειστό κλαμπ 2.000  διορισμένων  ή κομματικών  εγκαθέτων στο Συνέδριο του Σύριζα και φαντασιώθηκε ότι διαθέτει την αποδοχή των ευρέων λαϊκών στρωμάτων. Καμιά επαφή δηλαδή με την πραγματικότητα.

Πρόκειται για τον χιλιομπαλωμένο μύθο της Αριστεράς ότι “λαός ” είναι το 3% ή το 5% και όλοι οι υπόλοιποι  ρεβιζιονιστές ή μπουρζουάδες. Και μας απόμεινε το ύστατο, χυδαίο,  επιχείρημα- ερώτημα: Οι άλλοι ήσαν καλύτεροι; Ναι, αλλά εμείς μία ζωή
προσπαθούσαμε να ΜΗΝ είμαστε σαν τους άλλους! Να μην αντιμετωπίζουμε την εξουσία ως αυτοσκοπό. Για να μη φτάσουμε στο ντροπιαστικό συμπέρασμα ότι οι “άλλοι” υπήρξαν καλύτεροι. Επειδή ήσαν πιο επαγγελματίες. Ενώ εμείς αποδειχθήκαμε οι θλιβεροί φασουλέτοι μίας κατά φαντασίαν επανάστασης.

Ο Αλέξης, λοιπόν, παρά το αυτάρεσκο του χαμόγελο και την – όλο όμως και πιο  δύσκολη – υποστήριξη των ελίτ της Δύσης, παίζει σκιαμαχώντας τα τελευταία του, καμμένα, χαρτιά με τις τηλεοπτικές άδειες, τα συντροφιλίκια των ΑΝΕΛ, και τις ανεδαφικές υποσχέσεις περί ανάκαμψης. Η αλήθεια είναι ότι οι ηγέτες του δυτικού κόσμου τον στήριξαν για να κάνει ΌΛΗ την βρώμικη δουλειά, για νομιμοποιήσει τον εργασιακό μεσαίωνα της χώρας και να ψηφίσει εκείνα τα μέτρα που δεν θα περνούσαν οι “αστικές ” κυβερνήσεις. Μόνο που και αυτοί οι συγκεκριμένοι ηγέτες βρίσκονται στο τέλος της καριέρας τους: Όμπαμα, Ολάντ, Μέρκελ. 

Ο κόσμος πάλι ψήφισε Σύριζα για να καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ. Τόσο απλά. Τόσο κυνικά. Ήδη η Ελλάδα είναι χειρότερη από την Βουλγαρία, ο Αλέξης είναι μειοψηφία αλλά και εκείνος ο πολιτικός που όταν η Ιστορία τον κοίταξε στα μάτια, αυτός χάζευε το μαντηλάκι του Κατρούγκαλου. (Άλλο τεράστιο μείον του.  Δεν μπορεί να επιλέξει συνεργάτες.Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω: Ξυδάκης, Φλαμπουράρης, Μπαρούφας, Τασία, Σπίρτζης, Τζάκρη, Σκουρλέτης… Με αποκορύφωμα την  μεγάλη επιτυχία της επιλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας). Και βέβαια τα χειρότερα έπονται και για  τους πολλούς και για τον αναλώσιμο πρωθυπουργό τους. Επειδή η ιστορία πάντα εκδικείται.

Μπήκαμε ήδη σε θερμή περίοδο με τα ΑΕΙ σε αναβρασμό καταλήψεων και τη Νομική Αθηνών να ανοίγει τον χορό ζητώντας- ορθώς – να καταργηθούν τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά των δημοσίων πανεπιστημίων. Πού το παράλογο; Ο Σύριζα δεν ξεσπάθωνε υπέρ της δωρεάν παιδείας; Έτσι ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου προβλέπεται επεισοδιακός με τις καυτές… επετείους  της 17ης Νοεμβρίου και της 6ης Δεκεμβρίου να ακολουθούν. Οι κάτοικοι των Εξαρχείων και του κέντρου ήδη ετοιμάζονται. Ποιός όμως θα μεμφθεί τους νέους οι οποίοι υφίστανται την πιο άγρια και ανάλγητη εκδοχή της κρίσης;

Η υποκουλτούρα των καταστροφών δεν είναι λύση είναι όμως επαναστατική γυμναστική, είναι εκτόνωση και η Κουμουνδούρου ποτέ δεν είχε ενδοιασμούς ως προς την αναγκαιότητα τέτοιων ακτιβισμών. Εν ολίγοις ο Αλέξης είναι αναλώσιμος πρωθυπουργός και οι διαδικασίες αντικατάστασης του ante portas. Και επειδή του αρέσουν τα λατινικά: Pakta sunt servanda!
ΥΓ 1.  Ο πίνακας είναι του Στέλιου Φαϊτάκη από το 2012.

ΥΓ 2. Επειδή υφίσταμαι διαρκές τρολάρισμα, ανώνυμο μεν επαγγελματικό δε, εξ αιτίας της επιστολής προς Μπέτυ, υπενθυμίζω:

Όταν εμφανίζεσαι πλάι στην Μισέλ και τον Ομπάμα ως σύζυγος πρωθυπουργού έχεις και τις ανάλογες υποχρεώσεις. Και ως κομμάτι της εξουσίας απολαμβάνεις των αναλόγων προνομίων. Και βέβαια δεν προκαλείς μια κοινωνία με εκατομμύρια ανέργους. Πόσο μάλλον που οφείλεις, πριν αξιοποιήσεις τα επιστημονικά σου προσόντα, να δώσεις ως νέος άνθρωπος και ως αριστερός, ένα παράδειγμα. Να μην εφορμήσεις στο μέλι, όπως όλοι οι άλλοι. (Τι γράφω τώρα)…