Toυ Γ. Λακόπουλου
Αυτοί που έστησαν το μεγάλο κόλπο τους Χρηματιστηρίου είναι εδώ. Υπήρξαν επίλεκτοι του “εκσυγχρονισμού” και ορισμένοι εγκατεστημένοι μόνιμα στον σημιτικό πυρήνα του… Μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ και στενοί συνεργάτες μεγαλουπουργών, που πήγαν με τη “σωστή” πλευρά του 1996 αλλά μετά έκαναν τον Σημίτη γέφυρα μεταξύ δυο Παπανδρέου.
Από ικέτες των ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ και του περιβάλλοντος του Ανδρέα Παπανδρέου για ένα αξιωματάκι- νομαρχία, ΔΕΚΟ κλπ- μαγεύτηκαν από τον νεοπαπανδρεϊσμό για ένα υπουργειάκι. Είναι η γενιά που χειροκροτούσε στο υπουργικό συμβούλιο τον Γ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργό. “Έζησα να το δω και αυτό” είπε τότε ο Δημ. Κρεμαστινός.
Το 2012 ζορίστηκαν, καθώς άλλοι έμειναν εκτός Βουλής και άλλοι εκτός κέντρων εξουσίας. Κάποιοι σκόρπισαν από εδώ και από εκεί- άνετοι και ευκατάστατοι πλέον οι περισσότεροι. Οι υπόλοιποι μπήκαν σε όποια κολυμβήθρα του Σιλωάμ βρήκαν μπροστά τους και ξεπλύθηκαν-όπως νομίζουν. Σήμερα όλοι αυτοί είναι εδώ και… κατηγορούν τον Αντώνη Κοτσακά. 
Η κατηγορία είναι ότι “υπήρξε άνθρωπος του Άκη”. Γενικά άλλωστε στο πρόσωπο του Τσοχατζόπουλου προβάλλεται η … καθαρότητα των υπολοίπων. Ο διεκδικητής της πρωθυπουργίας και την ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ τα κατάφερε έτσι ώστε κατέστη ιδανικός κατηγορούμενος, ιδανικός κρατούμενος και ιδανικός αποδιοπομπαίος τράγος.
Λες κάτι για τον Άκη και καθάρισες: είσαι έντιμος , ακέραιος, πολιτικά σωστός και υπεράνω πάσης υποψίας. Γι’ αυτό άλλωστε το σύνθημα είναι “κρεμάστε τον ψηλά”. Αν δεν αρκεί αυτό, λες κάτι και για τα πολιτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που τον στήριξαν. Εκτός των άλλων είναι και η τιμωρία τους που δεν στήριξαν τον αντίπαλο τους. Οι νικητές του 1996 θέλουν αίμα.
Ο Κοτσακάς είναι περίοπτος στόχος. Ακριβώς γιατί δεν υπάρχει κάτι να του προσάψει κανείς. Δυο φορές που διαχειρίσθηκε εξουσία από περιφερειακές θέσεις – υφυπουργός Εργασίας και υπουργός Αιγαίου- υπήρξε άψογος. Και ήταν ο πιο επιτυχημένος Γραμματείας Οργανωτικού στην Ιστορία του ΠΑΣΟΚ.
Το 1996 αν δεν είχε να αντιμετωπίσει τη δεινότητα του “στρατηγού” Θόδωρου Τσουκάτου που πήρε τον Σημίτη από το γραφείο της Οδού Ακαδημίας με τα μισόκλειστα παράθυρα και τον σύστησε σε όλο το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ της επικρατείας οι “εκσυγχρονιστές” δεν είχαν καμία τύχη.
Ο Κοτσακάς είναι ταυτόχρονα το πιο σημαντικό από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που βρέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ. Μετακινήθηκε νωρίς. Το 2010, όταν θα ήταν θρίαμβος αν το 4% γίνονταν 6% και η ιδέα της εξουσίας δεν υπήρχε. Ήταν πιο σημαντική προσχώρηση στο Τσίπρα. Κανείς από τους άλλους που έχουν σήμερα αξιώματα στον κυβερνητικό αστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν στην πραγματικότητα πολιτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Ήταν βουλευτές, κάποιοι είχαν μπει και σε κυβερνήσεις, άλλοι κινούνται στον “μαζικό χώρο” και ήταν παράγοντες σε σωματεία και οργανώσεις. Αλλά κεντρικό πολιτικό ρόλο στο ΠΑΣΟΚ δεν είχαν ποτέ. Ο Κοτσακάς είναι.
Ανεξάρτητα από τις εσωκομματικές επιλογές του είχε και τον σεβασμό των υπολοίπων. Από τον Σημίτη μέχρι τους άλλους πρωτοκλασάτους σε κάθε περίοδο. Και πάντως κανείς δεν τον χρέωσε πότε με κάτι μεμπτό. Αντίθετα όλοι αναγνώριζαν την πολιτική σκέψη και τις οργανωτές του ικανότητες και τον ήθελαν στο δικό τους στρατόπεδο στις κρίσιμες αναμετρήσεις. Γιατί πήγε με τον Άκη είναι δίκη του υπόθεση.
Ήταν πάντα ευπρεπής, σεμνός και λιτός. Αν μπορεί να υπερηφανεύεται για μια καλή “μεταγραφή” από το ΠΑΣΟΚ ο Τσίπρας είναι ο Κοτσακάς. Οι υπόλοιποι αυτοχρίσθηκαν στελέχη για να παζαρέψουν την τύχη τους στο νέο κόμμα.
Τα χρόνια του καλπασμού του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία και της νομής της εν συνεχεία, ο Κοτσακάς έμενε στο παρασκήνιο. Η ανάληψη της ευθύνης του πολιτικού σχεδιασμού κάτι αλλάζει στην Κουμουνδούρου. Για την ακρίβεια δείχνει διάθεση του Τσίπρα να απομακρύνει του ιδεοληπτικούς και τους προσηλωμένους σε συμβολισμούς των περασμένων δεκαετιών και να αποκτήσει νέο πολιτικό σχέδιο που να καλύπτει τις σημερινές ανάγκες του.
Ο Κοτσακάς βάλλεται με άθλιους υπαινιγμούς “συλλογικής ευθύνης” από τα “Παιδιά του χρηματιστηρίου” του ΠΑΣΟΚ για να μην πέσουν τα φώτα στη δική τους προσωπική ευθύνη. Η ΝΔ βρήκε έτοιμη αυτή την κατηγορία και την υιοθέτησε γιατί ο πρώην “πράσινος” από τη Χίο , σχεδόν στα 70 του σήμερα, μπορεί να κινήσει τον τρόπο του κόμματος που κυβερνάει μπροστά. Να προφυλάξει τον ίδιο τον Τσίπρα από τα αλλεπάλληλα φάλτσα στα οποία τον οδηγεί η παλιά φρουρά των Συριζαίων του 4%.
Άλλοι θέλουν να τον ακυρώσουν γιατί μπορεί να αποδείξει ότι το “παλιό ΠΑΣΟΚ” δεν είναι το “άχρηστο ΠΑΣΟΚ”. Και άλλοι γιατί αντιπροσωπεύει τον κίνδυνο να ακυρώσει αυτός τις πρακτικές του πολιτικού μάρκετινγκ από ακριβοπληρωμένες συμβούλους και άδηλες ξένες εταιρίες που φιλοτεχνούν το προφίλ του Κυριάκου και διαμορφώνουν την πολιτική προπαγάνδα και τη τακτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο Κοτσακάς πρέπει να “πεθάνει” γιατί απειλεί τους κληρονόμους της “πολιτικής που ασκείται με μεθόδους της Λεωφόρου Μάντισον” που θα έλεγε και ο Ανδρέας Παπανδρέου.
