Αντώνης Σαμαράς: Ρεβανσιστής, μόνος , ψάχνει.

Αντώνης Σαμαράς- ομιλητής χωρίς ακροατήριο. (Φωτο: ΑΠΕ)

Του Γ. Λακόπουλου.

Πολιτική είναι κατά κανόνα η διαχείριση κρίσεων. Είτε των δικών σου , είτε των άλλων. Το δεύτερο φυσικά είναι πάντα προτιμότερο. . Παρ όλα αυτά για τον Αντώνη Σαμαρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση δεν είναι υπέρ του.

Αντίθετα η ενδεχόμενη συμφωνία με τους Ευρωπαίους θα επιφέρει εν τέλει μεγαλύτερη εσωκομματική κρίση στη Συγγρού παρά στην Κουμουνδούρου. Εξ ου και ο  ίδιος δεν έχει <γραμμή>- πέντε μήνες μετά την ήττα του στις εκλογές ακόμη ψάχνεται. Ακόμη  και μέσα του καθώς δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη ότι τον νίκησε  <ο Τσίπρας> .

Φάνηκε στη Βουλή κατά την τελευταία συζήτηση των πολιτικών αρχηγών. Ο Πρωθυπουργός κράτησε χαμηλά τους τόνους- ένδειξη της κρισιμότητας των περιστάσεων που αντιμετωπίζει η χώρα –και ο ίδιος.Αν κάποιος έπρεπε να ανταποκριθεί ήταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Αλλά ο Σαμαράς, ενώ ο κόσμος χάνεται δημιουργεί εντός του αυταπάτες για ρεβάνς. Περιμένει να τιναχτεί στον αέρα ο Τσιπρας για να επιστρέψει. Μιλαει σαν κομματικό στέλεχος μεσαίου βεληνεκούς  και  κάνει αδέξιες προσπάθειες αυτοδικαίωσης.

Το προβλημα του πρώην Πρωθυπουργού είναι ότι στο κόμμα του το έδαφος σαλεύει διαρκώς και αν δεν άνοιξε ακόμη το χάσμα που θα τον καταπιεί το οφείλει στον Καραμανλή.

Αυτό είναι και το  δράμα του. Οι βουλευτές του κάνουν ουρά στο γραφείο του προκατόχου του και σκίζονται για τη συντροφιά του με κρασί και κουβέντα, και αδιαφορούν για τον ίδιο.

Ως απάντηση συγκεντρώνει ,που και που,  την κατ απονομην νέα ηγετική ομάδα της ΝΔ , αλλά η εικόνα της είναι σαν διοικητικό συμβούλιο ερασιτεχνικού συλλόγου. Οι μισοί είναι προϊόντα της προσωπικής του εύνοιας και δεν έχουν προσόντα να αναλύσουν και να καταστρώσουν πολιτική. Το πραγματικό κόμμα είναι αλλού.
Αν ώρες – ώρες η πολιτική είναι σαν χαρτοπαίγνιο  , για να κερδίσεις  πρέπει να ξέρεις τι χαρτιά κρατάει ο άλλος- δηλαδή πρέπει να τον ψυχολογήσεις. Αν πέσεις έξω χάθηκες.

Ο  αρχηγός της ΝΔ  δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ως που θα το πάει η κυβέρνηση με τους Ευρωπαιους και αυτό τον  δυσκολεύει περισσότερο και από όσο δυσκολεύει για την κυβέρνηση. : μόλις υπάρξει η συμφωνία, θα είναι  η σειρά του να παίξει –αλλά το θέμα θα είναι τι να παίξει.

Και με ποιόν να παίξει. Τα  βαριά ονόματα του κόμματος περιμένουν να τελειώσει ο Τσίπρας τη διαπραγμάτευση με τη Ευρώπη για να τον ταρακουνήσουν- – τον Σαμαρά όχι τον Τσίπρα. Αρα δεν μπορεί να βασίζεται αυτούς. Στην πραγματικότητα το χαρτί του συνεδρίου, ήταν δικό ότι χαρτί, αλλά το έκαψε με την αναβολή του. Τώρα είναι όμηρος των επιλογών του.  Δεν έχει ακροατήριο πλεόν.

Η κατάσταση στην οποία περιέρχεται σταδιακά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξελίσσεται σε πρόβλημα για το πολιτικό σύστημα. Χωρίς αντίπαλο δέος το κοινοβουλευτικό παιχνίδι είναι ανιαρό   Οι  εγγενείς αδυναμίες της  ΝΔ του Σαμαρά   το  καθιστούν και λίγο επικίνδυνο.  Αρχισαν μάλιστα να μην ικανοποιούν πια ούτε την κυβέρνηση!

Παράδοξο; Καθόλου. Ο Αλέξης Τσίπρας αρχίζει να καταλαβαίνει αυτό που έλεγε ο Ντισραέλι.:< Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής δεν υπάρχει σθεναρή αντιπολίτευση>