Αρχαιο-φοβία;

Του Γιάννη Πανούση

Κατανοώ πλήρως την αρνητική θέση της κυβερνώσας[;] αριστεράς[;] στη διδασκαλία των αρχαίων. Ο φόβος, μήπως διαβάζοντας οι έλληνες τα κείμενα των προγόνων καταλάβουν τί ακριβώς κάνουν οι σημερινοί εξουσιάζοντες, οδηγεί τους αρμόδιους[;] σε απονενοημένα διαβήματα.

Ας δώσουμε δύο παραδείγματα.

Ισο-κρατικά

Είναι πολύ περίεργο αν έχετε τη γνώμη ότι πρέπει να καταδικασθούν εις θάνατον εκείνοι οι οποίοι έβλαψαν επί της εποχής του ολιγαρχικού πολιτεύματος, αντιθέτως δε θ’αφήσετε ατιμώρητους εκείνους που κάνουν τα ίδια τώρα που έχομεν δημοκρατικόν πολίτευμα [Ισοκράτης, Κατά Λοχίτου,4]

Η Δημοκρατία κινδυνεύει από αυτούς που περιφρονούν τους νόμους, που είναι δουλικοί στους εχθρούς της πατρίδας για να καταδυναστεύσουν τους συμπολίτες τους.[11] Επιπλέον οι μεγαλύτεροι εγκληματίες είναι αυτοί που τολμούν να κατηγορούν τους άλλους για εκείνα που οι ίδιοι ένοχα έπραξαν[14] [καθώς και Περί αντιδόσεως,18]

Η γενεαλογία των ‘πολιτικών ημίθεων’,που εξανδραποδίζουν τους αντιπάλους, που κατηγορούν όσους θέλουν να [επαν]έλθουν στην εξουσία αλλά όχι αυτούς που είναι στην εξουσία και διαπράττουν εγκλήματα άξια εξορίας [Περί του ζεύγους,19], αποδεικνύει ότι δεν έχουν ‘το δίκαιον εις την ψυχήν’ [Αρεοπαγητικός,ιστ-ιζ,43]

Δεν μπορεί να μένουν ατιμώρητοι οι πολιτικοί που παραβιάζουν τους νόμους ή αδικούν για λόγους κερδοσκοπίας [Περί Ειρήνης, ιβ-ιγ,31]

Χρησιμοποιούν μόνο τους νόμους που τους συμφέρει κι αδρανοποιούν τους άλλους, μεριμνώντας για τα δημόσια πράγματα ωσάν να επρόκειτο για ιδικές τους προσωπικές υποθέσεις. Απευθύνονται στο πλήθος και είναι σαν να μιλάνε σε ‘κανένα’[Φίλιππος,γ-ε,12] αφού με οξύτητα και εμπάθεια επιβάλλουν τη μία και μοναδική ‘ορθότητα’. Δεν τους ενδιαφέρει τόσο το δημόσιο συμφέρον όσο το να εξοντώσουν –με κάθε μέσον-τους πολιτικούς ανταγωνιστές [Πανηγυρικός,κβ,79]

ΥΓ. Εκλέγετε αρχηγούς όχι αυτούς που συμφωνούν μ’εκείνους που έκαναν την πόλιν μεγάλην αλλά εκείνους που λέγουν και πράττουν όμοια με αυτούς που την κατέστρεψαν [Περί Ειρήνης,λη-μ,122]

Δημο-σθενικά

Διότι ό,τι είναι χείριστον από αυτά κατά το παρελθόν, αυτό τούτο είναι άριστον για το μέλλον [Δημοσθένης, Κατά Φιλίππου,Α,2]

Συνήθως οι πολιτικοί θορυβούν πολύ όταν ‘αποχωρούν΄ υβρίζουν τους άλλους, ζητάνε χρήματα/υποστήριξη από τους εχθρούς για να νικήσουν τους έλληνες [κάνοντας κακό που κανείς εχθρός δεν θα διανοείτο], δεν επιτρέπουν στο λαό να ζεί ελεύθερα, δακρύζουν προθεραπευτικά, λεηλατούν τους ανίσχυρους [‘’ληστεύειν ανάγκη’’,23]. Προτιμούν να λέγουν λόγους ευχάριστους, δεν πράττουν όμως συμφέροντα δι’ εκείνους τους οποίους επαινούν [Περί των συμμοριών,1]

ΥΓ. Έχει γίνει αυτός μέγας όχι από τον εαυτό του, αφού δεν υπάρχει κανείς εξ εκείνων που ήλθαν εις σχέσεις μαζί του, τον οποίον να μην έχει απατήσει [Ολυνθιακός,Β,4,7-8]

ΥΓ2. Είναι άτοπον να προσπαθούν να σας διαφωτίσουν δια τα δίκαια αφού αυτοί οι ίδιοι δεν πράττουν δίκαια [Υπέρ της Ροδίων ελευθερίας,25]

Τα συμπεράσματα δικά σας.