Του Γιώργου Λακόπουλου
Είναι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης μεταβατικός πρόεδρος της ΝΔ; Στην πρώτη ομιλία του προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα δεν το έδειξε. Αντίθετα φάνηκε ότι βλέπει τον εαυτό για καιρό στην κορυφή του κόμματος και διαμορφώνει ήδη την πολιτική πλατφόρμα για να το εξασφαλίσει: σκληρή κριτική στην κυβέρνηση, άνοιγμα σε όλες τις φυλές της ΝΔ, ρητορική που εμψυχώνει την κομματική βάση.
Η στόχευση είναι προφανής: να πουν οι νεοδημοκράτες: «Πού θα βρούμε καλύτερον;». Και καθώς παίζει στα δάκτυλα τα κομματικά, τα υπόλοιπα θα είναι απλή ψηφοσυλλεκτική άσκηση. Στον εσωκομματικό ακτιβισμό ο Βαγγέλας δεν πιάνεται. Και σαν παλιός στην πιάτσα στο κομματικό ακροατήριο ένα ανέλπιστο δώρο: τον κομματικό πατριωτισμό.
Αυτά δεν είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα προσωρινότητας. Άλλωστε και το 1984 ο Κ. Μητσοτάκης ως προσωρινό τον ανακοίνωσε, στην ηγεσία της ΟΝΝΕΔ. Σε τρεις δεκαετίες έγινε Νο 2 της κομματικής ιεραρχίας. Τρίτος κατά σειρά πολιτειακός παράγων το 2012, σήμερα φαίνεται να διεκδικεί κάτι περισσότερο.
Τραγική ειρωνεία. Ο Σαμαράς που τον άφησε στη θέση του σήμερα ,το 1984 ήταν με τις παραοργανώσεις «Κένταυροι» και «Ρέιντζερς» που ανέλαβε να εκκαθαρίσει ο Μεϊμαράκης. Και από τότε δεν συνθηκολόγησαν ποτέ.
Με την αποχώρηση του Καραμανλή το 2009 δεν τάχθηκε απλώς με τη Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και ευθέως εναντίον του Σαμαρά. Από το βήμα της ΚΕ του καταλόγισε ότι «πρόδωσε το δάκρυ του εθνάρχη» και δεν δίστασε να μιλήσει για το «αμαρτωλό 1993».
Ως γραμματέας της Κ.Ε αποδείχθηκε ο καλύτερος αγκιτάτορας που είχε ποτέ η Δεξιά. Οικείος, πληθωρικός και ετοιμόλογος , έδωσε άλλον αέρα στα οργανωτικά της ΝΔ και αργότερα υπήρξε ο πρώτος της γενιάς του που κλήθηκε να διοικήσει στρατιωτικούς.
Βγαίνει βουλευτής στη Β΄ Αθήνας από το1989. Γιος του πρώην βουλευτή της ΕΡΕ στο Ηράκλειο Γιάννη Μεϊμαράκη, ανιψιός του Βασίλη Μεϊμαράκη, βουλευτή Ηρακλείου με το “Λαϊκό Κόμμα” κουνιάδος του Γιώργου Πέτσου, πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, είχε διαγραφεί για ένα διάστημα το 1975 από την ΟΝΝΕΔ. Είχε πάρει μέρος στην περίφημη «Κίνηση της Βόλβης» -που λειτούργησε στο κομματικό περιθώριο μεταξύ 1976-1980 -και ήταν προστατευόμενος του Άγγελου Μοσχονά και του Γιώργου Σούρλα .
Συνδικαλιστής της ΔΑΠ στην Πάντειο και στη Νομική σε μια περίοδο όπου δεν ήταν υγιεινό να είσαι με τη «Γαλάζια Γενιά» στα πανεπιστήμια, αποφοίτησε, έκανε και το στρατιωτικό του και άρχιζε καριέρα δικηγόρου δίπλα στον Νώντα Ζαφειρόπουλο. Μετά ήλθε ο Μητσοτάκης που τον ανέδειξε και του το ανταπέδωσε: κράτησε ζωντανή της ΟΝΝΕΔ ως το 1987 που την παρέδωσε, χωρίς τους ακροδεξιούς, στον Γ. Βουλγαράκη.
Στην περίοδο Καραμανλή ήταν κάτι σαν τους δοκιμαστές για τους Ρωμαίους: τίποτε δεν έμπαινε στο τραπέζι του Καραμανλή, αν δεν το δοκίμαζε πρώτα ο Μεϊμαράκης. Μιλούσε για ανασχηματισμό και έρχονταν ανασχηματισμός. Κάτι έλεγε για νέο εκλογικό νόμο και προέκυπτε. Ψιθύριζε αορίστως για πρόωρες εκλογές και τις είχαμε. Άδειαζε έναν υπουργό και σε δυο εικοσιτετράωρα αυτός πήγαινε για βρούβες. Αυτό ίσως τον έφερνε και σε μόνιμη αντιπαράθεση με τον Θ. Ρουσόπουλο .
Οι εσωκομματικές εξελίξεις όμως με την επικράτηση Σαμαρά, τον άφησαν στο περιθώριο και το καλοκαίρι του 2010 το πέρασε με το φουσκωτό του ανάμεσα στη Σίφνο και το Πόρτο Χέλι. Από το κόμμα ουδείς τον αναζήτησε. Και δεν ήταν τύπος που θα πήγαινε να υποβάλλει τα σέβη του.
Ο «Βαγγέλας», όπως τον λένε στη ΝΔ , έδειξε πολλές φορές ότι «δεν κωλώνει». Σε κάποιες περιπτώσεις δεν είχε πρόβλημα να αντιδικήσει μέσα στο κτίριο του Κοινοβουλίου με φρασεολογία καταγωγίων. Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ, Γιάννης Κοραντής λούστηκε τα «γαλλικά» του τον Μάιο του 2011: «Αλήτη, περιθωριακέ!». «Καραγκιόζη, βγες έξω να σε …». Και όταν τον ρώτησαν απάντησε: «Δηλαδή θα ζητάει την παραπομπή μου χωρίς στοιχεία και θα χαριεντιζόμαστε κιόλας;».
Σε έναν διάδρομο της Βουλής έκανε μια άσεμνη χειρονομία προς τον Γιώργο Καρατζαφέρη, αν και ο ίδιος το αρνήθηκε. Μεταξύ τους εκείνη την περίοδο ανταλλάχτηκαν δημόσια βαρείς χαρακτηρισμοί: «Είναι παλιάνθρωπος», έλεγε Καρατζαφέρης. «Δεν μπορεί οι νονοί, τα λαμόγια να κυριαρχούν στην πολιτική ζωή», απαντούσε ο υπουργός Άμυνας. «Ο Μεϊμαράκης, που στην πιάτσα αποκαλείται ως ο κύριος προστάτζας –άγνωστο γιατί– είναι ο πλέον απαξιωμένος υπουργός Εθνικής Άμυνας στο στράτευμα», σχολίαζε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ. «Πιστεύω ότι το περιθώριο πρέπει να ξαναγυρίσει στο περιθώριο», έλεγε ο Μεϊμαράκης.
Αυτός ο ιδιαίτερος τρόπος να σχολιάζει τα πράγματα έγινε το σήμα κατατεθέν του. Τον Νοέμβριο του 2011, όταν η κυκλοφορία των πολιτικών στο δρόμο είναι πλέον δύσκολη ο φέρεται να είπε: «Όσοι φοβούνται να κατέβουν στις πλατείες είναι ντιντήδες, φλώροι, φλούφληδες και σαλονάτοι!..».
Σήμερα ο Βαγγέλης Μειμαράκη είναι αρχηγός της ΝΔ με απόφαση Σαμαρά. Πρέπει να το εννοεί όταν λέει ότι αιφνιδιάσθηκε. Αλλά τον αιφνιδιασμό φαίνεται να τον διαδέχεται η αυτοπεποίθηση. Εκτός από αρχηγός της ΝΔ είναι και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από εκεί γίνεσαι εύκολα πρωθυπουργός. Η πρόκληση είναι μεγάλη για να την αφήσει να περάσει…
