Του Νίκου Λακόπουλου
Ο Γιάνης είναι υπουργός Οικονομικών –μιας αποικίας. Μπαίνει σε ένα μπαρ στις Βρυξέλλες –κατά λάθος, έψαχνε ένα συνεργάτη του. Και βλέπει τους άλλους υπουργούς του Γιουρογκρουπ. Πάγωσαν όλοι. Κι άσπρισαν.
«Σας έπιασα στα πράσα;”
Έτσι κατάλαβε ο Βαρουφάκης πως οι άλλοι υπουργοί ετοίμαζαν κάτι κακό εναντίον της χώρας του. Από το βλέμμα. Στο φτερό. Από τη γλώσσα του σώματος. Κι αποφάσισε να τους ηχογραφεί πλέον.
«Εγώ ήρθα από το Τέξας» είπε στον πρωθυπουργό –που υπάρχει κάπου στο βάθος. Αυτός- πίσω από την πλάτη του- αποφάσισε την συνθηκολόγηση. Έτσι τέλειωσε η “Άνοιξη των Αθηνών».
Ο Βαρουφάκης δεν αναφέρει συχνά το όνομά του. Λέει ο «πρωθυπουργός». Ο ίδιος απολογείται –λέει- στο κοινοβούλιο κι όχι στον πρωθυπουργό. Οι αποφάσεις παίρνονται από όλους συλλογικά με ψηφοφορία- όπου ο Γιάνης μειοψήφισε (4-2). Αντίθετα λέει συχνά το όνομα του Σόιμπλε- τον οποίο θαυμάζει και συμβουλεύεται.
-«Θα το ψήφιζες αυτό το κείμενο;» τον ρώτησε ως μαθητής.
-«Δεν θα το υπέγραφα ως πατριώτης!» απάντησε εκείνος.
Η συνέντευξη Βαρουφάκη στον Αλέξη Παπαχελά έδειξε πως η κυβέρνηση είχε ποντάρει στην Ρωσία. Η Κίνα ήταν έτοιμη να βοηθήσει, αλλά η συμφωνία ακυρώθηκε με ένα τηλεφώνημα από το Βερολίνο. Τσακ- τσάκ. Κι ο Τσίπρας έκλεινε πως την δραχμή και πήγαινε για σύγκρουση, αλλά «συνθηκολόγησε».
Όλα αυτά θα πρέπει να ελεγχθούν και να διασταυρωθούν. Τα λέει ένας φαντασιόπληκτος, μυθομανής, που κάθε φορά λέει άλλα για το ίδιο θέμα. Είναι αυτός που σε άλλη συνέντευξη έχει πει πως ο θείος του καταδικάστηκε σε θάνατο, ενώ είχε καταργηθεί η θανατική ποινή. Ή ότι η μητέρα του ανήκε σε ακροδεξιά τρομοκρατική οργάνωση και παρακολουθούσε τον πατέρα του -και τελικά τον παντρεύτηκε!
Ο Βαρουφάκης δεν μπορεί να βοηθήσει να μάθουμε τι ακριβώς έγινε τις μέρες που εκπροσωπούσε τη χώρα σε «διαπραγματεύσεις». Ο ναρκισσισμός του δεν του επέτρεψε να αντιληφθεί τα γεγονότα. «Ανέτρεψαν τον Σαμαρά για νάρθουμε εμείς τα περάσουμε το τρίτο μνημόνιο» είπε. Ο Γιάνης αντιλαμβάνεται τα πράγματα μέσα από τον μύθο. Ο Τσίπρας συνθηκολόγησε, παραδόθηκε -αλλά σε ποιον πόλεμο; Όταν πας να σε δανείσουν ή να διαγράψουν το χρέος σου είσαι συ που βάζεις τους όρους και τους προσφέρεις “συμβιβασμό”. Και τι είδους συμβιβασμός είναι αυτός που υποχωρεί, αλλά μόνο το ένα μέρος;
Την κρίσιμη στιγμή –του δημοψηφίσματος- η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το 62%. Ο πρωθυπουργός τον καλεί –μες τη νύχτα- και του ανακοινώνει την –οριστική- αντικατάστασή του. «Θα σε διευκολύνω, παραιτούμενος» λέει ο Γιάνης. Και παραιτείται μετά …την καρατόμησή του. Αν δεχτούμε, όσα είπε στον Αλέξη Παπαχελά, ήξερε πως θα κλείσουν οι τράπεζες. Είχε ένα σχέδιο –για παράλληλο σύστημα πληρωμών (με ένα ανύπαρκτο –κι όχι διπλό νόμισμα). Με το χακάρισμα που ετοίμαζε- αλλά δεν έκανε- θα ανακτούσε την εθνική ανεξαρτησία- από μια ανεξάρτητη αρχή- που δεν ήταν στον έλεγχό του- και ήταν …ελληνική.
Όλα αυτά μαζί με την Υπόθεση Νομισματοκοπείου, όπου άλλοι υπουργοί θα έκαναν μπούκα να βάλουν χέρι στα λεφτά-που τους ανήκαν- δείχνουν –περίπου- τι συνέβη στην Ελλάδα την «Άνοιξη των Αθηνών». Ώσπου ο θεός- ή ο Δραγασάκης!- έβαλε το χέρι του. Προς το παρόν.
