Του Γιώργου Μαρκάκη
Μετά απο δεκαετίες λειτουργίας αλλά και ‘αχρηστίας’ το κτίριο του κόμματος χρειαζόταν συντήρηση.
Ακολουθεί διάλογος με εταιρεία καθαρισμών συντηρήσεων
– Μα τι μας λέτε κύριε ; Να έρθουμε να κάνουμε συντήρηση σε κάποιο πολύ κεντρικό μέρος στην Αθήνα αλλά… τι; το φορτηγάκι μας που θα παρκάρει απ’εξω να μην γράφει πουθενά την λέξη ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ !
-Ναι, ναι αυτό σας λέμε ! γράψτε ΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ , βρε αδελφέ !
Το γράμμα Γ είχε πέσει από την πόρτα και δυστυχώς η καθαρίστρια δεν το είδε και το ρούφηξε με την ηλεκτρική σκούπα Τώρα το γραφείο τιτλοφορούνταν ΡΑΦΕΙΟΛες να άλλαζε και το περιεχόμενο των εργασιών του γΡαφείου ;
και να πρόσθεταν επεξηγηματικά και δηλωτικά:
ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΕΙΣ -ΜΠΑΛΩΜΑΤΑ-ΨΙΛΟ ΧΟΝΤΡΟ ΓΑΖΙ -ΑΛΛΑΓΕΣ ΧΡΩΜΑΤΩΝ -ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΕΣ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙΣ
(Ακολουθεί κείμενο χωρίς καμιά απολύτως προσθαφαίρεση από το wiki)
“Αφαίρεση ως προσθήκη[Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις όποτε η αφαίρεση σαν μία ξεχωριστή πράξη γίνεται προβληματική. Για παράδειγμα, 3-(-2)(δηλαδή αφαιρεί -2 από 3) δεν είναι άμεσα ορατό είτε από ένα φυσικό αριθμό είτε από αριθμό γραμμής, επειδή δεν είναι αμέσως ξεκάθαρο το τι σημαίνει να κινηθεί -2 βήματα προς τα αριστερά ή για να πάρει -2 μήλα. Μια λύση είναι να δούμε την αφαίρεση ως προσθήκη από υπογεγραμμένους αριθμούς. Επιπλέον σύμβολα πλην δηλώνουν απλά την αντίστροφη πρόσθετη. Τότε έχουμε 3-(-2)=3+2=5. Αυτό επίσης βοηθάει στο να κρατήσει τον δακτύλιο των ακεραίων απλό αποφεύγοντας την εισαγωγή νέων πράξεων πράξεων όπως η αφαίρεση. Συνήθως, ένα δακτύλιος έχει μόνο δύο πράξεις που ορίζονται σ’ αυτόν. Στην περίπτωση των ακεραίων, υπάρχουν η πρόσθεση και ο πολλαπλασιασμός. Ένας δακτύλιος έχει ήδη την έννοια της αντίθετης πρόσθετης ύλης, αλλά δεν έχει καθόλου ιδέα από μια ξεχωριστή πράξη της αφαίρεσης, έτσι η χρήση του συμβόλου της πρόσθεσης σαν αφαίρεση μας επιτρέπει να εφαρμόζουμε τα αξιώματα του δακτυλίου στην αφαίρεση χωρίς να χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα.”