Δολοφονία Φύσσα: Πώς η Χρυσή Αυγή έφτασε στον φόνο

Του Νίκου Λακόπουλου

Τα ξημερώματα της Κυριακής πριν τον Δεκαπενταύγουστο του 2012 στην οδό Αναξαγόρα στην Αθήνα, κάτω από την Ακρόπολη, επικρατεί ο τρόμος. Ένας ιρακινός κάνει το λάθος να κυκλοφορεί μόνος του. Πέντε μοτοσικλετιστές σταματούν δίπλα του. Κρατάνε ρόπαλα και μαχαίρια. Ο νεαρός πάει να ξεφύγει. Τον χτυπούν αλύπητα όλοι μαζί. Το θύμα πέφτει. Συνεχίζουν να τον χτυπούν με μανία. Ένα ασθενοφόρο παραλαμβάνει το θύμα που φέρει τραύματα παντού. Λίγες ώρες μετά θα ξεψυχήσει. Κανένας δεν συγκράτησε το όνομα του. Κανένας δεν θυμάται το όνομά του. Ήταν ο «Εικοσάχρονος Ιρακινός».

Η Αστυνομία πήρε καταθέσεις από έναν μαροκινό, τον οποίο κυνήγησε η ομάδα των πέντε ατόμων, αλλά κατάφερε να ξεφύγει. Ο ιρακινός κατευθυνόταν σε ένα αυτοσχέδιο τζαμί. Η ομάδα στη συνέχεια κυνήγησε ένα Ρουμάνο.Την ίδια μέρα στη Βόνιτσα, δύο πακιστανοί, δέχτηκαν επίθεση με σιδηρολοστούς μέσα στο σπίτι τους από ομάδα ατόμων που φορούσαν κράνη. Ο υπουργός δήλωσε πως θα τους βρει και θα τους συνθλίψει. Η Αντιπολίτευση μιλάει για “ηθικούς αυτουργούς”.

Δεν έχουν περάσει, ούτε τρεις μήνες που οι φασίστες μπήκαν και στη ελληνική Βουλή. «Ερχόμαστε κι η Γη θα τρέμει” λένε. “Για μια Χρυσή Αυγή του Ελληνισμού. Για μια Μεγάλη Ελλάδα σε μια Ελεύθερη Ευρώπη». «Για να ξεβρωμίσει ο τόπος”. Τον Φεβρουάριο του 1995 με ρόπαλα και μαχαίρια οι “Χρυσοί Αετοί» της χτυπάνε κούρδους και τούρκους πολιτικούς πρόσφυγες στον Ηλεκτρικό στην Ομόνοια. Τον Μάρτιο ένας «χρυσαυγίτης» μαχαιρώνει στην οδό Αλκαμένους έξω από ένα υπό κατάληψη κτήριο δυο νεαρούς «καταληψίες».

 Τα πογκρόμ και η προαγγελία

Η δολοφονία ενός έλληνα από αλβανό θα οδηγήσει σε ένα πογκρόμ με στόχο αλβανούς ή όσους μοιάζουν με αλβανούς. Η «Χρυσή Αυγή» καλεί ανοιχτά σε βία τους αναγνώστες της ώστε να «μη μετατραπεί η χώρα σε πολυεθνική χοάνη» με το σύνθημα «Φωτιά και τσεκούρι στους νοθευτές της ράτσας!». Τον Ιανουάριο του 1997 η εφημερίδα του ‘Μετώπου Νεολαίας» δημοσιεύει ένα φανταστικό ρεπορτάζ- αφήγημα από το μέλλον, που προτρέπει τους αναγνώστες της να χρησιμοποιούν ρόπαλα τους μπέιζ μπόλ στις επιθέσεις τους, να οργανώσουν «επιτροπές πολιτοφυλάκων», να συλλαμβάνουν τους μετανάστες να τους δένουν με αλυδίδες, να τους τοποθετούν πινακίδες στο στήθος και να τους ακρωτηριάζουν.

Ο Αλέξης Καλοφωλιάς, μουσικός και μεταφραστής δέχτηκε επίθεση στην οδό Χαλκοκνδύλη το 1998.
Ο Αλέξης Καλοφωλιάς, μουσικός και μεταφραστής δέχτηκε επίθεση στην οδό Χαλκοκονδύλη το 1998.

Το 2013 ο βουλευτής της «Χρυσής Αυγής» Ηλίας Παναγιώταρος θα δηλώσει σε ευρωπαϊκό κανάλι ότι-«οι έλληνες αγαπάνε το μπέιζ μπολ. Το «Εγχειρίδιο του Εθνικοσοσιαλιστή Πολιτικού Στρατιώτη» που κυκλοφορεί σε αγγλική μετάφραση δίνει σαφείς οδηγίες για άμεση δράση με σκοπό την εξολόθρευση των εχθρών του εθνικοσοσιαλισμού και προτείνει ένα τέτοιο έξυπνο όπλο αλλά προσοχή:

– Ένα μπαστούνι μπέιζ μπολ θα μπορούσε να έχει ίχνη από το κρανίο που χτύπησε δέρματος, μαλλιών, αίματος ή δοντιών. Πρέπει να πετιέται. Να καθαρίζεις τα ρούχα γιατί η σκόνη μπορεί να αποκαλύψει που ήσουν και τα μπαστούνια από ίχνη δέρματος, μαλλιών, αίματος από το κρανίο, ακόμα και δοντιών των θυμάτων.

Τον Γενάρη του 1998 ένα σαββατόβραδο ο Αλέξης Καλοφωλιάς του δημοφιλούς ροκ γκρουπ “Last Drive” περιμένει στη στάση στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου και Χαλκοκονδύλη το λεωφορείο, όταν δέχεται επίθεση με σιδερόβεργα. Σύμφωνα με μαρτυρίες οι δράστες βγήκαν και ξανακρύφτηκαν στα γραφεία της οργάνωσης στην οδό 3ης Σεπεμβρίου 19. Η αστυνομία δεν ασχολήθηκε με τις λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης και την έβαλε ως μεμονωμένο περιστατικό άνευ σημασίας στο αρχείο. Η διάρκεια της επίθεσης, αλλά και η λύσσα και η μανία των δραστών δείχνει πως ήταν συγκεκριμένος στόχος της οργάνωσης, που σώθηκε όταν μια υπάλληλος καταστήματος άρχισε να καλεί σε βοήθεια. Το ασθενοφόρο τον μετέφερε στο νοσοκομείο με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι και στα μάτια.

 Η στρατηγική της “κατάληψης”

Η οργάνωση που διευθύνει ένας πρώην- καθαιρεμένος- στρατιωτικός καταδρομέας έχει αποκαλύψει σε ανύποπτο χρόνο αυτή την στρατιωτική πολιτική κατάληψης της πόλης. Το περιοδικό ‘Αντεπίθεση»στις 30 Ιουνίου 1995 γράφει:  «Για μας τους Εθνικιστές, το Γκάζι είναι ένα πεδίο μάχης. Εκεί, στη ρίζα του κακού θα δώσουμε τη μάχη». Η Χαλκοκονδύλη βρίσκεται στα σύνορα με τον χώρο των αριστερών, αναρχικών, «κουλτουριάρηδων» που είναι τα Εξάρχεια. Οι μάχες για την κατάληψη της περιοχής θα κρατήσουν πολλά χρόνια και δεν θα βγουν στα δελτία ειδήσεων, ως ασήμαντα επεισόδια, καθώς δεκάδες ομάδες νεοναζί, χούλιγκανς, αναρχοναζί και αναρχοχουλιγκάνων, skinheads και «μπαχαλάκηδων» ή ανώνυμων συμμοριών εμπλέκονται σε ένα πόλεμο που δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Η κατάληψη της πόλης αν και εμφανίζεται ως μεμονωμένα περιστατικά αγανακτισμένων πολιτών, είναι μια καλά προσχεδιασμένη στρατιωτική επιχείρηση που ξεκινά από την Κυψέλη και τον Άγιο Παντελεήμονα και επεκτείνεται στα Εξάρχεια, το Γκάζι, τα Πετράλωνα, όπου θα σημειωθεί ένας ακόμα φόνος μετανάστη. Ο επόμενος στόχος του στρατηγού που διευθύνει τις επιχειρήσεις είναι περιοχές, όπως το Πέραμα, η Νίκαια, ο Πειραιάς. Κάπου εκεί εκκρεμεί ένας ακόμα φόνος.

Οι «λύκοι» έχουν ήδη βγει στους δρόμους για «κυνήγι της σκουρόχρωμης αρκούδας». Στις 16 Ιουνίου 1998 στα δικαστήρια της Ευελπίδων δικάζονται μέλη της «Χρυσής Αυγής» και αριστερών οργανώσεων. Η συνάντηση είναι αναπόφευκτη. Οι «Χρυσοί Αετοί» ορμάνε με ρόπαλα σους ανύποπτους αριστερούς που κάθονται στην καφετέρια απέναντι από τα δικαστήρια. Ο Δημήτρης Κουσουρής θα επιζήσει από θαύμα χαροπαλεύοντας στην εντατική με πολλά ράμματα.

O Σαχτζάτ Λουκμάν, πακιστανός δολοφονήθηκε στα Πετράλωνα από μέλη της ¨Χρυσής Αυγής" το 2003.
O 27χρονος Πακιστανός Σαχτζάτ Λουκμάν, δολοφονήθηκε στα Πετράλωνα από μέλη της ¨Χρυσής Αυγής” το 2003.

Τον Ιούνιο του 2010, πριν από τις δημοτικές εκλογές ο Νίκος Μιχαλολιάκος παρουσιάζει το βιβλίο του Ηλία Κασιδιάρη «Τομέας Χ». Φοράει μία μαύρη μπλούζα που έχει πάνω της τη νεκροκεφαλή των SS. Μετά την νέα νίκη στις εκλογές με 6,8%, περίπου εβδομήντα γραφεία σε όλη την Ελλάδα εκπαιδεύουν με «γυμναστικές επιδείξεις» και πραγματικές ασκήσεις ένα πραγματικό στρατό. Αθώα στρατιωτικά κάμπινγκ προσφέρουν εθνικοσοσιαλιστική αγωγή, διασκέδαση και ιδεολογικά σεμινάρια στα μέλη. Σε ένα beach party οι «αϊτοί» κάνουν αγώνες με αρχαιοεληνικές περικεφαλαίες. Πάλη, ακοντισμό και άλλα αθλήματα. Το βράδυ γίνονται σεμινάρια και ομιλίες. Η οργάνωση πλέον αριθμεί πέντε χιλιάδες μέλη που εμφανίζονται με βήμα στρατιωτικό σε διαδηλώσεις και παρελάσεις.

Η δολοφονία του Φύσσα

Στις 17 Σεπτέμβρη 2013 στην Αμφιάλη σε μια καφετέρια μια μεγάλη ομάδα «χρυσαυγιτών» που παρακολουθεί τον αγώνα του Ολυμπιακού εγκλωβίζει μια ομάδα στην οποία βρίσκεται ο 34χρονος «ράπερ» Παύλος Φύσσας, λίγο κάτω από το σπίτι του. Οι λύκοι είναι διψασμένοι για αίμα. Ο KIlla P- “δολοφόνος του παρελθόντος» έλεγε ένα τραγούδι με τον στίχο «Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθάνεις, όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα».

Μια ομάδα 40-50 «λύκων» περικύκλωσε την παρέα του ράπερ, οχτώ-εννέα άτομα. Ανάμεσα τους και το κορίτσι του ράπερ. Οι «χρυσαυγίτες» κρατάνε ρόπαλα. Μια ομάδα αστυνομικών που ειδοποιεί φτάνει στο σημείο και παρακολουθεί αμέτοχη. Ο δολοφόνος –στέλεχος της οργάνωσης- ξεκίνησε, μετά από τηλεφώνημα από το σπίτι του με ένα «συναγωνιστή» του κι έφτασε έξω από την καφετέρια Κόραλη στην οδό Κεφαλληνίας και Παύλου Μελά. Μαζί του πήρε και ένα μαχαίρι. Μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και πάρκαρε με βιασύνη. Κατέβηκε, πλησίασε τον 34χρονο και τον μαχαίρωσε. Δυο φορές. Ύστερα έστριψε το μαχαίρι στη καρδιά. «Αίμα και τιμή. Έρχεται η Χρυσή Αυγή».

Ο Γιώργος Ρουπακιάς, που δουλεύει στο κυλικείο της Χρυσής Αυγής είναι μέλος του πενταμελούς της οργάνωσης Νίκαιας. Μια μάρτυρας θα καταθέσει: ‘Κάποια στιγμή είδα από πίσω μου ένα ασημί μακρύ αυτοκίνητο να πηγαίνει ανάποδα την Τσαλδάρη και να σταματάει σχεδόν μπροστά από τη στάση λεωφορείου, που στεκόταν το ένα από τα παιδιά. Ο οδηγός του αυτοκινήτου κατέβηκε και πήρε “αγκαλιά” το παιδί και κάτι έκανε. Τότε ήρθε η αστυνομία και βγήκε ο συνοδηγός από το αυτοκίνητο, προσπάθησε να χτυπήσει έναν αστυνομικό και μετά έφυγε τρέχοντας. Τότε άκουσα το παιδί που πήρε αγκαλιά ο οδηγός πριν να φωνάζει πολύ δυνατά:

“Μ’ έχει μαχαιρώσει, με μαχαίρωσε δίπλα στην καρδιά αυτός είναι…” .

Η εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» κυκλοφορεί με πρωτοσέλιδη φωτογραφία του δολοφόνου ανάμεσα σε ηγετικά στελέχη της ‘Χρυσής Αυγής» και τον τίτλο «Με εντολή άνωθεν η δολοφονία». Ο δολοφόνος ήταν μισθοδοτούμενο στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» και ανήκε σε «Τάγμα Εφόδου». Πριν την δολοφονία είχε δεχθεί τηλεφώνημα, όπως κατέθεσε η γυναίκα του, να πάει στην Αμφιάλη. Στις 20 Σεπτεμβρίου το «Εθνος» με ένα πρωτοσέλιδο με τίτλο «Αποκάλυψη για Τάγματα Εφόδου» και συνέντευξη με ένα μέλος της «Χρυσής Αυγής» αποκαλύπτει πως το κόμμα λειτουργούσε με ανοιχτούς και κλειστούς πυρήνες, σαν στρατιωτική οργάνωση. Η οργάνωση χρησιμοποιούσε τους μετανάστες για να πάρει την «προστασία» της περιοχής.

– «Τον Φύσσα τον είχανε στην μπούκα για τους στίχους που έγραφε».

Ο Παύλος Φύσσας ήταν ένα από τα θύματα της οργάνωσης.
Ο Παύλος Φύσσας ήταν ένα από τα θύματα της οργάνωσης.

Η αστυνομία που έχει στα χέρια της τον δράστη αναζητά μέσα από τις τηλεφωνικές κλήσεις του να βρει από ποιον πήρε την εντολή να πάει στον τόπο του εγκλήματος και να μαχαιρώσει τον 34χρονο ράπερ. Το πόρισμα του ανακριτή επιβεβαιώνει ότι η οργάνωση «Χρυσή Αυγή» ήταν οργανωμένη στρατιωτικά. Υπό τις εντολές του Α’ υπαρχηγού Ηλία Κασιδιάρη, μπράβοι της νύχτας και μέλη της ΧΑ προχωρούσαν σε δολοφονικές επιθέσεις. Η αστυνομία αναζητά οπλισμό. Ένας από τους βασικούς μάρτυρες θα καταθέσει ότι η ένταξη στην οργάνωση γινόταν με σωματικές δοκιμασίες –βασανιστήρια που ονομάζονταν «σωματική βελτίωση».

-«Στις δοκιμασίες αυτές μας γρονθοκοπούσαν, μας χτύπαγαν με globs και μας μάθαιναν τακτικές επίθεσης, άμυνας και διάφορες μεθόδους διάπραξης εγκλημάτων π.χ. πώς να ρίχνουμε μαχαιριές με θανατηφόρο αποτέλεσμα, πώς μπορούμε να κάψουμε ανθρώπους ζωντανούς με καπνογόνα».

H εκπαίδευση περιλάμβανε σκοποβολή στο Χαϊδάρι και «συντηρητική εκπαίδευση» που έκρινε ο «Λοχαγός» Γερμενής –που αργότερα έγινε «Ταγματάρχης». Τα τάγματα είχαν την ονομασία «Τμήμα Άμεσης Επέμβασης», ΤΑΕ. H εκπαίδευση αφορούσε επιθέσεις σε πλήθος, άμυνα με ασπίδες και ρόπαλα, τρόπους χρήσης μαχαιριών.

Ο Killa P, ράπερ από το Κερατσίνι, κηδεύτηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2013 στο νεκροταφείο Σχιστού. Όταν βγήκε το φέρετρο από την εκκλησία ακούστηκαν τα συνθήματα «Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει», «Θάνατος στον φασισμό». Την ώρα της ταφής οι παρευρισκόμενοι τραγουδούσαν στίχους των τραγουδιών του Παύλου Φύσσα.

«Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθάνεις/ Όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα/ Με λένε Παύλο Φύσσα από τον Περαία /Έλληνας μ’ ό,τι συνάδει αυτό -όχι μια σημαία,/ μελανοχίτωνας γόνος του Αχιλλέα».

 

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η μοιραία κατάληξη της "στρατηγικής κατάληψης της πόλης" που άρχισε το 1998 με έναν άλλο μουσικό, που δέχτηκε επίθεση στην οδό Χαλκοκονδύλη, τον Αλέξη Καλοφωλιά. Οι χιλιάδες επιθέσεις κατά των μεταναστών, αλλά και άλλων εχθρών της ναζιστικής οργάνωσης, ήταν οργανωμένες και είχαν προαγγελθεί από τα έντυπα της 'Χρυσής Αυγής". Ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν έχει μόνο την πολιτική ευθύνη, αλλά και την επίβλεψη της στατιωτικής επιχείρησης- "κατάληψης της πόλης" -με τη βοήθεια των "ταγματαρχών' του, όπλα και χάρτες που βρέθηκαν στα γραφεία της οργάνωσης.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν η μοιραία κατάληξη της “στρατηγικής κατάληψης της πόλης” που άρχισε το 1998 με έναν άλλο μουσικό, που δέχτηκε επίθεση στην οδό Χαλκοκονδύλη, τον Αλέξη Καλοφωλιά.
Οι χιλιάδες επιθέσεις κατά των μεταναστών, αλλά και άλλων εχθρών της ναζιστικής οργάνωσης, ήταν οργανωμένες και είχαν προαγγελθεί από τα έντυπα της ‘Χρυσής Αυγής”.

*Από το βιβλίο του Νίκου Λακόπουλου ‘Το Μυθιστόρημα του Ναζισμού’ – Εκδόσεις Καστανιώτη.