Εκατό μέρες αβάσταχτης ελαφρότητας.

Όταν τα στελέχη της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συναντήθηκαν με τους δανειστές μας, αντίκρισαν οι μεν τους δε ως παράξενο είδος πτηνού. Το είχα πει προεκλογικά, αλλά ειλικρινά δεν περίμενα ότι αυτή η πρόβλεψη θα επιβεβαιωνόταν με τόση ακρίβεια.
Αποδείχθηκε πολύ γρήγορα ότι η κυβέρνηση δεν είχε κανένα σχέδιο και δεν είχε κάνει καμία προετοιμασία για να διαπραγματευτεί. Άρχισε, λοιπόν, να αραδιάζει στους συνομιλητές της καινοφανείς θεωρίες και ιδεολογήματα που βρίσκονται εκτός οικονομικής και ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Είχαν την αλαζονεία και την αφέλεια να πιστεύουν ότι μόνοι τους θα μπορούσαν να αλλάξουν την υφήλιο και την Ευρώπη!

Η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου ήταν ένα πρώτο βήμα προς τον ρεαλισμό, αλλά έμεινε μετέωρο. Αρχικά η κυβέρνηση πανηγύρισε και ο Αλέξης Τσίπρας έκανε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό (21/2/2015) για να διακηρύξει ότι είχαμε μια πολύ καλή συμφωνία και ότι το μνημόνιο τελείωσε. Τις επόμενες μέρες στείλαμε τη λίστα Βαρουφάκη για τις μεταρρυθμίσεις με τον υπουργό Οικονομικών να δηλώνει την πρόθεση της κυβέρνησης να κρατήσει το 70% των μέτρων που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο και το υπόλοιπο 30% να αντικατασταθεί με ισοδύναμα μέτρα που θα πρότεινε η κυβέρνηση.

Από εκεί και πέρα η αντιπολίτευση δεν στάθηκε εμπόδιο. Αντίθετα, ακολούθησαν οι γνωστές εσωκομματικές αντιδράσεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση ανέκρουσε πρύμναν. Αντί να εξειδικεύσουν τα μέτρα που οι ίδιοι πρότειναν πέταξαν την μπάλα στην εξέδρα για να κερδίσουν χρόνο και διαπραγματευτούν με τις συνιστώσες τους. Και καθώς είχαν υπογράψει ένα μνημόνιο χωρίς χρήματα, η ήδη επιβαρυμένη από τον εκλογικό κύκλο ελληνική οικονομία έπαθε απόλυτη ασφυξία. Τα σενάρια grexit ξαναφούντωσαν, ένα νέο ισχυρό κύμα εκροής καταθέσεων έπληξε το τραπεζικό σύστημα, τα δημόσια ταμεία άδειασαν, η πραγματική οικονομία στέγνωσε από ρευστότητα.

Εκατό μέρες που η κυβέρνηση πολιτεύτηκε με αβάσταχτη ελαφρότητα ήταν αρκετές για να ξαναγυρίζουμε στο 2012. Τα οφέλη της προηγούμενης περιόδου εξανεμίστηκαν και η χώρα επιστρέφει στον δρόμο της ύφεση. Ήδη όλες οι προβλέψεις των διεθνών οργανισμών για την ελληνική οικονομία έχουν αναθεωρηθεί προς τα κάτω. Τα μεγέθη της οικονομίας μας επιδεινώνονται σαν να εφαρμόζεται η χειρότερη υφεσιακή πολιτική.
Τώρα, ο χρόνος τελείωσε, τα χρήματα τελείωσαν! Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσουν άμεσα σε συμφωνία με τους δανειστές μας. Και φυσικά ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα υποστούν το κόστος για τον λαϊκισμό των προεκλογικών τους εξαγγελιών. Επίσης είναι πιθανόν να υπάρξουν εσωκομματικοί κλυδωνισμοί στους δύο κυβερνητικούς εταίρους. Τα δύσκολα, όμως, δεν θα τελειώσουν εδώ.
  Η συμφωνία θα πρέπει να εφαρμοστεί! Και με τα δείγματα γραφής που μας έδωσε μέχρι τώρα η κυβέρνηση, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος. Με τις αντιλήψεις και τη νοοτροπία που υπάρχει στους κυβερνητικούς εταίρους, καθόλου βέβαιος δεν είμαι ότι θα θέλουν και θα μπορούν να εφαρμόσουν τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες θα δεσμευτούν. Αντίθετα, φοβάμαι μήπως η χώρα μπει σε μια νέα περίοδο στασιμότητας και συνεχίσει να σέρνεται. Όταν Ιρλανδία και Πορτογαλία έχουν βγει από το μνημόνιο και η Κύπρος ακολουθεί.
Ειλικρινά, εύχομαι να διαψευστώ. Για το καλό της πατρίδας, εύχομαι η κυβέρνηση να διδαχτεί από τα λάθη της και να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Δεν αξίζει στους Έλληνες να είμαστε μια θλιβερή εξαίρεση στην Ενωμένη Ευρώπη.

*Ο  Κωστής Χατζηδάκης είναι βουλευτή της ΝΔ και πρώην υπουργός.