Του Γιώργου Λακόπουλου
Στο άρθρο του στο «Ανοιχτό Παράθυρο» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης σημειώνει: «Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν η πολιτειακή εκτροπή της κυρίας Κωνσταντοπούλου υπηρετεί στόχους που έχουν τεθεί από κοινού με τον πρωθυπουργό».
Ακούγεται υπερβολικό. Γιατί ένας πολιτικός σαν τον Αλέξη Τσίπρα να ταυτίζεται με τις εξωφρενικές συμπεριφορές της κυρίας; Άλλωστε δεν είναι λίγοι όσοι εκτιμούν ότι η Ζωή τον υπονομεύει και διεκδικεί τη θέση του.
Θα ήταν έναν λογικό επιχείρημα, αν όσα κωμικοτραγικά έγιναν στην περίπτωση της διαβόητης Επιτροπής για το Χρέος δεν έτειναν να δικαιώσουν την εκτίμηση του Μητσοτάκη.Ο Πρωθυπουργός και η Πρόεδρος της Βουλής μάλλον σε συνεννόηση και συνεργασία κινήθηκαν σ αυτή την περίπτωση.
Το πρώτο στοιχείο είναι ότι ο Τσίπρας ήταν παρών και στην έναρξη και στη λήξη των εργασιών αυτής της «επιτροπής». Στην πρώτη περίπτωση μάλιστα συμπαράσυρε και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας που βρέθηκε προ του διλήμματος: να ψυχρανθεί με τον Πρωθυπουργό που τον κάλεσε, προτού καλά αναλάβει, ή να παραστεί και να προσπαθήσει να διασώσει ό,τι μπορούσε;
Κανονικά σ’ αυτή την περίπτωση ο Πρωθυπουργός θα έπρεπε να είχε απαγορεύσει ή -έστω – να πάρει διακριτές αποστάσεις από την καρικατούρα που δημιούργησε η Κωνσταντόπουλου. Ερήμην της Βουλής. Μετακαλώντας στην ΙΧ επιτροπή της πρόσωπα που κάθε άλλο παρά περιποιούν τιμή στην Ελληνική Δημοκρατία.
Αν η παρουσία του στην έναρξη ήταν σφάλμα, η επανάληψή της στην «παρουσίαση των συμπερασμάτων» ήταν αυτοδιακωμώδηση.
Πως είναι δυνατόν ένας Πρωθυπουργός που κάνει μια κρίσιμη διαπραγμάτευση, μέρος της οποίας είναι και η επιδίωξή του για διευθέτηση του χρέους, να δείχνει ότι αποδέχεται τις παλαβομάρες της συγκεκριμένης επιτροπής;
Πώς να τον πάρουν στα σοβαρά; Πως να τον εμπιστευτούν οι συνομιλητές του όταν υποδηλώνει ότι αποδέχεται τις θεωρίες ότι η Ελλάδα δεν χρωστάει τα 243 δις ευρώ που της δάνεισαν το 2010 και το 2012 για να αποφύγει τη χρεοκοπία;
Η θέση του επιβαρύνεται με την απαίτηση του ενός τρίτου των βουλευτών του να …συζητηθούν στην ολομέλεια της Βουλής τα αποτελέσματα της Επιτροπής –παρωδία- “Αλήθεια για το Δημόσιο Χρέος”. Ώστε “να ενισχυθεί η απαίτηση και ο αγώνας της κυβέρνησης και του Ελληνικού Λαού για διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους”. Ειρήσθω εν παρόδω: πότε έχει διατυπωθεί τέτοια “απαίτηση” της κυβέρνησης;
Ο Πρωθυπουργός προσυπογράφοντας εμμέσως τα “συμπεράσματα” της επιτροπής Κωνσταντοπούλου υπονόμευσε την παρουσία του στα κορυφαία ευρωπαϊκά όργανα. Και ενδεχομένως δεν είναι άσχετη και με αυτό η αντιμετώπιση που έχει πλέον.
Ποιος λογικός άνθρωπος, –αφήνουμε τα νομικά θέματα- θα δεχθεί ότι τα λεφτά που έδωσαν τα τελευταία πέντε χρόνια οι 18 Ευρωπαϊκές χώρες από τους προϋπολογισμούς τους, ήτοι από τη φορολογία των λαών τους- ας εξαιρέσουμε το ΔΝΤ, συνιστούν “χρέος παράνομο, μη νόμιμο, απεχθές, επονείδιστο και μη βιώσιμο”.
Ποιος θα δώσει βάση σε μια κυβέρνηση η οποία αποδέχεται τοποθετήσεις όπως “η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος, αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει”; ‘H ότι «η αξιοπρέπεια του λαού βαραίνει περισσότερο από το χρέος»;
Εφόσον αυτή η κυβέρνηση προσυπογράφει τις αρλουμπολογίες του μεσιέ Τουσέν και τις παραθεσμικές καταστάσεις που δημιουργεί η παράξενη πρόεδρος της Βουλής, στέλνει το μήνυμα ότι οι Έλληνες είναι μικροκατεργαραίοι. Οι οποίοι, αφού πήραν τα λεφτά των άλλων λαών, τώρα προετοιμάζουν το έδαφος για να τους τα φάνε. Ωραία εικόνα για μια ευρωπαϊκή χώρα!
Το χρέος είναι βαρύ και ασήκωτο, αλλά δεν είναι παράνομο. Αντίθετα, στηρίζεται σε ισχυρές διμερείς συμβάσεις με Κράτη, οι οποίες ακολούθησαν τις αποφάσεις των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποτραπεί η χρεοκοπία, στην οποία η Ελλάδα μόνη της οδήγησε τον εαυτό της.
Επιπλέον είναι ένα χρέος το οποίο ουδείς επέβαλε στη χώρα διότι ουδείς τη δάνεισε με το ζόρι. Η ίδια έφτασε στο σημείο να μην τη δανείζει κανείς και προσέφυγε στους εταίρους της. Από τα χρήματά τους άλλωστε χρηματοδοτείται -μέσω των κοινοτικών προγραμμάτων- εδώ και 35 χρόνια.
Είναι λογικό, θεμιτό και αναγκαίο, η κυβέρνηση να επικαλείται τη δύσκολη κατάσταση της χώρας και να ζητάει καλύτερους όρους αποπληρωμής το χρέους. Αλλά είναι τραγικό πολιτικό σφάλμα και αναποτελεσματική ενέργεια να ζητάει την διαγραφή του γιατί μια κυρία, που εξοργίζει το πανελλήνιο με τις ακρότητές της, μάζεψε μερικά σούργελα – καταχρώμενη την ιδιότητα της- και αποφάνθηκε ότι το χρέος είναι παράνομο και δεν πρέπει να εξοφληθεί για λόγους… αξιοπρέπειας του λαού.
Ποιος θα δανείσει από εδώ και πέρα μια χώρα η οποία αφού πήρε δάνεια, στη συνέχεια δηλώνει ότι -δίκην μπαταχτσή- δεν θα τα εξοφλήσει, επικαλούμενη τις σαπουνόφουσκες μιας ομάδας αλαφροΐσκιωτων;
Εδώ επιστρέφουμε στην εκδοχή του κοινοβουλευτικού εκπρόσωπου της ΝΔ. Όλα αυτά γίνονται από την πρόεδρο Βουλής σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό;
Θα ήταν ολέθριο να επαληθευτεί. Γιατί θα έδειχνε ότι υπάρχει σχεδιασμός ολικής σύγκρουσης με την Ευρώπη -μέχρι την αποχώρηση από τους κόλπους της- και αναζητούνται διάφορα προσχήματα. Τα οποία, μεταξύ των άλλων θα κάνουν και τους Ευρωπαίους-και ήδη δεν είναι λίγοι- να μην θέλουν την Ελλάδα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ανώτερη μορφή κοινωνικής οργάνωσης, δημοκρατίας, ελευθερίας, δικαιωμάτων και ευημερίας στην ιστορία της ανθρωπότητας. Από αυτή την άποψη η συμμετοχή της Ελλάδας είναι η μεγαλύτερη κατάκτησή της μετά την απελευθέρωση της.
Αν ο Αλέξης Τσίπρας αποδέχεται -έστω ως εναλλακτική επιλογή- αυτές τις επιδιώξεις αποχώρησης, έρχεται αντιμέτωπος με την Ιστορία. Η οποία δεν θα ζητήσει εξηγήσεις από καμία Κωνσταντόπουλου.
