Του Μελέτη Ρεντούμη
Η Ευρώπη δεν θα είναι πότε ξανά η ίδια. Όλη η ανθρωπότητα είναι σοκαρισμένη από τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, στο κέντρο του Παρισιού της Γαλλίας.
Δεν πρόκειται κατά την γνώμη μου για ένα συνηθισμένο χτύπημα, όπου κάποιοι απλά πυροβολούν ή βάζουν μια βόμβα και φεύγουν. Εδώ έχουμε ένα επαγγελματικό και συντονισμένο τρομοκρατικό χτύπημα, κυριολεκτικά μια πράξη πολέμου μέσα στο λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Η νέα 11η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης έχει δυστυχώς ήδη συντελεστεί με θύμα την Γαλλία, με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της συνοχής των μελών της, όσο και ολόκληρου του πλανήτη και τις ισορροπίες που πρέπει να κρατηθούν.
Αυτό που πρέπει να προβληματίσει την Ευρώπη αλλά την ίδια την Γαλλία φυσικά, πέρα από το τραγικό της υπόθεσης της στυγερής δολοφονίας αθώων ανθρώπων, είναι πώς νέοι άνθρωποι, γεννημένοι στο Βέλγιο ή τη Γαλλία, έχοντας πάρει γαλλική παιδεία και ανατροφή ξαφνικά ριζοσπαστικοποιούνται, εκπαιδεύονται και αποκτούν δολοφονικά κίνητρα μέσα από ένα ακατανίκητο μίσος για τους συμπατριώτες τους.
Η συγκεκριμένη τρομοκρατική επίθεση όπως και αρκετές παρόμοιες ανά τον κόσμο, χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης και ερμηνείας και ξεπερνούν κατά πολύ το λεγόμενο προσφυγικό πρόβλημα που έχει να κάνει με τις ροές μετανάστευσης προς την Ευρώπη από την Μέση Ανατολή και τις χώρες στις οποίες υπάρχει εμφύλιος ή εμπόλεμη κατάσταση.
Και αυτό γιατί, όσο και να ελεγχθούν οι πρόσφυγες και να ταυτοποιούνται επαρκώς από την Ελλάδα και την Ιταλία ως οι κύριες χώρες υποδοχής, αν κάποιοι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα αλλά Ευρωπαίοι υπήκοοι, αποφασίσουν να χτυπήσουν έχοντας τεχνογνωσία από τον ISIS, θα είναι πρακτικά αδύνατο να τους σταματήσουν.
Η Ευρώπη διαθέτει δυστυχώς πολλές βραδυφλεγείς βόμβες στο εσωτερικό της, σε μια διαδικασία εξέλιξης, αναπαραγωγής και ενδυνάμωσης με πυρήνες τρομοκρατών να δρουν σε πολλά κράτη μέλη, ιδίως στο έδαφος των μεγάλων δυνάμεων όπως Γαλλία και Αγγλία, που συμμετέχουν ενεργά στην συμμαχία υπό τις ΗΠΑ με αεροπορικούς βομβαρδισμούς εναντίον θέσεων του ISIS κυρίως στη Συρία.
Το μεγάλο λάθος για την Ε.Ε. την στιγμή αυτή θα είναι να στοχοποιήσει το Ισλάμ και να επικρατήσουν φωνές αντεκδίκησης στη βάση ενός θρησκευτικού πολέμου.
Δυστυχώς η τρομοκρατία τροφοδοτεί τον εθνικισμό και την μισαλλοδοξία, όπου αν προσθέσουμε το σοβαρό πρόβλημα του προσφυγικού, τότε μιλάμε για μια κατάσταση χιονοστιβάδας, όσον αφορά τον ευρωσκεπτικισμό και την ξενοφοβία.
Οι τρομοκράτες του ISIS δεν έχουν καμία σχέση με το Ισλάμ και τις πραγματικές διδαχές του Κορανίου, που διδάσκει πίστη μεν, αλλά αγάπη δε και σε καμία περίπτωση δολοφονίες.
Το ερώτημα όμως που τίθεται πλέον είναι τί πρέπει να γίνει από δω και στο εξής; Ποια στάση οφείλει να κρατήσει η ΕΕ και γενικότερα η διεθνής κοινότητα;
Για μένα η απάντηση είναι ξεκάθαρη και οφείλει να κινηθεί σε δύο μέτωπα:
- Στο εσωτερικό της Ένωσης, πρέπει να γίνει μια σοβαρή εκστρατεία με συντονισμένες ενέργειες της Επιτροπής σε κάθε κράτος μέλος, ιδίως όπου υπάρχουν μειονότητες, προσέγγισης των μουσουλμάνων τόσο αυτών που διαμένουν μόνιμα όσο και αυτών που καταφθάνουν ως πρόσφυγες και ζητούν άσυλο. Αφενός η διασφάλιση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων με έμφαση στην απασχόληση σε κάθε κράτος μέλος και αφετέρου η σωστή και ελεγχόμενη αφομοίωση των νέων, μπορεί να δημιουργήσει ένα δίχτυ ασφάλειας για το μέλλον, μέσα από σχέσεις εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης.
- Στο εξωτερικό περιβάλλον, η Ε.Ε. οφείλει να καλέσει τις ΗΠΑ και Ρωσία σε συστράτευση εναντίον του ISIS, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και με στόχο να πληγούν άμεσα όλες οι βασικές στρατηγικές πόλεις που κατέχουν. Σε αυτό τον αγώνα πρέπει να κληθούν και χώρες της Μέσης Ανατολής, που γνωρίζουν ακριβώς τις φυλετικές διαφορές και μπορούν να επηρεάσουν το γεωπολιτικό περιβάλλον. Αναφέρομαι κυρίως στον ρόλο του Ιράν που μπορεί να αποδειχθεί κομβικός υπέρ της συμμαχίας.
Όλα τα παραπάνω όμως, σημαίνουν, δράση, συνεργασία, εμπιστοσύνη και όχι αποφάσεις εν θερμώ, με το θυμικό ή ανατροπή των ευρωπαϊκών συνθηκών, όπως του Σένγκεν, που μπορεί να οδηγήσει σε μια Ευρώπη φρούριο, περιχαρακωμένη μέσα στις ίδιες τις πληγές της.
Εύχομαι και πιστεύω, τόσο η Ε.Ε. όσο και η διεθνής κοινότητα ν’αφυπνιστούν άμεσα και να συνεργαστούν στενά πέρα από κοντόφθαλμα συμφέροντα, πριν δημιουργηθούν απρόβλεπτες περιφερειακές και ασύμμετρες συγκρούσεις που θα φτάνουν μέχρι τα σπίτια μας.
*Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός μέλος της Πολιτικής Γραμματείας της Δυναμικής Ελλάδας.
