Του Ηλία Κυριακάκη
Χρονιάρες μέρες κανείς δεν επιθυμεί να ασχολείται με τα πολιτικά και οικονομικά πράγματα της Χώρας, αφού η προσοχή όλων μας είναι στραμμένη στους κουραμπιέδες, στα μελομακάρονα και στη χαλαρότητα των εορτών.
Παρόλα αυτά, αξίζει να δούμε, όχι σαν “Καζαμίες” αλλά βασιζόμενοι σε αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί και σε κινήσεις που λίγο ως πολύ έχουν προαναγγελθεί, τι μας επιφυλάσσει το 2017, που απέχει πολύ λίγο πια.
Είναι σίγουρο ότι με την έλευση του τα πάντα θα γίνουν ακόμη πιο ακριβά και απρόσιτα από ότι είναι σήμερα. Ακριβαίνουν μεταξύ άλλων τα καύσιμα, τα τσιγάρα, ο καφές, το τηλέφωνο, οι ασφαλιστικές εισφορές και τα φάρμακα.
Η μεσαία τάξη – κατά τον κ. Παππά – υφίσταται μεγάλο βάρος αλλά πρέπει να βρει μόνη της τον τρόπο να το μετριάσει. Το ένα τρίτο του πληθυσμού της Χώρας ζει κοντά ή κάτω από το επίπεδο της φτώχειας, όπως αυτό ορίζεται από την Ε.Ε και οι συνταξιούχοι, αλλά και οι λίγοι έχοντες και κατέχοντες ισοπεδώνονται τελείως πια, αφού καλούνται να σηκώσουν τη φορολογία για την αναδημιουργία του ήδη διανεμηθέντος πλεονάσματος του προϋπολογισμού του 2016 αλλά και το επιδιωκόμενο πλεόνασμα του 2017.
Το κυβερνητικό αφήγημα που μέχρι πριν ένα μήνα ήταν το γρήγορο και επιτυχές κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, η λήψη συγκεκριμένων μέτρων για το χρέος, η ένταξη στον μηχανισμό ποσοτικής χαλάρωσης και, έπειτα από λίγους μήνες η δοκιμαστική έξοδος στις αγορές δείχνει να αλλάζει πια. Η δεύτερη αξιολόγηση δεν κλείνει ούτε άμεσα, ούτε χωρίς μέτρα, οι αποφάσεις για το χρέος έχουν ληφθεί αλλά ούτε συγκεκριμένες ούτε άμεσες είναι και ο μηχανισμός ποσοτικής χαλάρωσης από τον οποίο προσδοκούν οι Τράπεζες και η οικονομία ρευστότητα περίπου τεσσάρων δις ευρώ δεν θα μας περιλάβει στις 19 Ιανουαρίου, όπως δήλωνε η Κυβέρνηση προ μηνών, αλλά ούτε και στις 9 Μαρτίου καθώς η αξιολόγηση δεν κλείνει πριν το Φεβρουάριο. Στην Ευρώπη βρέχει λεφτά αλλά εμείς, όπως πάντα, κρατάμε ομπρέλα.
Οι μικροί επιχειρηματίες, που θεωρητικά είναι μέρος της εκλογικής πελατείας του Σύριζα στενάζουν και αρκετοί θα κατεβάσουν ρολά μέσα στο 2017, ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες και “τα μπλοκάκια” θα δουν πάνω από το 50% του πενιχρού εισοδήματος τους να καταλήγει στον κρατικό πίθο των Δαναΐδων, όχι για να βελτιωθεί, αλλά για να γίνει ακόμη χειρότερη η κατάσταση στην υγεία, στην παιδεία και στην κρατική γραφειοκρατία.
Στο παραπάνω ζοφερό περιβάλλον έρχονται να προστεθούν οι κακές διεθνείς εξελίξεις, όπως η τρομοκρατία του ISIS, που καθώς σπαρταρά στη Συρία αντιδρά σπασμωδικά χτυπώντας την Ευρώπη, το μεταναστευτικό που κρέμεται από μια κλωστή που απειλεί κάθε μέρα να κόψει ο κ Ερντογάν, η άνοδος του Λαϊκισμού παγκοσμίως και η ανάληψη του τιμονιού της Αμερικής από τον απρόβλεπτο και λαϊκιστή κ Τράμπ, στις 20 Ιανουαρίου.
Τι μπορούμε να περιμένουμε λοιπόν;
Μα, την ανάκαμψη της οικονομίας που είναι προ των πυλών, όχι λόγω ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επειδή μετά από επτά συνεχή χρόνια ύφεσης και μείωσης του ΑΕΠ, μόνο ανοδικά μπορεί να κινηθεί. Η οικονομία, η οποία θα ανακάμψει- όσο ανακάμψει -κυρίως λόγω του τουρισμού, που με τις μέχρι στιγμής ενδείξεις θα φέρει περισσότερα έσοδα από το 2016, δεν είναι μέγεθος που γεμίζει το πιάτο μας άμεσα.
Για να δούμε την ανάκαμψη αυτή χειροπιαστά, χρειάζεται χρόνος που φαίνεται να μην είναι διαθέσιμος στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Αφού, για να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση πρέπει να γίνουν αποδεκτά μέτρα πολλών δις ευρώ που ούτε θέλει ούτε μπορεί να ψηφίσει η κυβερνητική πλειοψηφία. Και παρόλο που “δεν είναι στα σχέδια, ούτε στις προθέσεις του κ Πρωθυπουργού”, το ενδεχόμενο των εκλογών φαίνεται να πλησιάζει όλο και περισσότερο.
Μέχρι τις 17 Μαρτίου οι εκλογές πρέπει να γίνουν με λίστα, αλλά μετά την ημερομηνία αυτή θα γίνουν κανονικά με σταυρό. Αυτό φαίνεται να περιμένουν κάποιες “χρυσές εφεδρείες” του πολιτικού μας συστήματος, όπως είναι η κυρία Διαμαντοπούλου, ο κ Ραγκούσης και ο κ Φλωρίδης, για να ανακοινώσουν την επανάκαμψη τους και την εκ νέου ενασχόληση τους με τα κοινά. Οι οποίοι, αν συνεργαστούν με το Ποτάμι, την μοναδική πολιτική δύναμη που δεν λαΐκισε ούτε δοκίμασε να παραπλανήσει, αλλά παρόλα αυτά βλέπει δημοσκοπικά τα ποσοστά της να μειώνονται, δημιουργούν μια ελπίδα ανατροπής της διαφαινόμενης απόλυτης επικράτησης της Νέας Δημοκρατίας του κ Μητσοτάκη στις επόμενες εκλογές.
Μας περιμένουν ενδιαφέρουσες εξελίξεις το 2017, λοιπόν. Δεν μένει παρά να τις δούμε. Μέχρι τότε καλή χρονιά, χρόνια πολλά και να ευχηθούμε να είμαστε όλοι καλά για να τις σχολιάζουμε και να τις ζήσουμε.
