Ε-θελοντής.gr: Αποστολή στην Λέσβο

Της Ιωάννας Λάκκα

12321548_10153838273051155_3482342524189161534_n

«Δυνατή, μαγική η σημερινή μας μέρα στην Μόρια στο Καρά Τεπέ και στη Νέαπολη,όπου γεμίσαμε εικόνες και πήραμε ένα μάθημα για το πώς είναι να ζεις με τα βασικά. Η  αλήθεια τελικά είναι εντελώς διαφορετική από κοντά και μακριά από όλη τη δημοσιότητα με το προσφυγικό».

Η ομάδα ε-θελοντής.gr βρέθηκε στην Λέσβο τη χρονιά που πέρασε με σκοπό την ενημέρωση όσων ενδιαφέρονται να βοηθήσουν πρακτικά για τους πρόσφυγες στη Λέσβο. «Σκοπός αυτής της εθελοντικής ομάδας είναι καθαρά φιλανθρωπικός και μη κερδοσκοπικός. Να  μπορεί να βοηθήσει ακόμα και εξ αποστάσεως. Να ασχοληθεί με τον αυτό το πεδίο δράσης και προσφοράς, να δώσει τις δικές του ιδέες και εμπειρίες που θα αποκτήσει μέσα από την διαδικασία αυτή να συμμετέχει ενεργά και πρακτικά ανεξάρτητα απ όλες τις ΜΚΟ που προσπαθούν να βοηθήσουν στο νησί».

4 Δεκεμβρίου. “Έφτασε επιτέλους η ώρα για αναχώρηση, και όλα είναι σχεδόν έτοιμα. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την Hellenic Seaways. Με την ευγενική χορηγία της ομάδας θα έχουμε στη διάθεσή μας δυο αυτοκινούμενα,γεμάτα με φάρμακα, τρόφιμα και ρούχα που συλλέξαμε όλο αυτό το διάστημα. Θα συναντηθούμε σήμερα στο λιμάνι του Πειραιά γύρω στις 20.00-21.15 .Ραντεβού στο πλοίο λοιπόν και καλό μας ταξίδι…!»

12308541_10153817170996155_346778766479918950_n«Aδιανόητες εικόνες,τριτοκοσμικές συνθήκες για χιλιοταλαιπωρημένους ανθρώπους, ξερριζωμένους, με αβέβαιο μέλλον…Ενιωσα ντροπή ως Ελληνίδα, ένοχη ως Ευρωπαία και πολύ μικρή ως άνθρωπος!» θα γράψει η Αύρα Παπαθανασίου. Η  Γεωργία Νικολοπούλου –από την δεκαπενταμελή ομάδα- κάνει το σχετικό ρεπορτάζ στο Solidarityteamplatanosblogspot με τίτλο “Οι μέρες μου στη Λέσβο”.

«“Ξεκινώντας από τη βάρκα “Ευαγγελίστρια” στο λόφο του Ξένια, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στην Παγανή και στην Αγιάσο και όσα συνέβαιναν εκεί, στο Καρά Τεπέ και στην Μόρια, στο χωριό του “Όλοι Μαζί”, στην αυτοργανωμένη δομή του Πλάτανου, στη Σκάλα Συκαμιάς. Μόνο που όταν φτάνεις στη σκάλα, όλα τα άλλα παγώνουν. Τα παιδιά στην αυτοργανωμένη δομή δίνουν μια άλλη διάσταση στη λέξη συντροφικότητα. Γιατί φτάνεις και βλέπεις το χαμόγελο του Rayan πίσω από την κουζίνα να σε ρωτάει αν έχεις φάει πρωινό λες και σε γνωρίζει από πάντα. Γιατί τα βλέμματα όλων των υπολοίπων δεν έχουν καχυποψία. Έχουν κούραση και μια όμορφη λάμψη και ηρεμία. Έχουν κατανοήσει πλήρως τις έννοιες “καλώς ήρθατε”, “καλοδεχούμενοι”. Βρίσκεις αμέσως που να βοηθήσεις ήσυχα και σιωπηλά, όπως όλοι εκεί». 12339490_10153819290386155_1804770638944893235_o

«Στην πρώτη λέμβο πάγωσα. Γεμίζει η παραλία σωσίβια, ισοθερμικές. Γεμίζει η δομή ανθρώπους, βρεγμένα ρούχα, παιδιά. Γεμίζει ο τόπος αλληλεγγύη. Μια λέξη που τελικά χρησιμοποιούσα χωρίς να γνωρίζω τι πραγματικά σημαίνει μέχρι που βρέθηκα εκεί. Ύστερα καθαρίζουμε, τακτοποιούμε. Οι λέμβοι έρχονται και η δομή πρέπει να είναι πάντα έτοιμη να τους υποδεχτεί. Για αυτό είμαστε εκεί. Η κουζίνα πρέπει να έχει πάντα φαγητό, ζεστό νερό, τσάι. Η σκηνή που αλλάζουν τα μωρά πρέπει να είναι πάντα καθαρή και εξοπλισμένη. Τα ρούχα πάντα τακτοποιημένα και ο χώρος καθαρός. Παλεύουμε με τον χρόνο.

«Κάποια από τα σωσίβια είναι ψεύτικα. Γεμισμένα με φελιζόλ. Παγώνω όταν το αντικρύζω. Με ρωτάνε “τι έπαθες;” και τους το λέω. Η απάντηση έρχεται να μου παγώσει το αίμα: “αυτό δεν είναι τίποτα. Που να δεις αυτά που είναι γεμισμένα με εφημερίδες”. Το απόγευμα έρχεται ο επίτροπος της Ε.Ε. Ατσαλάκωτος, στεγνός, κουστουμαρισμένος, περιτριγυρισμένος από μπάτσους για να ελέγξει. Έρχεται η λέμβος και παρακολουθεί ατάραχος, αυτός και οι μπάτσοι του. Δεν κάνει κανένας τους την παραμικρή κίνηση για να βοηθήσει. Οι αλληλέγγυοι συνεχίζουν τη διάσωση και εκείνοι απλά στέκονται. Πολύ ταιριαστό κατά βάθος. Στο δράμα αυτών των ανθρώπων όλα όσα αντιπροσωπεύει ο επίτροπος αυτό κάνει: παρακολουθούν ατάραχοι χωρίς ίχνος συγκίνησης».

12291054_10153820931161155_6589519527760385749_o«Νυχτώνει. Ο επίτροπος, αφού φωτογραφήθηκε, έκανε δηλώσεις και έφαγε φεύγει. Μένουμε οι υπόλοιποι στην απόλυτη ησυχία και το σκοτάδι. Ξαφνικά η Ρόζα γαβγίζει προς τη θάλασσα. Τρέχουμε. Ακούμε φωνές. Έρχεται λέμβος και δε μπορούμε να δούμε τίποτα. Τρέχουμε με φακούς και σφυρίχτρες ελπίζοντας πως θα ακούσουν, θα δουν, θα έρθουν στη στεριά. Δε σταματάμε αν οδηγηθεί στην ακτή. Και όταν φτάνει οι άνθρωποι κατεβαίνουν σοκαρισμένοι, παγωμένοι, τρέμουν, δε μπορούν να συνέλθουν εύκολα. Ρωτάμε αν έρχεται άλλη λέμβος. Μας λένε πως υπάρχει άλλη μία, μισή ώρα πίσω τους. Κάποιοι μένουμε στην ακτή. Ψάχνουμε στο σκοτάδι. Δίπλα μου κρατάει κάποιος τον πιο δυνατό φακό και φωτίζει τη σκοτεινή θάλασσα. Τον ακούω να παρακαλάει “ελάτε εδώ, μην πάτε στα βράχια”.

12308721_10153817170276155_3418098875447676386_n“Σφυρίζουμε και φωτίζουμε και δεν ξέρουμε τι θα συμβεί. Τα πιο βασανιστικά λεπτά είναι εκείνα. Μέχρι τον εντοπισμό. Μέχρι να φτάσει η λέμβος στην ακτή με ανθρώπους ακόμα πιο σοκαρισμένους. Πάμε γρήγορα πίσω στη δομή. Μου δίνουν ένα μωρό που κλαίει ασταμάτητα. Ο αυτοματισμός είναι να κάνω ό,τι έκανα με την ανιψιά μου. Τραγουδώ ένα νανούρισμα. Το μωρό ηρεμεί ακριβώς όπως η ανιψιά μου. Με φυλλωσιές ονείρου, με όνειρα φυλλωσιά.

«Κάθομαι να κάνω ένα τσιγάρο και έρχεται δίπλα μου ένας άνθρωπος με πατερίτσες. Ζητάει αναπτήρα. Καθόμαστε παρέα. Όταν σηκώνομαι για να πάω στο λιμάνι να πάρω το πλοίο του γυρισμού με σταματάει. Μου δείχνει ένα βίντεο από το σπίτι του. Έδινε νερό να πιει το κατοικίδιο του. Μου λέει πόσα ζώα είχε στον κήπο του. Και πως ένα βράδυ ήρθε το ISIS. Και σκότωσε όλα του τα ζώα, όλη του την οικογένεια, όλη του τη γειτονιά. Μοναδικός επιζώντας.

12240235_10153773026631155_6665383330928705490_oΤον ανέσυραν από νερά με τρεις σφαίρες που βρίσκονται ακόμα στο σώμα του. Έχει πατερίτσες γιατί η μία από αυτές είναι ανάμεσα στα κόκκαλα. Κρατάω και εγώ το κινητό και μόλις ετοιμάζομαι να τον ρωτήσω που θέλει να πάει βλέπω τις εικόνες από την Ειδομένη. Τα σύνορα που κλείνουν. Σωπαίνω. Τον αποχαιρετώ. Η σκέψη δε φεύγει από το μυαλό μου. Που θα πάει;»

12313850_10153817171171155_4224979689681382608_nEΘ EΘ44Η ομάδα «Εθελοντής.gr” ετοιμάζει αυτές τις μέρες μια νέα αποστολή. «Καλή χρονιά σε όλους και χρόνια πολλά γεμάτα υγεία,ευτυχία και ελπίδα γι’ αυτούς τους ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανάγκη. Εν όψει της δεύτερης αποστολής μας στις 15/1/16 για Μυτιλήνη καλό θα ήταν να ήταν να έρθουμε σε επαφή με την τράπεζα τροφίμων που λόγω ημερών ενδιαφέρονται να στείλουν τρόφιμα μέσω εθελοντών. Εάν γνωρίζει κανείς κάτι πάρα πάνω μπορεί να ενημερώσει. Θερμές ευχές για το νέο έτος!