Ηρωικά, στο περιθώριο της Ε.Ε.

Του Κωστή Χατζηδάκη * 

Η δήλωση του κ. Κυρίτση πως η κυβέρνηση ψηφίστηκε «για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους μενουμευρωπαίους» αποτυπώνει ανάγλυφα τον διπολικό χαρακτήρα της κυβερνητικής προσέγγισης απέναντι στην Ευρώπη.

Από τη μία βλέπουμε μια άγαρμπη προσπάθεια να δείξει στους Ευρωπαίους εταίρους πως έχει καταστεί συνεργάσιμος εταίρος. Από την άλλη, ενέργειες και δηλώσεις που δείχνουν πως θεωρεί ότι η Ευρώπη αντιπροσωπεύει τους «κακούς ξένους».

Τέτοιου είδους αντιλήψεις έχουν οδηγήσει στο εξής αποτέλεσμα:

Έχουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος μετά την παταγώδη αποτυχία της λεβέντικης διαπραγμάτευσης έχει προσγειωθεί ανώμαλα και δείχνει να πάσχει από βέρτιγκο. Στην προσπάθειά του, λοιπόν, να συμμαζεύσει τα ασυμμάζευτα επιχειρεί να παρουσιάσει στους ψηφοφόρους του την Ευρώπη ως αναγκαίο κακό. Ως ένα πικρό χάπι που αναγκάζεται να καταπιεί μετά από μήνες σθεναρής αντίστασης με έξω τα πουκάμισα.

Έχουμε, από την άλλη πλευρά, τους Ευρωπαίους εταίρους. Η αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ στις Βρυξέλλες είναι πολύ χαμηλή. Γι’ αυτό και υιοθετούνται μέτρα όπως ο «κόφτης» των δαπανών. Ωστόσο, σε μια περίοδο που βρίσκονται αντιμέτωποι με τεράστιες προκλήσεις όπως το προσφυγικό και το δημοψήφισμα για το Brexit, οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να έχουν και το αγκάθι του ελληνικού προβλήματος στο μενού. Επιλέγουν, λοιπόν, να δείξουν ανοχή σε αυτή τη sui generis κυβέρνηση, μολονότι συνειδητοποιούν ότι τα άδικα και αντιαναπτυξιακά της μέτρα οδηγούν σε αδιέξοδο. Προσθέτουν και κάποιες αόριστες υποσχέσεις για το χρέος και σφυρίζουν αδιάφορα όσο κλωτσάνε το τενεκεδάκι παρακάτω.

Συμπερασματικά, η κυβερνητική πολιτική αποτυπώνεται, εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου, ως εξής: Καταπίνουμε το πικρό χάπι της Ε.Ε. και παραμένουμε επ’ αόριστον μια ειδική περίπτωση. Στο ευρώ χωρίς ευρώ. Β’ κατηγορίας χώρα. Ηρωικά και λεβέντικα στο περιθώριο της Ε.Ε.

Αυτό όμως δεν είναι πολιτική με ευρωπαϊκή κατεύθυνση.

Πολιτική με ευρωπαϊκή κατεύθυνση σημαίνει υιοθέτηση των καλών πρακτικών που εφαρμόζονται με επιτυχία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σημαίνει μεταρρυθμίσεις που σκοπό έχουν, μεταξύ άλλων, να καταστήσουν πιο ανταγωνιστική την οικονομία μας, πιο αποδοτικό τον δημόσιο τομέα μας, πιο σύγχρονο το εκπαιδευτικό μας σύστημα, πιο εξωστρεφή την πολιτιστική μας παραγωγή.

Τι έχουμε δει σε αυτά τα μέτωπα όλο αυτό το διάστημα; Έχουμε δει την κυβέρνηση να σαμποτάρει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις, στερώντας την οικονομία από μεγάλη αναπτυξιακή ώθηση. Να χαρίζεται σε δημοσίους υπαλλήλους με πλαστά πτυχία, νομιμοποιώντας την εξαπάτηση. Να καταπολεμά την αριστεία, στιγματίζοντάς την ως ελιτίστικο προνόμιο.

Παράλληλα, βλέπουμε διχαστικές δηλώσεις σαν αυτή του κ. Κυρίτση που αντιπροσωπεύουν μια απέλπιδα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να καταφύγει στην ψυχική ταύτιση με ένα μέρος του παλιού ακροατηρίου του. «Μπορεί να τα κάνουμε παντού θάλασσα, αλλά τουλάχιστον είμαστε στο πλευρό σας απέναντι στους κακούς φιλοευρωπαίους».

Άδικος κόπος.

Οι πολίτες άλλωστε γνωρίζουν πως οι ζωές τους είναι χειρότερες σήμερα απ’ ότι ήταν το τέλος του 2014. Και ξέρουν πως θα γίνουν ακόμα χειρότερες μετά τις νέες άδικες επιβαρύνσεις. Παράλληλα, βλέπουν χώρες όπως η Κύπρος οι οποίες βγαίνουν από τα μνημόνια επειδή έδειξαν σοβαρότητα και υλοποίησαν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Η εμπιστοσύνη των πολιτών στον ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει μαζί με τις λεγόμενες αυταπάτες του. Δεν θα εκπλαγεί κανείς, βέβαια, αν, όταν βρεθεί σε αδιέξοδο, στήσει πάλι ένα σκηνικό αντιπαράθεσης με τους Ευρωπαίους, με την ελπίδα να συσπειρώσει ψηφοφόρους κάτω από το λάβαρο του αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού. Όλα όμως έχουν ένα όριο. Ένα τέτοιο εγχείρημα ή δίλημμα δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά φάρσα.

Το πραγματικό δίλημμα που αντιμετωπίζουμε είναι ένα:

Ή θα σερνόμαστε επ’ αόριστον στο περιθώριο της Ευρώπης, ή θα δώσουμε τη μάχη για να φέρουμε τη χώρα μας στον ευρωπαϊκό πυρήνα.

* Αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτή Β’ Αθηνών