Του Γ. Λακόπουλου
Η διοργάνωση μιας προεκλογικής συγκέντρωσης στην οδό Ρηγίλλης, διαφημίσθηκε από το επιτελείο του προσωρινού προέδρου της ΝΔ και υποψήφιου Πρωθυπουργού Βαγγέλη Μειμαράκη ως ‘επιστροφή στης ρίζες’.
Ενδεχομένως το εννοεί. Αλλά αυτό δεν είναι και το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει. Η ιστορική διαδρομή της Δεξιάς δεν προσφέρεται για επιστροφή. Εν αντιθέσει με αυτό που έγραφε ο μακαρίτης Σπύρος Λιναρδάτος -και το επανέλαβε σε μια ομιλία του ο Ανδρέας Παπανδρέου: η Δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά, η σημερινή ΝΔ το ξεχνάει. Νομίζει ότι είναι κάτι άλλο από τη συντηρητική παράταξη με συγκεκριμένο ιστορικό προφίλ.
Είμαστε και το παλιό και το καινούργιο, είπε ο Μεϊμαράκης. Για το παλιό δεν θα τα χαλάσουμε. Αλλά το καινούργιο από που κι ως που με δύο πρώην πρωθυπουργούς και τίγκα πρώην υπουργούς και κρατικά στελέχη στο ακροατήριο;
Δικαίωμα του να λέει ότι «είμαστε υπερήφανοι για τη ιστορία μας»- αυτή που ξεχνάει- αλλά τι ακριβώς σημαίνει «ερχόμαστε για να ξανασώσουμε την Ελλάδα»; Πότε ακριβώς την ξανάσωσαν;
Αν εξαιρέσουμε την ιστορική συμβολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην εδραίωση της Μεταπολίτευσης και την ένταξη της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, πότε άλλοτε οι ηγέτες της Δεξιάς ήταν σωτήρες; Τα εκλογικά αποτελέσματα τον τελευταίο μισό αιώνα το αντίθετο δηλώνουν.
Πάντως σ’ αυτή την κρίση παλινδρόμησης της σημερινής ΝΔ ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι το ύφος σε στυλ «ένας μάγκας στο Βοτανικό» που αναδύει η δημόσια παρουσία του επικεφαλής της.
Η ιδιαίτερη αργκό, οι ευτελείς χαρακτηρισμοί για τον αντίπαλο, το λυμένο ζωνάρι για καυγά, η υπεραπλούστευση, η αλλοίωση της πολιτικής ουσίας , η λούμπεν ρητορική για σοβαρά θέματα, οι παλικαρισμοί και η ανατολίτικη αντίληψη για την πολιτική κατάσταση, συνθέτουν ένα προφίλ που απομακρύνει τη ΝΔ από την ευρωπαϊκή ταυτότητα που θέλησαν να της δώσουν οι δύο Καραμανλήδες.
Το δεύτερο στοιχείο της ηγεσίας Μεϊμαράκη είναι η επιστροφή στον παλαιοκομματισμό των υποσχέσεων και του κλεισίματος του ματιού. Π.χ. πρώτα ψήφισε το Μνημόνιο -που περιλαμβάνει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για μέτρα που αφορούν τους αγρότες και μετά πήγε στην Αιτωλοακαρνανία και τους είπε ότι δεν θα τα ψηφίζει ενώ τα ψήφισε -και πάντως δεν θα τα εφαρμόσει, ενώ ξέρει ότι σε περίπτωση αθέτησης της συμφωνίας η χώρα καταρρέει.
Αντί να πάρει θέση υπέρ της ίσης φορολογικής μεταχείρισης των πολιτών, έκλεισε το μάτι σε μια μερίδα φορολογουμένων ότι θα βρει τρόπο να τους ‘λουφάρει’ από την Εφορία. Προφανώς το ίδιο θα κάνει και με άλλες κοινωνικές ομάδες. Ήταν άλλωστε ο πρώτος που άνοιξε το θέμα να μην επιβληθεί υψηλός ΦΠΑ στην παιδεία των ιδιωτικών σχολείων και την παραπαιδεία των φροντιστηρίων.
Ο ίδιος μεταφέρει με υπερηφάνεια και αυτοπεποίθηση την προεκλογική αντιπαράθεση από το πεδίο των πολιτικών θέσεων και των προτάσεων, στην αρένα των προσωπικών αναμετρήσεων του τύπου : ‘Αν σου βαστάει, έλα έξω ρε!’.
Από την αντιμετώπιση όσων βρίσκονται στη ρίζα της ελληνικής κακοδαιμονίας στην παραπλάνηση και τη μονομέρεια. Για παράδειγμα ο επικεφαλής της ΝΔ είπε στο ακροατήριο του ότι ο Αλέξης Τσίπρας «έβαλε χέρι στις τσέπες σας», αλλά δεν είπε ότι εκεί βρήκε ήδη το χέρι του Σαμαρά τους φόρους του οποίου πληρώνουν ακόμη οι πολίτες. Προφανώς, μεταφέροντας στον Τσίπρα την ευθύνη για τη φορολογήσει υποδηλώνει ότι αυτός θα την μετριάσει.
Για να επιστρέψουμε στις … ρίζες της ΝΔ και τα δέντρα που φύτρωσαν η προσπάθεια του Μεϊμαράκη είναι να κρύψει την ιστορία της παράταξης του όχι να την αναδείξει, όπως λέει. Την ξεχνάει ο ίδιος για να την ξεχάσουν και οι άλλοι.
Αλλά δεν το καταφέρνει. Αντιλαμβάνεται την πολιτική αντιπαράθεση σαν ένα ρινγκ όπου το μόνο που έχει σημασία είναι να ρίξεις τον αντίπαλο στο καναβάτσο. Ακόμη και μεθόδους που ξεπατικώνει από τις κερκίδες των γηπέδων και από τα καφενεία. Ακριβώς όπως ο προκάτοχος του αντλούσε έμπνευση από την περίοδο του Εμφυλίου, έχοντας ιδιοκτησιακή αντίληψη για τη χώρα βάσει της οποίας οι άλλοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως παρείσακτοι και σφετεριστές της εξουσίας.
Η ‘επιστροφή’ στη Ρηγίλλης είναι η επιστροφή σε ένα μοντέλο πολιτικής που δοκιμάστηκε σε διαφορετικές περιόδους με διαφορετικές ηγεσίες της Δεξιάς και απέτυχε- γιατί βλάπτει εκτός από τη χώρα και την πολιτική. Αυτό το ξεχνάει ο ‘Βαγγέλας’ …..
