Του Νίκου Λακόπουλου*
Πίσω από το νόμιμο πολιτικό κόμμα υπάρχει μια παραστρατιωτική οργάνωση με την μυστική δομή ενός θρησκευτικού «Τάγματος». Το βιβλίο το ¨Μυθιστόρημα του Ναζισμού» αποκαλύπτει πως ο «λαϊκός σύνδεσμός» είναι το εθνικιστικό κέλυφος ενός μυστικού «κύκλου» με Ιππότες και βαθμοφόρους μιας μυστικής αλλόκοτης θρησκευτικής οργάνωσης.
Τον ∆εκέµβριο του 1980 η «Χρυσή Αυγή» εξέδωσε ήταν ένα περιοδικό που επαγγέλεται μια «παγκόσµια πνευµατική Επανάστασι». Μια νέα «Χρυσή Αυγή» της ανθρωπότητας που «θα οδηγήσει και πάλι τον Άνθρωπο στην φύσι και το Ελληνικό Ιδεώδες του πολιτισµού».
Ο νέος «πολιτισµός» αφορά μόνο την λευκή φυλή. «Στη Νέα Ζωή δεν θα υπάρχη θέσι για τους Σιωνιστές, τα προϊόντα τους και τους πράκτορές τους» .Μαζί με τον ενδιαφέρον του για το «απολλώνιο πνεύμα», τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και τον ιταλικό φουτουρισμό, την παρακμή της Ευρώπης και την «εισβολή των εβραίων» ο εκδότης του περιοδικού Νίκος Μιχαλολιάκος θα ξετυλίξει το ταλέντο του ως ποιητής. Στο δάσος υπάρχει σιγή και παγερή οσμή εγκλήματος. Ένας βωμός, μια τελετή, μια ανθρωποθυσία.
« Και αυτός στην μέση του ναού /Στο κέντρο της τεράστιας αιμάτινης κηλίδας,/Στο βάθρο του βωμού/ Τραγόμορφος, σατανικά υπέροχος /Την ώρα δοξάζει της θυσίας Των ευγενών ενστίκτων και της βίας/ Αυτός ο αιώνιος κυβερνήτης, ο Μέγας Παν.
«Ο Μιχαλολιάκος βολόδερνε μεταξύ παγανισμού, χριστιανισμού και βουδισμού» θα γράψει ο πρώην «συναγωνιστής «Χάρης Κουσουβρής στο βιβλίο του «Γκρεμίζοντας τον μύθο της Χρυσής Αυγής». «Η Αναγέννησις του Ελληνισμού σημαίνει επιστροφή εις τα πρότυπα των Ολυμπίων Θεών». Τριάντα χρόνια μετά η «Χρυσή Αυγή» θέλει να οργανώσει τελετή στους Δελφούς, αλλά οι αρχές δεν του δίνουν τον χώρο.
Η ‘Χρυσή Αυγή» που πότε συμμετέχει στις εκλογές και πότε τις περιφρονεί δεν είναι ένα συνηθισμένο πολιτικό κόμμα. Ο «κύκλος», όπως τον αναφέρει στις σημειώσεις που βρέθηκαν το 2013 στο σπίτι του από την αστυνομία, υπαρχηγός Χρήστος Παππάς είναι μια πολιτικοθρησκευτική αίρεση που δεν έπαψε ποτέ να αναζητά πιθανούς χώρους λατρείας.
Τα σύμβολα που βρέθηκαν στο σπίτι του είναι θρησκευτικά φετίχ. Κράνη, όπλα, σβάστικες, σημαίες. Μια φωτογραφία τον δείχνει να χαιρετά ναζιστικά και να φορά ναζιστική στολή. Άραγε φόρεσε την στολή για να πάει κάπου με αυτήν, όπου φωτογραφήθηκε, ή την φόρεσε μόνος του σπίτι μόνο για να φωτογραφηθεί με αυτήν;
O Χάρης Κουσουβρής στο βιβλίο του Γκρεμίζοντας τον μύθο της Χρυσής Αυγής αναφέρει ότι ο αρχηγός με ομοϊδεάτες του στις επετείους των ναζί επισκεπτόταν νύχτα το γερμανικό νεκροταφείο στον Διόνυσο. Ένα δημοσίευμα του περιοδικού που παραθέτει γράφει ότι «σκοπός και νόημα της υπάρξεώς μας ήταν, είναι και θα είναι ένας Homo nordicus ο ερχομός του ανώτατου φυλετικού τύπου».
H οργάνωση δεν είναι μια πολιτική οργάνωση, που έχει μια θρησκεία, αλλά μια θρησκευτική οργάνωση που μπαίνει στην πολιτική- όταν δεν απαξιώνει τις εκλογές-για να επιβάλλει όχι μόνο ένα καθεστώς, αλλά ένα «Νέο Άνθρωπο», τον Homo Nordicus”.
Το 2000 το περιοδικό Αντεπίθεση ανακοινώνει τον γιορτασμό της έλευσης του «Υπερβορείου Απόλλωνος» με ένα άρθρο με τίτλο «Η Νίκη του Ήλιου». «Το βράδυ της 22ας προς 23ης Δεκεμβρίου ξαναζωνταντεύει στις καρδιές σας την υπέρλαμπρη χώρα του Λυκείου Απόλλωνος, την χώρα του Φωτός την Υπερβορέα!» γράφει. “Την 23ην Δεκεμβρίου εορτάζουμε την έλευσιν του Υπερβορείου Απόλλωνος, τη νίκη του φωτός επί του σκότους, το χειμερινο ηλιοστάσιο!» . Το ερώτημα είναι που και πως;
«Η φυλή μας, η λευκή Αρία Φυλή, από την αρχαιότητα έως σήμερα γιορτάζει τη νύχτα αυτή σύσσωμη, σε όλα τα σημεία του πλανήτη και όπου ζει λευκός Άνθρωπος, υποδεχόμενη τον θεό-Ήλιο, τον μεγάλο πατέρα της ζωής. Μουσική από αυλούς αιωρείται και αναπαριστά τους μυητικούς ήχους της φύσης καθοδηγώντας τα μαγικά βήματα των κυκλικών χορών μας που μας εισάγουν στη γιορτή.
Οι φωτιές καίνε στους λόφους και στις βουνοκορφές σημάδια πως για τον Υπερβόρειο Απόλλωνα που γυρίζει από το μεγάλο του ταξίδι στον Βορρά, πύρινα σημάδια αιώνιας πίστης και αφοσίωσης. Ας ξαγρυπνήσουμε χορεύοντας και αναπαράγοντας το Φως».
Η εφημερίδα υμνεί τον Λευκό Εωσ-φόρο, που οι «ανά τον κόσμο δούλοι και οι υποταγμένοι τον λένε Διάβολο και Σατανά κι αυτός γελά». Ο Εωσφόρος είναι «αυτός που φέρνει το Λευκό Φως την Αυγή κάθε χιλιετία». Το 2005 το περιοδικό «Χρυσή Αυγή» παρουσιάζει τον Χίτλερ ως άγιο. -«Ο κόσμος χωρίς τον Χίτλερ είναι απάνθρωπος. Με τον Χίτλερ ο κόσμος θα έσφυζε ανθρωπιά και καλωσύνη. Εξήντα χρόνια μετά οι ναζί δεν έχουν τάφο». Ο Χίτλερ, -κατά τον αρθρογράφο- δεν έχει πεθάνει αλλά σαράντα μέρες περιφέρεται στα ερείπια και λέει:
«Ήμουν ο τελευταίος των Καισάρων. ΄Ηλθε η εποχή των μικρών και ταπεινών. Ήμουν ο τελευταίος Αβατάρ. Μα εγώ του χρόνου θα διαβώ την πύλη και στα ερείπια θα περιπλανηθώ του Βερολίνου με μια ροζέτα του κόμματος στην τσέπη μου κρυμμένη και με μια πίστη σιδερένια στην καρδιά για κάποιον νέο άνθρωπο που θάρθει στον Υπεράνθρωπο να δώσει λευτεριά».
Τον Ιούνιο του 2010, πριν από τις δημοτικές εκλογές ο Νίκος Μιχαλολιάκος παρουσιάζει το βιβλίο του Ηλία Κασιδιάρη Τομέας Χ. που περιγράφει μια φανταστική σφαγή όπου « χιλιάδες μολύβδινες σφαίρες ξεχύθηκαν μεμιάς στον αέρα και ταξίδεψαν για λίγα μέτρα ελεύθερες προτού καταλήξουν στον μακάβριο προορισμό τους. Μετά την νέα νίκη στις εκλογές με 6,8%, περίπου εβδομήντα γραφεία σε όλη την Ελλάδα εκπαιδεύουν με «γυμναστικές επιδείξεις» και πραγματικές ασκήσεις ένα πραγματικό στρατό. Σε ένα beach party οι «αϊτοί» κάνουν αγώνες με αρχαιοελληνικές περικεφαλαίες.
Σε μυστικά στρατόπεδα στη Μάνδρα, τη Σαλαμίνα και τον Ασπρόπυργο και αυτοσχέδια σκοπευτήρια στη Πεντέλη και το Χαϊδάρι εκπαιδεύονται οι «κλειστοί πυρήνες». Οι επισκέψεις-εκστρατείες με τελετές στο Γράμμο και τις Θερμοπύλες δίνουν την απαραίτητη ιερότητα σε ένα θρησκευτικό στρατό που αποχτά και τους πρώτους ύμνους. Το καλοκαίρι του 2012 τα «Τάγματα Εφόδου» εμφανίζονται στο πανηγύρι της Ραφήνας να κάνουν ελέγχους στους μετανάστες μικροπωλητές. Καταστρέφουν με κλωτσιές τους πάγκους τους.
Το πρώτο συνέδριο της «Χρυσής Αυγής», έγινε το 1990.
Ο γραβατωμένος παγανιστής Νίκος Μιχαλολιάκος πίσω από ένα κοντό αναλόγιο, κάτω από ένα πανό με ένα σύμβολο των SS μιλάει σε ένα πολύ μικρό ακροατήριο. Δεξιά του κάθετα είναι η ελληνική σημαία, αλλά αυτό που κυριαρχεί στην αίθουσα είναι ένα τρομακτικό σύμβολο στο οποίο ένας μυημένος θα διαβάσει ένα κρυμμένο μήνυμα. Δεν είναι ένα απλό σύμβολο των SS, αλλά της μυστικής οργάνωσης Der Werwolf. Η Werolf δεν ήταν μια απλή μονάδα του γερμανικού στρατού. Ήταν μια μυστική παρτιζάνικη ομάδα με επίλεκτους, με αποστολή να συνεχίσουν τον πόλεμο ως αντάρτικες ομάδες μετά την συμμαχική επικράτηση. Το όνομα ο Γκαίμπελς το εμπνεύστηκε από το μυθιστόρημα του Herman Loss με τον τίτλο Der Werwoll.
Οι άνδρες της Werwolf διασκεδάζουν καθώς σκοτώνουν. Το ψευδώνυμο «λύκος» το είχε χρησιμοποιήσει πολλές φορές ο ίδιος ο Χίτλερ για τον εαυτό του. H αποστολή των «χαρούμενων λύκων» ήταν να δρουν πίσω από τις γραμμές του εχθρού, -σαν «αντάρτες πόλεων»- με εμπρησμούς, σαμποτάζ και δολοφονίες.
Η πρώτη αυτή μυστική ταξιαρχία πρακτόρων– παρτιζάνων- δολοφόνων ξεκίνησε με 5.000 άνδρες. Στις 23 Μαρτίου 1945 ο Γκαίμπελς κάλεσε τους γερμανούς από το ραδιόφωνο να πολεμήσουν μέχρις θάνατου. Τα σοβιετικά στρατεύματα πλησίαζαν. Μια πρώτη αποστολή των «λύκων» ήταν να θάψουν σε κρυψώνες εκρηκτικά και όπλα, για να τά έχουν όταν θα αρχίσει το αντάρτικο.
Η ναζιστική μυθολογία θέλει να έχουν αποκρυβεί όπλα, ακόμα και αεροπλάνα ή… διαστημόπλοια σε διάφορα σημεία της Γης, που είχαν ήδη χαρτογραφήσει από τη δεκαετία του ’30 οι ερευνητές των ναζί. Πολλές σήραγγες ανοίχτηκαν, μυστικά τούνελ κατασκευάστηκαν σε βουνά και φαράγγια.
Οι θεωρίες των ναζί, αλλά και βιβλία στελεχών της «Χρυσής Αυγής» για την «κοίλη γη» ή την «Μυστική Αθήνα» θέλουν να συντηρήσουν τον μύθο των κρυμμένων όπλων και των μυστικών ναζί μαζί με δοξασίες του προπερασμένου αιώνα. Μια τέτοια κρύπτη αναφέρεται στον Ταύγετο κοντά στην πατρίδα του Μιχαλολιάκου τη Μάνη. Ο πατέρας του ήταν Ταγματασφαλίτης, συνεργάτης των γερμανών.
Ο νεαρός Μιχαλολιάκος ήξερε εξαρχής πως δημιουργεί μια οργάνωση ανταρτών ή τρομοκρατών συνεχιστών της παραστρατιωτικής οργάνωσης των ναζί με προκάλυμμα ένα κόμμα ή όμιλο που ασχολείται με το «Απολλώνειο Φως» πλαισιωμένη από «λαϊκές πολιτιοφυλακές». Ο τίτλος που κρατάει για τον εαυτό του- εκτός από «ενανθρωπισμένη ύπαρξη»- είναι «γενικός γραμματέας του λαϊκού επαναστατικού συνδέσμου ‘Χρυσή Αυγή».
Το 1971 το σύμβολο της Werwolf εμφανίζεται ξανά στη Γερμανία από το Junge Front, Μέτωπο Νεολαίας του κόμματος VSBD, που έχει το ίδιο όνομα με τη νεολαία της «Χρυσής Αυγής». Το 1982 το ναζιστικό αυτό κόμμα απαγορεύτηκε στη Γερμανία. Το 1987 η οργάνωση της «Χρυσής Αυγής» συντάσσει το καταστατικό της και το σφραγίζει με το ρουνικό σύμβολο της Werwolf. Σύμφωνα με ένα άρθρο του καταστατικού, ο Αρχηγός δεν είναι άνθρωπος, αλλά «ενανθρωπισμένη ύπαρξη». Η αναφορά σε Εκείνον, υπάρχει σ΄αυτό το κείμενο όσο και σε μεγάλα αφιερώματα του περιοδικού.
Σε ένα από αυτά υπάρχει μια αφήγηση που απηχεί την άποψη ότι ο Χίτλερ δεν πέθανε, αλλά ζει. Μέσα από το περιοδικό του κόμματος εμφανίζεται η Σαβίτρι Ντέβι, η «Ιέρεια του Χίτλερ» ως μία προφήτης της νέας θρησκείας, που πιστεύει πως ο Χίλτερ είναι ο Τελευταίος Αβατάρ, μια θεότητα με υπερανθρώπινη, ανθρώπινη ή ζωώδη μορφή που διαμεσολαβεί ανάμεσα στο Θεό και τους ανθρώπους. Που θα ξανάρθει.
*(Το βιβλίο μου ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ (Εκδόσεις Καστανιώτη περιέχει πολλές πληροφορίες για την σχέση της ‘Χρυσής Αυγής» με το ομώνυμο Ερμητικό Τάγμα, την «Εταιρεία της Θούλης» και τον νεοπαγανισμό, το ναζί μέταλ και τους «μαγικούς ρούνους» που χρησιμοποιούν οι βορειοευρωπαίοι νεοναζιστές και οι «οντιστές»).