Η μαρτυρική αρένα και τα ποντίκια

 

Του Νίκου Λακόπουλου

ΝΙΚΟΣ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣΑν πιστέψουμε τις νέες αποκαλύψεις Γκάλμπρεϊθ, η πιο αστυνομική και …εντυπωσιακή πλευρά του Σχεδίου Βαρουφάκη ήταν πως έβαζαν τα κινητά στο ψυγείο! Κατά τα άλλα οι …ακαδημαϊκοί James Bond θα κήρυσσαν την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, θα εθνικοποιούσαν την Τράπεζα της Ελλάδας, θα επιστράτευαν τους δημοσίους υπαλλήλους και θα τύπωναν τη Νέα Δραχμή – υπό την εγγύηση του στρατού.

Όλα αυτά αναφέρονται στο βιβλίο του Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ “Καλώς όρισες στη μαρτυρική αρένα». Οι τράπεζες κλειστές, έλεγχος των καυσίμων, διάγγελμα πρωθυπουργού, νέο χαρτονόμισμα. Όλα αυτά ήταν στο μυαλό τoυς. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν δέχτηκε καν να ακούσει το σχέδιο. Πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση, “αλλά ο πρωθυπουργός δεν ζήτησε ενημέρωση από μας και η εργασία επί του θέματος τερματίστηκε με την υποβολή ενός εκτενούς υπομνήματος στις αρχές Μαΐου». Αυτό εξηγεί πολύ καλά πως την βραδιά του “Θριάμβου του Όχι” ο αρχιτέκτονας της ρήξης απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Το πιο ενδιαφέρον είναι πως η ρήξη με την Τραπεζο-χρεο-δουλο-κρατία θα γινόταν σε συμμαχία με το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ!

Ο Γιάνης Βαρουφάκης -προς το …παρόν- επιβεβαίωσε το σχέδιο με το σκεπτικό ότι “όταν έχεις ένα σχέδιο για εισβολή, δεν σημαίνει ότι ετοιμάζεις την εισβολή”. Ήταν ένα σχέδιο που θάπρεπε να υπάρχει για το ενδεχόμενο Grexit. Από το 2011 -στο Protagon- ο καθηγητής είχε περιγράψει τι θα σήμαινε αυτό«Σε είκοσι λεπτά θα είχαν στεγνώσει όλα τα ΑΤΜ. Φυσιολογικά, όλοι θα τραβούσαν όσο πιο πολλά ευρώ μπορούσαν από τις τράπεζες. Αύριο το πρωί οι ουρές έξω από τις τράπεζες θα ήταν ατελείωτες και μετά από μια ώρα οι τράπεζες θα κατέβαζαν τα ρολά. Η οικονομία θα κατέρρεε. Μέχρι το κράτος να παράξει το νέο νόμισμα (κάτι που παίρνει βδομάδες), η χώρα θα είχε βυθιστεί στο απόλυτο σκότος. Χωρίς πρόσβαση στις χρηματαγορές, στο απεχθές ΔΝΤ, στην ανεκδιήγητη ΕΕ, το ρολόι θα γύρναγε πίσω πολλές δεκαετίες. Η φτώχεια θα εισέβαλε στο 80% των νοικοκυριών”.

Η χαρά της χρεοκοπίας!

Σε άλλο του άρθρο του ο Γιάνης Βαρουφάκης λέει πως μόνο φεύγοντας από την ΕΕ θα μπορούσαμε, μετά τον Μάιο του 2010, να κηρύξουμε μονομερώς στάση πληρωμών, αλλά «η έξοδος από το ευρώ για μια ελλειμματική χώρα θα μας έστελνε στην νεολιθική εποχή πριν καλά-καλά το καταλάβουμε”. Η λύση θα πρέπει να είναι ευρωπαϊκή- αλλά σε …άλλο άρθρο του με τίτλο «Η χαρά της χρεοκοπίας» γράφει “ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στην αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας”.” Στάση πληρωμών λοιπόν! Τώρα! Με χαμόγελο και αισιοδοξία! (Και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Ότι αν πειθόμασταν να απελευθερωθούμε από τον φόβο της πτώχευσης, οι φίλοι μας οι Γερμανοί θα έσπευδαν την ίδια στιγμή να την αποσοβήσουν…)

“Πράγματι, το κράτος θα στριμωχθεί. Και γιατί είναι κακό αυτό; Να μάθει επί τέλους, αφού θα έχει ανακουφιστεί από το νταλκά των τοκοχρεολυσίων, να ζει με αυτά που εισπράττει. Οι τράπεζές μας; Θα υποφέρουν, είναι αλήθεια.. Ο αποκλεισμός του κράτους μας από τις χρηματαγορές δεν θα διαρκέσει πολύ. Αν κηρύξει στάση πληρωμών, και ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του, δεν θα περάσει πολύ καιρός που παλιοί δανειστές θα αποδεχθούν νέους όρους αποπληρωμής ενός ποσοστού των περασμένων δανεικών και νέοι υποψήφιοι δανειστές (μπορεί και οι ίδιοι με τους παλιούς) θα σχηματίσουν ουρά έξω από το Υπουργείο Οικονομίας να το δανείσουν!”

Ο καθηγητής πιστεύει ότι η Μέρκελ θα φοβηθεί για τις τράπεζές της που θα κλονιστούν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θα ξέρει τι να κάνει για μια χώρα που δεν θα μπορεί να αποβάλλει και θα είναι υπό πτώχευση. Οι κυβερνήσεις Ολλανδίας και Αυστρίας θα τρέμουν για το ποιος θα είναι ο στόχος των αγορών «που η όρεξή τους θάχει ανοίξει».  Όπως και οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, αλλά και «όλοι όσοι έχουν επενδύσει στο ευρώ, είτε σε περιουσιακά στοιχεία είτε ως μέσο συναλλαγής».

H άποψη του σε ένα άλλο άρθρο του «Το δικό μας χρέος»- δείχνει πως ήδη από το 2010 έχει στο μυαλό του  την αποχώρηση και την προτείνει στην τότε κυβέρνηση, της οποίας ήταν σύμβουλος. «Γιατί αυτό; Επειδή η τρόικα τελεί κι εκείνη, όπως κι εμείς, υπό πανικό». Τον Δεκέμβρη του 2014 ο  επανέρχεται για να πει πως «Έτσι θα χορέψουν οι αγορές πεντοζάλη»: Ως γνήσιος  Κρητικός, έστω και ψευδο-κρητικός, επικροτώ την αλληγορία του Αλέξη Τσίπρα περί λύρας και πεντοζάλη. Μακάρι μια ελληνική κυβέρνηση να οδηγούσε τον χορό των αγορών, αντί να σέρνεται συνεχώς σε ένα οικτρό γαϊτανάκι θεσμικών δανειστών και αρπακτικών «επενδυτών». 

Η θεωρία του ήταν απλή. Αν η Ελλάδα έφευγε από το ευρώ ή χρεοκοπούσε θα έτρεχαν να την δανείσουν μες τη νύχτα. Αλλά αυτό όχι μόνο δεν έγινε αλλά ο Τσίπρας πρέπει να υπέστη ένα σοκ, όταν κατάλαβε που τον οδηγούσε ο Βαρουφάκης. Η κλεμμένη  από το σινεμά φράση «έκλεισα τις τράπεζες, ντάρλιγκ» που είπε στη γυναίκα του ή αυτή του Τσόρτσιλ «σας υπόσχομαι δάκρυα και αίμα» -που έκλεψε με μεγαλομανία- δείχνει πως υπάρχει ένα ενδεχόμενο μιας ψυχολογικής –ναρκισσιστικής- διαταραχής με τον Γιάνη. Οι θεωρίες του ότι …το Βέλγιο θα εξαφανιζόταν ή Γερμανία θα φύγει από το ευρώ δείχνουν μια καλπάζουσα και μάλλον αρρωστημένη φαντασία.

Ο δόκτορας έπαιζε με την ελληνική οικονομία όπως θάπαιζε play station και μάλλον το διασκέδαζε πολύ. Φροντίζοντας πάντα να ταιριάζει τις εκκεντρικές δηλώσεις του- π.χ. «χρεοκοπείστε άφοβα!»- με το ντύσιμό του. Πιθανόν και να έκανε δηλώσεις ανάλογα με το τι φορούσε.Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν παραιτήθηκε- δηλαδή τον παραίτησαν- ήταν να αλλάξει το προφίλ του στο Τουίτερ.

Νάρκισσος και μυθομανής

Ο άνθρωπος που χειριζόταν τις τύχες της χώρας ενδέχεται να είναι ένας μυθομανής. Μέσα σε μια συνέντευξή μόνο ο Γιάνης κατάφερε να πει καμιά δεκαριά ψέματα. Η μητέρα του ήταν ακροδεξιά τρομοκράτισσα με εντολή να παρακολουθεί τον άντρα που ….τελικά παντρεύτηκε. Ύστερα είπε πως τον πατέρα του τον βασάνιζαν με …κλασσική μουσική στην Μακρόνησο. Κι ότι ο θείος του ήταν στη Ζίμενς στέλεχος, αλλά και βομβιστής που καταδικάστηκε μάλιστα σε θάνατο – όταν είχε καταργηθεί η θανατική ποινή!

Όλα αυτά, πως βασάνιζαν τον πατέρα του με μουσική Στράους, πως ο θείος του στη χούντα κατασκεύαζε βόμβες, αλλά …όχι επικίνδυνες, αλλά καταδικάστηκε σε θάνατο -όταν εκείνος ως παιδί έκανε αντίσταση ακούγοντας Ντόιτσε Βέλλε στις διακοπές του στις …Άλπεις, θα πρέπει να ελεγχθούν. Όχι για τα ίδια τα γεγονότα, αλλά για την ψυχική κατάσταση του ανθρώπου που χειρίστηκε τις ζωές μας σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή. Οι συνεχείς αυτοδιαψεύσεις του δημιουργούν  την εντύπωση πως η Ελλάδα βρέθηκε για πολλούς μήνες στα χέρια ενός φαντασιόπληκτου που δεν είχε επαφή με την πραγματικότητα. Ή ζει ανάμεσα σε δύο κόσμους.

Ποιος δεν θυμάται ότι πριν τις εκλογές, ως υπουργός Οικονομικών διαβεβαίωνε τους πολίτες ότι «οι τράπεζες ανοίγουν την Τρίτη – με σίγουρη συμφωνία». Την ημέρα των εκλογών ανακοίνωσε ότι δεν είπε αυτό. Το υπουργείο άλλαζε θέση ανά τέσσερις ώρες. Αλλά τον πρόλαβε ο πρωθυπουργός. Ο υπουργός Οικονομικών έξι μήνες αφότου έγινε θέμα στα μίντια όλου του κόσμου, πότε με τις εκπληκτικές δηλώσεις του, πότε με το ντύσιμό του ή το περίφημο «Ουάου», παραιτήθηκε.  Έχουμε φάρμακα και καύσιμα για έξι μήνες”  είχε πει. Δεν ξανακάθομαι μ΄αυτόν τύπο”  φέρεται να είπε ο υπουργός Επικρατείας  Νίκος Παππάς – μάλλον έντρομος.   “Είναι ανάρμοστο να καθίσω και γω στην ουρά με τους συνταξιούχους” δηλώνει ο δόκτωρ.

“Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου θα μείνει στην παγκόσμια ιστορία ως μοναδική στιγμή που ένας μικρός ευρωπαϊκός λαός όρθωσε το ανάστημά του εναντίον της Χρεοδουλοπαροικίας». Είναι η στιγμή που κάποιοι  στα άρθρα του, όπως αυτό στο Protagon το 2011, προσέχουν κάποιες αντιφάσεις. Ο οικονομολόγος εδώ δίνει τη θέση του στον συγγραφέα –επιστημονικής φαντασίας. Η κατάργηση του κοινού νομίσματος θα οδηγήσει στο σπάσιμο του γαλλο-γερμανικού άξονα. Το Παρίσι θα βρεθεί λοιπόν από την απέναντι όχθη του Ρήνου, σε μια λατινική νομισματική ένωση με την Ιταλία και την Ισπανία. Το νέο μάρκο (!) θα φέρει ύφεση. Η νέα ένωση θα ξεκινά από τον Ρήνο και θα αγγίζει την τέως Σοβιετία. Η γερμανική βιομηχανία θα χάσει σημαντικό μέρος των εξαγωγών της προς την Κίνα.  Ο θάνατος του ευρώ θα σπρώξει την οικουμένη σε μια βαθιά Παγκόσμια Ύφεση.

Δόκτωρ Τζεκίλ και Μίστερ Χάιντ

Το βιβλίο του Γκαλμπρέιθ η κυβέρνηση το υποδέχτηκε με δύο ταυτόχρονες δηλώσεις υπουργών πως ο τότε υπουργός Οικονομικών είχε προτείνει την συνέχιση του Μνημονίου Σαμαρά. Δεν χρειάζονταν οι δηλώσεις Παππά- Κοτζιά. Υπάρχει δήλωσή του για το πως το 70%- που τελικά ήταν 90%- του Μνημονίου ήταν καλό. Το ερώτημα που μένει είναι γιατί βγήκε το βιβλίο τώρα και τι εξυπηρετεί; «Επέτειος του 62%, η τρόικα εσ. τελεί υπό σύγχυση: Με κατηγορούν ΚΑΙ ως συνεχιστή του Σαμαρά ΚΑΙ ως αντι-τροικανό. Το μίσος τους τιμή μου» αναφέρει σε ανάρτησή του στο Twitter. Δεν απαντά στο θέμα. Ούτε εξηγεί πως και γιατί ήταν κάποτε μέλος της ‘Τρόικας Εσωτερικού” κι ο ίδιος. Φυσικά το ότι ήταν κι ο ίδιος κι  ο Γκαλμπρέιθ σύμβουλοι του ΓΑΠ που έφερε το Μνημόνιο, ανήκει σε άλλο κεφάλαιο της καριέρας τους.

Ο Γιάνης, με ένα ν, εντυπωσίασε κοινό και κριτικούς με τις παραστάσεις του στην Πλατεία Συντάγματος και τα τηλεπαράθυρα. Ύστερα άρχισε να κάνει μαθήματα στους υπουργούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ένα ύφος καθηγητικό. Η αποπομπή του από την κυβέρνηση τον έκανε για πολλούς ήρωα. Τάβαλε με την Τραπεζο-δουλο-χρεοκρατία! Πολλοί λίγοι πρόσεξαν ότι ο καθηγητής Οικονομικών και προφήτης- έκανε στενή παρέα με  εκπροσώπους της …Τραπεζοκρατίας, κερδοσκόπους και ανθρώπους των παρασκηνίων, όπως ο Τζορτζ Σόρος ή ο αρχιτέκτονας της Μαύρης Δευτέρας για το χρηματιστήριο του Λονδίνου, ο αδίστακτος νεοφιλελεύθερος  Λόρδος Λαμόντ.

Οι αποκαλύψεις Κοτζιά- Παππά ότι εισηγήθηκε την αποδοχή της συμφωνίας ταιριάζουν με το γεγονός ότι την ίδια εποχή που πήγαινε στα Εξάρχεια δεν δίσταζε να εξάρει την μεγαλοφυία του …Σόιμπλε. Πήγαινε με τα πόδια και χωρίς φρουρά στο υπουργείο, αλλά ξαφνικά βρέθηκε πάνω στο πλοίο για την Αίγινα με τρεις «φουσκωτούς». Εκτός αν στο υπουργείο πήγαινε ο Δόκτωρ Τζεκίλ και στην Αίγινα ο Μίστερ Χάιντ.

Φυσικά όλα αυτά δεν αναιρούν το παιχνίδι που παίχτηκε σε βάρος της Ελλάδας, την τραγωδία. Θέτουν μόνο το ερώτημα αν οι “σωτήρες’ της -όπως οι ξεκάλτσωτοι φιλέλληνες στην ελληνική Βουλή – δεν είναι μέρος αυτού του άθλιου παιχνιδιού που περιλαμβάνει επιστημονικά και πολιτικά πειράματα. Σε βάρος των δικών μας ζωών -που εν προκειμένω είμαστε τα εργαλεία της Ιστορίας, τα ποντίκια στο εργαστήριο.