Του Γ. Χ. Σωτηρέλη
Η απόφαση που επιτέλους εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας, ύστερα από μία αναβολή και μία ματαίωση, φαίνεται να λύνει, με καθαρό αλλά και αυστηρό τρόπο, το πρόβλημα συνταγματικότητας που είχε ανακύψει.
Πρόκειται αναμφίβολα για μία ήττα της κυβέρνησης, η οποία ξεκίνησε μια καθόλα αξιέπαινη πρωτοβουλία για την από μακρού εκκρεμούσα ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου, αλλά τη διαχειρίστηκε με τόσο προβληματικό τρόπο, ώστε να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, έχοντας απέναντί της όχι μόνον αυτούς που επιθυμούσαν να παραμείνει ως είχε το παλαιό αμαρτωλό καθεστώς αλλά και όσους προσεγγίζουν το θέμα με μοναδικό κριτήριο την τήρηση του Συντάγματος.
Και το Σύνταγμα επιτάσσει, όπως έχω επανειλημμένα επισημάνει, μια διαδικασία υπό την αποκλειστική αρμοδιότητα μιας ανεξάρτητης αρχής, η οποία θα εγγυάται αφ’ ενός μεν την εξωτερική πολλαπλότητα, που επιβάλλει όσο το δυνατόν περισσότερα κανάλια και πάντως όχι λιγότερα από αυτά που λειτουργούσαν με την αναλογική τηλεόραση, αφ’ ετέρου δε την εσωτερική πολυφωνία, που δεν συμβιβάζεται με έναν διαγωνισμό που δεν θέτει καμία ειδική σχετική εγγύηση, αναγορεύοντας σε μοναδικό κριτήριο το «πορτοφόλι των επενδυτών».
Το χειρότερο πάντως δεν είναι αυτή καθ’ εαυτήν η ήττα της κυβέρνησης, που πλήρωσε την άκρως προβληματική στάση της -έναν συνδυασμό αλαζονείας, κυνισμού και παχυλής άγνοιας ως προς τη λειτουργία των θεσμών-, αλλά η ήττα της ίδιας της δημοκρατίας, για δύο λόγους:
πρώτον, διότι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για ένα ζήτημα που δεν αφορά την αγορά αλλά την ποιότητα της δημοκρατίας μας και, δεύτερον, διότι υπήρξαν παράπλευρες απώλειες τόσο σε σχέση με τη συνολικότερη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος -δεδομένου ότι και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν είναι άμοιρη ευθυνών με την άρνησή της να συμπράξει στη συγκρότηση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης- όσο και με τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, που τραυματίστηκε πολλαπλά από άστοχους χειρισμούς τόσο των πολιτικών δυνάμεων όσο και της ίδιας της ηγεσίας της.
Ελπίζω και εύχομαι ότι έστω και τώρα κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα κινηθούν επιτέλους προς τη σωστή κατεύθυνση, που δεν είναι άλλη από αυτήν που επιτάσσει το Σύνταγμα.
*Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
