Του Νίκου Γαλάτη
Λίγες βδομάδες πριν η νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη, που οι δημοσκοπήσεις έφερναν τρίτο, ήταν απίθανη έως αδιανόητη. Η βεβαιότητα της νίκης του Μεϊμαράκη υπήρχε ακόμα κι όταν πέρασε από το 17% στο 28% και τον δεύτερο γύρο. “Όπως κι αν αθροίσουμε τα νούμερα, δεν βγαίνουν. Αλλά πότε η πολιτική στην Ελλάδα, ακολουθούσε τα νούμερα;” έγραψα στο ΑΠ πριν από λίγο καιρό σε ένα άρθρο με τίτλο “Η νταλίκα και το φιατάκι”. ” O Μεϊμαράκης εκφράζει ως τώρα την ενότητα, αλλά και το παλιό. Ο Μητσοτάκης είναι ένας νέος πολιτικός, που μπορεί «να σταθεί στην Ευρώπη».
“Όλα τα προγνωστικά είναι υπέρ του Μεϊμαράκη, προς το παρόν. Γιατί αυτό που κατάφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από τρίτος και καταϊδρωμένος, –όχι βέβαια τόσο όσο ο σύμμαχός του πλέον Άδωνις Γεωργιάδης- δεν είναι απλώς να πάει στο δεύτερο γύρο. Ο αγώνας είναι ήδη ντέρμπι. Στην πραγματικότητα όμως οι δύο αντίπαλοι ξεκινάνε από μηδενική βάση.Τα νούμερα δεν λένε τελικά τίποτα. Υπάρχει ένας ιστορικός κανόνας που μας λέει πως πάντα το νέο κερδίζει το παλιό, αλλά η πολιτική ζωή στην Ελλάδα είναι γεμάτη εκπλήξεις”.
Ο Μητσοτάκης κατάφερε να εκφράσει το νέο κι από αυτή την πλευρά δεν κέρδισε τόσο ο ίδιος, όσο έχασε ο Μεϊμαράκης και μαζί του όλοι όσοι πίστευαν πως ο Καραμανλής, πίσω από την κουρτίνα που τον στήριζε, μπορούσε να παίξει ρόλο στις εκλογές. Ευτυχώς γι’ αυτόν ο μπαμπάς δεν εμφανίστηκε κι η αδελφή του η Ντόρα, ήταν αντίθετη με την υποψηφιότητά του. Η μάχη όμως κρίθηκε από δύο παράγοντες που ανέτρεψαν τα δεδομένα:
-η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου που ακύρωσε τους κομματικούς μηχανισμούς
-η συμμαχία των νεώτερων- από τον Άδωνι ως τον Τζιτζικώστα κι από τον Βορίδη ως τον Κωστή Χατζηδάκη.
Στην σκέψη του μέσου ψηφοφόρου της ΝΔ κυριάρχησε η σκέψη πως ο Μεϊμαράκης ήταν αυτός που έχασε από τον Τσίπρα και θα ξαναχάσει. Ο Κυριάκος κέρδισε το παιχνίδι ως νέος κι όχι ως Μητσοτάκης. Το φιατάκι κέρδισε την νταλίκα. Ο νέος ηγέτης της “Νέας Δημοκρατίας” απέναντι στην επαρχιακή εικόνα που παρέπεμπε στη δεκαετία ΄80 του “Βαγγέλα” φιλοτέχνησε την εικόνα ενός σύγχρονου ευρωπαίου πολιτικού με κεντρώο προφίλ και χωρίς τα παραδοσιακά κόμπλεξ και τις ενοχές της Δεξιάς απέναντι στην Αριστερά.
Η καθοριστική στιγμή που η ελληνική Βουλή ψηφίζει για το σύμφωνο συμβίωσης και οι Μεϊμαράκης και Καραμανλής απουσιάζουν από την Βουλή, ενώ ο Κυριάκος με θάρρος ψήφισε υπέρ έκρινε το αποτέλεσμα. Η απουσία του Μητσοτάκη-πατέρα και η εναντίωση στην επιλογή του αυτή της Ντόρας απελευθέρωσε τον Κυριάκο από τα όσα τον βάραιναν κι ο λόγος του για ανανέωση του κόμματος και της πολιτικής ζωής έφτασε ευχάριστα ως τα αυτιά όσων βλέπουν την Νέα Δημοκρατία ως τον μοναδικό πόλο της δυσαρέσκειας απέναντι στον ήδη φθαρμένο ΣΥΡΙΖΑ.
Oι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας έβλεπαν εξ αρχής θετικά τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη -με 89%- και τον Κυριάκο Μητσοτάκη με 59%- σε μια δημοσκόπηση της Metron Analysis για την εφημερίδα “Παραπολιτικά», αλλά αρχικά απέκλειαν τον δεύτερο από την αναμέτρηση. Οι δύο υποψήφιοι είχαν μεγάλη απήχηση στους “κεντροδεξιούς” και τις γυναίκες. . Ο ψηφοφόρος του κόμματος τοποθετεί τον εαυτό του στην Κεντροδεξιά κατά 77% και στην Δεξιά κατά 60%. Ο Κυριάκος αποδείχθηκε πιο “κεντρώος” και πιο δημοφιλής στους νέους
Μόλις 13% των νέων 18-24 ετών ψηφίζουν «Νέα Δημοκρατία». Το 67% των ψηφοφόρων της είναι πάνω από 55 ετών. Ο Κυριάκος, 47 χρονών, απόφοιτος του Χάρβαρντ και του Κολλεγίου Αθηνών, έχει υποστηρίξει ήδη πως αυτός έφερε νέους ψήφους στις εσωκομματικές εκλογές και μπορεί να το κάνει και στις βουλευτικές.
“Γιατί μας κυβερνά μια Κυβέρνηση με αριστερές ιδεοληψίες που απεχθάνεται τον ιδιωτικό τομέα και αντιστρατεύεται σε οποιαδήποτε έννοια επιχειρηματικότητας;” έχει πει. «Στη Νέα Δημοκρατία πρέπει να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, να κάνουμε μια γενναία αυτοκριτική για τα δικά μας σφάλματα, να παραδεχτούμε ότι είναι ένα γερασμένο κόμμα με απαρχαιωμένες δομές, το οποίο δεν απευθύνεται ούτε στη νεολαία ούτε στις παραγωγικές τάξεις και να αναγνωρίσουμε ότι αν δεν αλλάξουμε, το μέλλον μας θα είναι ζοφερό. Η υποψηφιότητά μου πρεσβεύει την ανανέωση που έχει ανάγκη η Νέα Δημοκρατία. Αν δεν γίνει αυτή η ανανέωση τότε η Νέα Δημοκρατία θα έχει πάντα ρόλο κομπάρσου στα πολιτικά δρώμενα και θα συνεχίζει να μας κυβερνά μια ανίκανη Κυβέρνηση με καταστροφικές συνέπειες».
Ανάμεσα στον Νοέμβρη και τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη, ο γιος του Μητσοτάκη, απέχτησε ένα όνομα. Από Μητσοτάκης, έγινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Οι εκλογές αυτές δεν αφορούν μόνο την ‘Νέα Δημοκρατία». Από αυτές ή τις επόμενες θα εκλεγεί -κατά πάσα πιθανότητα- ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας. Και η ‘Νέα Δημοκρατία”- που επέλεξε από τους δεξιούς τους “κεντροδεξιούς” υποψήφιους- καλείται να ηγηθεί ενός αντιπολιτευόμενου μετώπου. Αυτό δείχνει η μεγάλη προσέλευση στις κάλπες.
Η δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση- την πιο “ατζαμίδικη” εκτός από την θολούρα που την διακατέχει- θα στραφεί σε ένα κόμμα που αν δεν διαλυθεί θα αποτελέσει τον νέο πόλο εξουσίας. Ιδιαίτερα αν δεν εμφανισθεί ως “δεξιός” ψάλτης στην πολιτική χορωδία, αλλά σύγχρονο, φιλελεύθερο, ευρωπαϊκό που θα μπορέσει να καρπωθεί την δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τις ανακολουθίες της.
Η προσωπογραφία του Κυριάκου Μητσοτάκη εδώ
