Toυ Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Είναι εύκολο – “σαν να κλέβεις παγκάρι εκκλησίας” – να σχολιάσεις κριτικά, ακόμη και σαρκαστικά, το επεισόδιο με την ανταλλαγή tweets μεταξύ Αλέξη Τσίπρα και Αχμέτ Νταβούτογλου, με αφορμή την Κορυφή των “28”+1 της ΕΕ για το Προσφυγικό (με το “1” να είναι η Τουρκία η οποία προσήλθε στην Κορυφή ούτε καν δια του Σουλτάνου Ρετζέπ Ταγγίπ Ερντογάν, αλλά δια του πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου: βοήθησαν τα θεσμικά ώστε η Τουρκία να μην εκθέσει καν τον πραγματικό ηγέτη της στα απρόβλεπτα μιας διαπραγμάτευσης).
Για να είμαι ειλικρινής – να μιλάμε σε πρώτο πρόσωπο αυτές τις εποχές, ώστε να σηκώσει ο καθένας την ευθύνη του… – το tweet Τσίπρα που εξηγούσε ότι είναι ευτύχημα (για την διεθνή κοινότητα, εν τέλει) που οι Έλληνες πιλότοι στο Αιγαίο δείχνονται λιγότερο νευρικοί (στις παραβάσεις του FIR και τις παραβιάσεις εθνικού εναερίου χώρου: οι λεπτομέρειες δεν χωρούν στους 128 χαρακτήρες του Twitter) απ’ ότι οι Τούρκοι των F-16 που κατέρριψαν το Ρωσικό SU-24, το tweet αυτό το βρήκα εύστοχο. Χρήσιμο. Με κάτι τέτοια, κι όχι με νότες και διαβήματα, μπορεί να “εισπράξει” το διεθνές σύστημα το τι συμβαίνει στο Αιγαίο – όπου με τόσην ευκολία οι Γιουνκέρ (και οι Μέρκελ…) του κόσμου τούτου συνιστούν/ζητούν κοινές περιπολίες.
Όμως, μην ξεγελιόμαστε, και του Νταβούτογλου το απαντητικό tweet αναμενόμενο (θάπρεπε να) είναι, που επεσήμανε ότι “δεν είναι ώρα” για τέτοια όταν επιδιώκεται η βελτίωση του κλίματος κλπ. κλπ. Εκεί που το πράγμα άρχισε να στραβώνει, ήταν η αυτολογοκρισία του Ελληνικού tweet, καθώς αυτό “κατέβηκε” (αν και.. διατηρούμενο για εθνική κατανάλωση). Ακριβώς για να μην ενοχλήσει περαιτέρω;
Ε, εδώ η νευρικότητα των δικών μας – ο Νίκος Κοτζιάς, τουλάχιστον, ήταν στην Τεχεράνη σε αναζήτηση άλλης υψηλής πολιτικής και/ή επιχειρηματικών και/ή ενεργειακών ακριών, οπότε παραμένει εκτός κάδρου της συνέχειας – είναι το κύριό μας πρόβλημα. Διότι, ξέρετε, η Τουρκία είναι η χώρα όπου όταν ο Σουλτάνος Ερντογάν θεώρησε εαυτόν θιγόμενο από την κίνηση στο Tweeter, για την υπόθεση του γιου του και του γαμπρού του, αλλά και συνολικά για την συμμετοχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην εξεγερτικότητα μετά το Πάρκο Γεζί… τότε απλούστατα κατέβασε τον διακόπτη. Έκλεισε το Twitter.
Αυτά υποθέτει κανείς τα έχει ήδη ενσωματώσει τους υπολογισμούς των χειρισμών της η Ελληνική πλευρά, όχι;
