Του Γ. Λακόπουλου
Αν οι πληροφορίες είναι ακριβείς τις προσεχείς ημέρες η Φώφη Γεννηματά θα συναντηθεί με τον Σταύρο Θεοδωράκη και θα συμφωνήσουν τη δημιουργία νέου κόμματος, δια συγχωνεύσεως. Εκείνη τη στιγμή η κυρία θα υπογράψει το τέλος του ΠΑΣΟΚ. Eχει αίσθηση ότι υπογράφει και το δικό της πολιτικό τέλος;
Ο λόγος είναι απλός. Αν πρόκειται να συγκροτηθεί νέος πολιτικός φορέας στο οποίο θα συνενωθούν όλες οι δυνάμεις ανάμεσα στη ΝΔ και τον Σύριζα -και αυτό μπορεί να αποδώσει ένα ικανοποιητικό ποσοστό-, τότε γιατί να έχουν τη Φώφη Γεννηματά ως επικεφαλής;
Γιατί όχι π.χ. τον Βενιζέλο, ή τη Διαμαντοπούλου που ήταν οι εν δυνάμει διάδοχοι του Γ. Παπανδρέου και έχουν περισσότερα πολιτικά προσόντα παρουσίας στο δημόσιο χώρο; Γιατί όχι κάποιον νέο από το ΠΑΣΟΚ ή κάποιον με ευρύτερη αποδοχή; Υπερεκτιμά τις δυνάμεις της ή δεν έχει αίσθηση των πολιτικώνμεγεθών;
Η Φώφη ήταν ιδανική πρόεδρος για ένα ΠΑΣΟΚ που θα διεκδικεί μονοψήφια ποσοστά για να μετέχει στη Βουλή – στα επόμενα χρόνια τουλάχιστον. Το λογότυπο και τα σύμβολα κάποιους εμπνέουν ακόμη και το όνομα της Γεννηματά είναι ικανό να τα θυμίζει. Αυτό εξασφάλιζε την κοινοβουλευτική παρουσία του Κινήματος και αυτή η παρουσία συντηρούσε την ελπίδα ότι θα έλθουν καλύτερες μέρες.
Από τη στιγμή που θα πάψει να υπάρχει το ΠΑΣΟΚ, θα πάψει να υπάρχει και η Φώφη.
Αν πράγματι συγκροτηθεί το νέο κόμμα προφανώς ότι θα ψάξει και για νέο αρχηγό- άφθαρτο. Αυτή τη θέση δεν μπορεί να τη διεκδικήσει η Γεννηματά γιατί η παρουσία της στη ηγεσία θα ακυρώνει το σύνολο του εγχειρήματος. Νέο κόμμα με παλιό αρχηγό δεν περπατάει.
Ήδη πλην των υποψηφιοτήτων που κατέθεσαν η ίδια, ο Σταύρος Θεοδωράκης και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος– που διατηρεί τη ΔΗΜΑΡ με αξιοθαύμαστο τρόπο στην επικαιρότητα- ακούγονται και άλλα ονόματα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μετράει τις δυνάμεις του με τον μηχανισμό του . Κύκλοι που αρέσκονται να εμπλέκονται στα εσωτερικά του χώρου προωθούν τον Στουρνάρα -για να έχουν υπό έλεγχο το νέο κόμμα. Ακόμη και δημοσκόπηση που του δίνει πιθανότητες κυκλοφόρησε.
Αξιοσημείωτη είναι η παρέμβαση της Άννας Διαμαντοπούλου -που διατηρεί τις φιλοδοξίες της συντηρώντας ένα Δίκτυο δίκην κόμματος αυτά τα χρόνια. Χωρίς να καταθέσει επισήμως υποψηφιότητα από τη μια προειδοποίησε τον Στουρνάρα να καθίσει εκεί που είναι ” για το καλό του” και από την άλλη έκανε άνοιγμα στους Σημιτικούς προτείνοντας από .. τώρα τον Κ. Σημίτη για πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2019. Να κάνει τον πρόεδρο από τα 83 ως τα 88 του!.
Εν πάση περιπτώσει αν είναι κάποιος που έχει τις λιγότερες πιθανότητες να ηγηθεί αυτού του νέου κόμματος της “Κεντροαριστεράς” – αν φανεί ότι θα έχει απήχηση και μέλλον -θα είναι η Φώφη.
Γι αυτό είναι απορίας άξιο τι ακριβώς την υποκίνησε να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ με το οποίο είχε σίγουρη τη συμμετοχή της στην επόμενη Βουλή. Για την κρίση του ΠΑΣΟΚ δεν φταίει ο τίτλος. Φταίνε οι ηγεσίες και οι επιλογές τους. Η ΝΔ δεν άλλαξε τίτλο και σύμβολα -πόσο μάλλον ιδεολογία- και μια χαρά πάει.
Πώς είναι δυνατόν το ΠΑΣΟΚ που εκπροσωπεί ιστορικά την Κεντροαριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία να οδηγείται σε συγχώνευση με τον – συμπαθή κατά τα λοιπά- Θεοδωράκη, που κάνει και τον δύσκολο; Δεν έχει καμιά σχέση με την Κεντροαριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία και επιπλέον δεν έχει να της προσφέρει τίποτε καθώς το κόμμα του διαλύεται;Ήδη ένας βουλευτής του έφυγε, άλλοι δυο δεν κρύβουν τις προτιμήσεις τους για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και άλλοι δυο τουλάχιστον κινούνται προς τον ΣΥΡΙΖΑ .
Ανάλογες απορίες βέβαια υπάρχουν και για την άρνησή της να δεχθεί την προτροπή επιτελών του ΠΑΣΟΚ και στενών συνεργατών της να υπερψηφίσει την απλή αναλογική. Όπως και ο περίεργος -και συχνά υπερφίαλος- διμέτωπος που κάνει με ίσες αποστάσεις από τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη, θέτοντας σε αμφισβήτηση την ιστορική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ στην ευρύτερη πολιτική οικογένεια της δημοκρατικής παράταξης στην οποία ανήκει με Συριζαίους, ΚΚΕ, τα κεντροαριστερά σχήματα με ορατές διαχωριστικές γραμμές με τη Δεξιά. Ούτε ο Βενιζέλος δεν είχε φτάσει ως εκεί.
Μπορεί αυτή η πολιτική να εκφράζει στελέχη όπως ο Κ. Σκανδαλίδης, ή ο Κ. Λαλιώτης και ο Μιλτ. Παπαϊωάννου που τη συνδράμουν ;
Ποιος έδωσε εντολή για διάλυση;
Η ουσία είναι ότι η Φώφη παίρνει το βασικό πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει – το ΠΑΣΟΚ με το όνομα και τα σύμβολά του -και το βάζει σε έναν συνεταιρισμό με … αγνώστους και σουλατσαδόρους!. Με τον ίδιο τρόπο εξαερώνει και το δεύτερο κεφάλαιο της: τη σύμπραξη με τον αξιόμαχο πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ που έδειξε στο θέμα της απλής αναλογικής πολιτικές αρετές.
Η θυσία του ΠΑΣΟΚ όμως είναι μια επιλογή που την υπερβαίνει. Δεν έχει εντολή να το κάνει . Όσοι από την κομματική βάση της εξέλεξαν, της ανέθεσαν να ανασυγκροτήσει το ΠΑΣΟΚ να το ανανεώσει με νεά πρόσωπα σαν τον Νίκο Χρηστίδη, να το φέρει σε επαφή με νέα ρεύματα, να το αναδιοργανώσει. Οχι να το διαλύσει και να εκχωρήσει τα “περιουσιακά” στοιχεία του σε οποιονδήποτε. Δεν πρέπει να τους ρωτήσει;
Προφανώς σε αυτό το άλμα στο κενό και την εξαφάνιση δεν θα την ακολουθούσουν όλοι. Ένα μέρος των οπαδών του ΠΑΣΟΚ θα κατευθυνθεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν ήθελαν να ψηφίζουν τον Σταύρο, ή άλλο κόμμα που δεν θα είναι ΠΑΣΟΚ, θα το έκαναν ήδη. Τουλάχιστον με τον Τσίπρα θα αισθάνονται ότι παραμένουν στην ιστορική κοίτη που ανάδειξε το ΠΑΣΟΚ.
Το συμπέρασμα είναι ότι η σχετικά ελπιδοφόρα στην αρχή παρουσία της Φώφης στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εξελίσσεται σε τραγική αυτοχειρία για την ιδία και ιστορικό όλεθρο για το ΠΑΣΟΚ.
Οι τρεις τελευταίοι πρόεδροι του υπήρξαν μοιραίοι. Ο Γ. Παπανδρέου αλλοίωσε τα χαρακτηριστικά του, το διέλυσε, το καταχρέωσε και στο τέλος το διέσπασε. Ο Β. Βενιζέλος εκδίωξε τα στελέχη του, το έκανε να μοιάζει με μηχανισμό υποστήριξης των επιδιώξεων του Αντώνη Σαμαρά και το απέκοψε από τη Αριστερά με την οποία παραδοσιακά συμπορεύονταν. Η Γεννηματά το εξαφανίζει από τον πολιτικό χάρη, κάνοντας μια επιλογή ίσης πολιτικής (απ)αξίας με τη διάσπαση του Παπανδρέου- τον οποίο μπορεί και να δούμε να διεκδικεί πάλι τα…πρωτεία..
Και το εξοργιστικό – στα μάτια των οπαδών του ΠΑΣΟΚ, είτε το ψηφίζουν σήμερα είτε όχι -γιατί δεν αντέχουν τις ηγεσίες του- είναι ότι όλοι τους επικαλούνται τον Ανδρέα Παπανδρέου.
