To Γ. Λακόπουλου
Μιλώντας σε οικονομική εκδήλωση στην Αθήνα ο Κυριάκος Μητσοτάκης τάχθηκε κατά της προοπτικής δημιουργίας οικουμενικής κυβέρνησης, τονίζοντας ότι δεν πιστεύει πως κάτω από τις παρούσες συνθήκες μία οικουμενική κυβέρνηση θα μπορούσε να είναι μια κατάλληλη λύση για τη χώρα. Επίσης σε συνέντευξή του είπε ότι ο ίδιος δεν προτίθεται να μετάσχει σε κυβέρνηση από αυτή τη Βουλή.
Είναι μια τυπική περίπτωση πολιτικής τοποθέτησης που προσπαθεί να εξασφαλίσει και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα αφάγωτη. Από τη μια επισημαίνει πόσους κίνδυνους εγκυμονεί η διακυβέρνηση Τσίπρα και από την άλλη δεν αφήνει κανένα περιθώριο βελτίωσης της διακυβέρνησης της χώρας συνολικά, όπως θα μπορούσε -κατά τεκμήριο- να εξασφαλίσει η κυβερνητική συνεργασία των δυο μεγάλων κομμάτων. Τουλάχιστον για ένα διάστημα.
Μερικοί διακρίνουν ότι με αυτή την τοποθέτηση ο πρόεδρος της ΝΔ δεν απευθύνεται στον Αλέξη Τσίπρα -που δεν έχει ζητήσει άλλωστε συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, αλλά στο κόμμα του και σε όσους έβλεπαν, υποτίθεται θετικά μια τέτοια εξέλιξη. Όπως π.χ. ο αντίπαλός του Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Αν είναι έτσι τότε στην ουσία ο Μητσοτάκης προσπαθεί να αφήσει αιχμές για τον πρώην Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, στον οποίο χρεωνόταν -από τη προπαγάνδα που ανέδειξε τον ίδιο- μια τέτοια σκέψη.
Ας παρακάμψουμε όμως το ενδεχόμενο να πρόκειται για εσωκομματικό ξεκαθάρισμα. Και ας δούμε τι ακριβώς προτείνει ο επικεφαλής της ΝΔ. Έτσι όπως το θέτει, -και παρ’ ότι αφήνει διεξόδους διαφυγής από τις διατυπώσεις που χρησιμοποιεί-, η μόνη δυνατή εξέλιξη είναι οι πρόωρες εκλογές. Αν η κυβέρνηση φτάσει σε αδιέξοδο και ο ίδιος δεν δέχεται να μετάσχει σε ένα νέο σχήμα ευρύτερης πολιτικής βάσης τι άλλο απομένει; Να προστεθεί και Λεβέντης στο σημερινό σχήμα;
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει κατά νου τις άμεσες εκλογές και με τον τρόπο του πιέζει την κυβέρνηση χωρίς να παίρνει ευθέως την πρωτοβουλία. Αποκλείοντας όμως το μόνο σοβαρό ενδεχόμενο – μετά από ενδεχόμενη παραδοχή του Πρωθυπουργού ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα- τι άλλο μένει;
Αφήνουμε το ερώτημα αν πράγματι μια νέα προσφυγή στις κάλπες θα έλυνε κάποιο πρόβλημα στη χώρα, για να εστιάσουμε σε κάτι συγκεκριμένο και υποθέτουμε ότι θα κέρδιζε η ΝΔ. Αισθάνεται ότι θα μπορούσε να κυβερνήσει αυτή την περίοδο; Θα μπορούσε ο ίδιος ως πρωθυπουργός να ακολουθήσει άλλη πολιτική από αυτή που ακολουθεί ο Τσίπρας; Ή μήπως νομίζει ότι οι λόγοι της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και το έλλειμμα ικανοτήτων των προσώπων, δεν ισχύει και για το δικό του κόμμα;
Τι διαφορετικό θα έκανε στο ασφαλιστικό μια κυβέρνηση Μητσοτάκη από την προσαρμογή στις απαιτήσεις της τρόικας, όπως πρακτικά κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα; Πώς θα αντιμετώπιζε τους αγρότες ή τους ελεύθερους επαγγελματίες; Πώς θα χειριζόταν το προσφυγικό;
Αν έχει απαντήσεις σ’ αυτά μπορεί να τις καταθέσει. Και να πιέσουν όλοι ώστε να πάμε σε εκλογές, να τις κερδίσει και να λυθούν τα προβλήματα. Αν όμως προσπαθεί με ένα σμπάρο να χτυπήσει και την κυβέρνηση και τους εσωκομματικούς αντίπαλους του, τότε μάλλον δεν αρχίζει καλά.
