Θεόδωρος Φέσσας: Εκσυγχρονίζοντας τον ΣΕΒ

Του Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣΗ ιστορία του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών -ή βιομηχάνων όπως ήταν παλιότερα, – είναι η ιστορία της ηγεσίας του. Ειδικά όταν πρόκειται για εμβληματικά πρόσωπα του “ελληνικού καπιταλισμού”.

Π.χ. η εποχή των Κατσάμπα-Μποδοσάκη, χαρακτηρίστηκε από την ταύτιση με το “γκουβέρνο”. Ο Θ. Παπαγγελόπουλος ρυμούλκησε τον ΣΕΒ στην εποχή των μάνατζερς – και των συλλογικών συμβάσεων. Ο Θ. Φέσσας τον οδηγεί στην εποχή του ανοίγματος στο σύνολο της επιχειρηματικότητας.

Η τάση για αλλαγές στον ΣΕΒ, που είχε εμφανιστεί επί Δασκαλόπουλου, με τον σημερινό πρόεδρο απέκτησε χαρακτηριστικά δόγματος. Ο αυτοδημιούργητος Θεσσαλονικιός που διευθύνει τα δυο τελευταία χρόνια τη θεσμική οργάνωση της ελληνικής εργοδοσίας τη μετατρέπει σε κοινωνικό εταίρο ευρωπαϊκού τύπου, χωρίς τους παλαιούς περιορισμούς ύφους και μονομέρειας.

Η επανεκλογή του στην ηγεσία του ΣΕΒ συνδυάσθηκε με ευρεία ανανέωση στη Διοίκηση και την συμμετοχή μικρών και μεσαίων ονομάτων στα μητρώα μελών. Το νεοκλασικό της οδού Ξενοφώντος δείχνει κιόλας πολύ μικρό για ένα πρόεδρο που ανοίγει τις πόρτες του σε όποιον κατανοεί την αξία του επιχειρείν και βάζει τα λεφτά του για να το αποδείξει.

Ειδικά σήμερα που η επιχειρηματικότητα έχει ρίσκο και πλήθος ελληνικών επιχειρήσεων χάθηκαν η εκπατρίστηκαν, η παράταση της παρουσίας του Φέσσα στη διοίκηση δείχνει την τάση του επιχειρηματικού χώρου να μην εγκαταλείψει τη μάχη. “Το θέμα είναι να γίνει η δουλειά και να γίνει τώρα” είναι το σλόγκαν του.

Ο εκσυγχρονισμός του ΣΕΒ είναι μια πολύ ευαίσθητη διαδικασία καθώς από την ίδρυσή του βρίσκεται παγιδευμένος στο στερεότυπο του φορέα που αν δεν είναι συμπλήρωμα της Δεξιάς, είναι οπωσδήποτε σύμβολο της συντήρησης. Τώρα ένας μάνατζερ από το χώρο της πληροφορικής τον ρυμουλκεί έξω από αυτό το κάδρο.

Όσοι έσπευσαν να του αποδώσουν κλίση του προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην τελευταία γενική συνέλευση,μάλλον δεν καταλαβαίνει ότι κάποιος έπρεπε να ισορροπήσει τις χειραψίες και τα χειροκροτήματα της “βάσης” του ΣΕΒ προς τον Αλέξη Τσίπρα. Η αποσύνδεση από κομματικές ταυτότητες θα γίνει με περισσότερη πολιτική, όχι με πολιτική αφυδάτωση.

Στην ομιλία του στη γενική συνέλευση επέκρινε – παρουσία του Τσίπρα- την κυβέρνηση για την αδράνειά της στην αντιμετώπιση της “φοροκλοπής” όπως αναφέρει επίμονα τη φοροδιαφυγή. Αλλά και την Ευρώπη -παρουσία του Γιούνκερ- για την ατελέσφορα πολιτική εξόδου από την κρίση που επέβαλε στην Ελλάδα.

Ο Θ. Φέσσας δεν κάνει συνδικαλισμό υπέρ της τάξης του και όταν το κάνει δεν θεωρεί τις συμμαχίες του δεδομένες και αναντικατάστατες. Όσες φορές χρειάστηκε να βρεθεί στο ίδιο χαράκωμα με τον σημερινό πρωθυπουργό το έκανε και όσες φορές έπρεπε να δείξει την κυβέρνηση ως ανόρεχτη που κωλυσιεργεί δεν δίστασε. Άλλωστε ήταν εύγλωττη η μετάθεση του στόχου για το 2021 που ανέφερε ο πρωθυπουργός στο 2018 που λήγει το Μνημόνιο.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ εντάσσει στους σχεδιασμούς του μέλλοντος πέρα από τους στόχους για την φορολογική εξομάλυνση και τις επενδύσεις και την “αποκατάσταση των αξιών”, όπως: εμπιστοσύνη, εντιμότητα, σεβασμός, αξιοκρατία. Από αυτή την άποψη οι βιομήχανοι εκτός από εργοδότες και επιχειρηματίες ξαναγίνονται ταγοί.