Γράφει η Καλυψώ.
Τα αντιβιοτικά ως θαυματουργό φάρμακο του 20ου αιώνα, κινδυνεύει να ακυρωθεί! Η αλόγιστη χρήση τους σε ανθρώπους και ζώα έχει σαν αποτέλεσμα τα βακτήρια να εθίζονται και να γίνονται ανθεκτικά με αποτέλεσμα την αύξηση της ανθρώπινης θνησιμότητας .
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προειδοποιεί ότι η κακή χρήση των αντιβιοτικών φαρμάκων οδηγεί στο “να καταστεί η τελευταία γενιά αντιβιοτικών σχεδόν αναποτελεσματική»,.
Τα αντιβιοτικά είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της εκβιομηχανισμένης κτηνοτροφικής παραγωγής. Μέχρι το 80% των αντιβιοτικών που πωλούνται στις ΗΠΑ χρησιμοποιούνται σε ζώα αγροκτήματος.
Στην Ευρώπη, η μη θεραπευτική χρήση των αντιβιοτικών απαγορεύτηκε το 2006 σε μια προσπάθεια να περιοριστεί η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει καμία κεντρική ταξινόμηση της σύνθεσης των δεδομένων με εξαίρεση τη Δανία, την Ολλανδία και τη Γερμανία.
Χρειάζεται άμεσα να βελτιωθεί ο τρόπος χρήσης αντιβιοτικών στις ζωοτροφές και ακόμη περισσότερο χρειάζεται επειγόντως να επιτραπεί η ουσιαστική σύγκριση μεταξύ των ειδών και των χωρών, και να καταγράφεται η οποιαδήποτε αλλαγή και μείωση.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ανησυχία μεταξύ των καταναλωτών σχετικά με το αν αληθεύουν όλα όσα ισχυρίζονται κατά καιρούς οι παραγωγοί τροφίμων.
Το 2003 η McDonald ‘s έλαβε διάφορα μέτρα για τον περιορισμό της χρήσης αντιβιοτικών με σκοπό την παραγωγική βελτίωση. Το 2007, η Tyson Foods ανακοίνωσε ότι όλα τα κοτόπουλά της εκτρέφονται χωρίς αντιβιοτικά.
Αυτός όμως ο ισχυρισμός αμφισβητήθηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ή την πρόληψη παρασιτικής νόσου των πουλερικών, χρησιμοποιούνταν ευρέως στις τροφές των πουλερικών της.
Η κρίση της ανθεκτικότητας στα αντιβιοτικά φοβίζει τους καταναλωτές, και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι λιανοπωλητές διαφημίζουν ότι πωλούν τρόφιμα ” καθαρά από αντιβιοτικά” , αντί να συμμετέχουν στην προσπάθεια γύρω από την υπεύθυνη χρήση τους.
Η αναζήτηση μιας σωστής προσέγγισης μπορεί να βοηθήσει τόσο τις επιχειρήσεις όσο και τις εθνικές πολιτικές αλλά και τους καταναλωτές. Για παράδειγμα:
• Μείωση της χρήσης των αντιβιοτικών καθώς και βελτίωση της χρήσης των αντιβιοτικών και των συστάσεων για τη δοσολογία, τη διάρκεια και οδούς χορήγησης από τους κτηνοτρόφους
• Κεντρική ταξινόμηση της σύνθεσης των δεδομένων σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρώπης
• Καλύτερη ενημέρωση των καταναλωτών
• Αλλαγή στάσης στη διατροφή
Και επειδή το τελευταίο σημείο είναι και το μόνο που μπορεί ο καθένας να ελέγξει προσωπικά, καιρός είναι να αναθεωρήσουμε τις διατροφικές μας συνήθεις.
Η μεγάλη κατανάλωση κρεάτων όχι μόνο βλάπτει την υγεία μας αλλά καταστρέφει και ο περιβάλλον. Tα κρεατοπαραγωγά ζώα εκτός από το ότι υποφέρουν τα μύρια όσα μέχρι να φτάσουν στο πιάτο μας ευθύνονται και για το 9% της συνολικής ποσότητας των αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Συμπέρασμα: τρώμε λιγότερο κρέας και μόνο όταν αυτό προέρχεται από ελεύθερα και χαρούμενα ζώα!!!