Του Γ. Λακόπουλου
Κουΐζ για καλούς γνώστες των εσωτερικών της ΝΔ. Πόσοι ακόμη συμμερίζονται όσα είπε πρόσφατα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης με προφανή στόχο τον πρόεδρο του κόμματος Κυριάκο Μητσοτάκη;
Οι απαντήσεις ποικίλουν ανάλογα με τις εσωκομματικές τοποθετήσεις. Όλοι όμως συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι η δημόσια έκρηξη του μεταβατικού αρχηγού της ΝΔ δεν προκλήθηκε εν κενώ. Αποτελεί το πρώτο σαφές δείγμα της αλλαγής κλίματος που βρίσκεται σε εξέλιξη στο γαλάζιο στρατόπεδο.
Ο αρχικός ενθουσιασμός ενός μεγάλου τμήματος της ΝΔ για την ανάδειξη του Κυριάκου στην ηγεσία εξανεμίζεται σταδιακά και τη θέση του παίρνουν ποικίλες απορίες για τους πολιτικούς χειρισμούς του, τις οποίες προσυπογράφουν και κατά τεκμήριο αμερόληπτοι παράγοντες της συντηρητικής παράταξης.
Σ’ αυτό το κλίμα το ότι κορυφαία στελέχη του κόμματος όπως ο Βαγγ. Μεϊμαράκης, ο Δημ. Αβραμόπουλος και ο Νικ. Κακλαμάνης έχουν καταθέσει δημοσίως τη διαφωνία τους σε κεντρικές επιλογές της ηγεσίας είναι σήμα κινδύνου για το σύστημα που εγκαθίσταται το τελευταίο διάστημα στη Συγγρού.
Πολλοί προβλέπουν ότι όσο περνάει ο καιρός τα εσωτερικά ρήγματα στη ΝΔ θα διευρύνονται και οι επικρίσεις κατά του αρχηγού θα οξύνονται. Ήδη του καταλογίζουν αλληλουχία λαθών την οποία δεν μπορεί να καλύψει το επιχείρημα ότι με την παρουσία του η ΝΔ απέκτησε δημοσκοπικό προβάδισμα.
Οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη ΝΔ να επικρατεί του ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνουν να πείθουν πολλά στελέχη που δεν εμπιστεύονται την αξιοπιστία αυτών των μετρήσεων, λόγω των αλλεπάλληλων αποτυχιών τους και της ρευστότητας των κοινωνικών διαθέσεων.
Αλλά ακόμη και όσοι παίρνουν στα σοβαρά τις δημοσκοπήσεις εκτιμούν ότι περισσότερο αποτυπώνουν το αρνητικό κλίμα για την κυβέρνηση παρά τη δυναμική της ΝΔ.
Από αυτή την άποψη θεωρούν ότι μετά τους κάβους που δείχνει να περνάει χωρίς απώλειες στη Βουλή η κυβέρνηση, ενδέχεται να αντιστρέψει το κλίμα εμφανίζοντας θετικά αποτέλεσμα που δεν θα μπορεί να αμφισβητήσει η ΝΔ.
Επισημαίνουν επίσης την αντίφαση ανάμεσα στην πλήρη απόρριψη της πορείας υλοποίηση του Μνημονίου που διακηρύσσει η ΝΔ και τις υπέρ του αντίθετου δηλώσεις διεθνώς παραγόντων, κοινοτικών οργανισμών και ευρωπαϊκών κυβερνήσεων..
Πολλοί στη ΝΔ καταλογίζουν στον Κυριάκο ότι παρασύρθηκε άκαιρα στη διατύπωση του αιτήματος των πρόωρων εκλογών από το οποίο δυσκολεύεται να απεμπλακεί, παρότι δημιούργησε δυσφορία στην Ευρώπη και απογοήτευση στο εσωτερικό.
Η σαφής διαφωνία του Δημήτρη Αβραμόπουλου σ’ αυτό το θέμα εκτιμάται ότι απηχεί και τη θέση της Κομισιόν και προσωπικά του προέδρου Γιούνκερ.
Μια ακόμη κατηγορία είναι ότι δημιούργησε γύρω του ένα ιδιότυπο περιβάλλον που δεν έχει πλήρη κατανόηση των αναγκών της πολιτικής και τον οδηγεί σε κινήσεις εντυπωσιασμού χωρίς αποτέλεσμα.
Σ’ αυτό το περιβάλλον εντάσσουν οικονομικούς αναλυτές με υπερσυντηρητικές απόψεις, απολιτικούς τεχνοκράτες, παράγοντες των μίντια με παρελθόν διαπλοκής και ιστορικό προκλητικών συμπεριφορών και πρόσωπα που προβάλλουν τη ΝΔ σαν να λανσάρουν καινούργια σκόνη πλυσίματος.
Αιχμές διατυπώνονται και για το ρόλο της Ντόρας Μπακογιάννη που δεν υποστήριξε την υποψηφιότητα το Κυριάκου, αλλά τώρα οι μεταξύ του σχέσεις υποδηλώνουν διαθέσεις για οικογενειακή διεύθυνση του κόμματος.
Στις αναλύσεις τους προβεβλημένα στελέχη του κόμματος χρεώνουν στον πρόεδρο της ΝΔ άστοχες επιλογές, όπως η τοποθέτηση του Άδωνι Γεωργιάδη σε θέση αντιπροέδρου του κόμματος, η υιοθέτηση της κινητοποίησης των “παραιτηθείτε” και η συζήτηση για το ενδεχόμενο προσχώρησης προσώπων από αλλά κόμματα και μάλιστα από το ΠΑΣΟΚ.
Παρ’ ότι ο ίδιος έσπευσε να κλείσει αυτό το θέμα πιθανολογείται ότι κάποια νέα σχήματα που δημιουργούνται αυτή την περίοδο προαλείφονται για δορυφόροι της ΝΔ.
Αιχμηρά σχόλια προκάλεσε και η πολυδιαφημισμένη επίσκεψη στο Λονδίνο για διαβουλεύσεις με υποτιθέμενους επενδυτές που δεν έχουν δείξει ως τώρα αντίστοιχες διαθέσεις δια την Ελλάδα, σε μια χρονική στιγμή που από τη Συγγρού προανήγγειλαν “πορεία στο λαό”.
Ακόμη πιο αιχμηρές είναι οι παρατηρήσεις για συντονισμό της αντιπολιτευτικής πολιτικής της ΝΔ με παράγοντες της οικονομικής ολιγαρχίας, που βρίσκονται αυτή την περίοδο σε αναμέτρηση με την κυβέρνηση κατά τρόπο που δείχνει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση παίρνει το μέρος τους.
Η πολωτική ρητορική του Προέδρου της ΝΔ, παρ’ ότι ικανοποιεί ένα τμήμα της κομματικής βάσης και ορισμένους παράγοντες των ΜΜΕ , προκαλεί αντιδράσεις στην ευρύτερη παράταξη. Πολλοί κρίνουν ότι η ΝΔ πρέπει να έχει ανοιχτό και το σενάριο του Μεγάλου Συνασπισμού αν το απαιτήσουν οι περιστάσεις και το “δεν θα κυβερνήσω ποτέ με τον Τσίπρα” του Κυριάκου θεωρείται ένα ακόμη λάθος για όσους θεωρούν ότι η συναίνεση πρέπει να είναι συστατικό στοιχείο της κομματικής πολιτικής.
Αξιοπρόσεκτη είναι η αίσθηση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει ενθουσιώδεις υποστηρικτές στους κόλπους τους Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ούτε πείθει σημαίνοντες παράγοντες της Ευρώπης ότι αποτελεί εναλλακτική λύση. Δεν υπάρχει ως τώρα ούτε μια ένδειξη από την πλευρά του ότι τον αντιμετωπίζουν σαν κάτι περισσότερο από αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Παρά την επίδειξη πυγμής από την πλευρά της ηγεσίας πολλοί διακρίνουν ότι η ΝΔ είναι αυτή την περίοδο περισσότερο κατακερματισμένη από κάθε άλλη φορά με διακριτές ομαδοποιήσεις στο εσωτερικό της όπως είναι οι Καραμανλικοί, οι Σαμαρικοί, οι Ντορικοί και τελευταία οι Αδωνικοί.
Τέλος μια ακόμη μορφή για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι ότι παρασύρθηκε από τις εμπάθειες παραγόντων των ΜΜΕ προς τον πρώην Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και κρατάει αποστάσεις απέναντι του, ενώ κάποιοι από το περιβάλλον του υιοθετούν τις θεωρίες για “φιλοκυβερνητισμό” κατά του πρώην πρωθυπουργού αλλά και του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.
