Του Γ. Λακόπουλου
Είναι παλιό αξίωμα της πολιτικής: η πορεία ενός πολιτικού αρχηγού εξαρτάται κυρίως από τον βασικό του αντίπαλο, καθώς η πολιτική είναι ανταγωνιστική υπόθεση. Το είδαμε πολλές φορές με τελευταία περίπτωση τον Τσίπρα.
Αν δεν είχε απέναντί του τον Σαμαρά και εν συνεχεία τον Μεϊμαράκη δεν θα τα κατάφερνε να επικρατήσει σε δυο συνεχείς εκλογές. Η σύγκριση μαζί τους στο δημόσιο χώρο τον ανέδειξε. Ή μάλλον η πολιτική που ακολουθούσαν και η ρητορική τους απέναντί του τον έκανε αρχηγό και πρωθυπουργό.
Μέχρι που ήλθε η σειρά του να λειτουργήσει κατ’΄αντίστοιχο τρόπο για τον … Κυριάκο Μητσοτάκη. Από την πολιτική του Τσίπρα κρίθηκε η τύχη του. Η απόγνωση για την κυβερνητική πολιτική και τις μεθόδους της, έστρεψε την ευρύτερη Δεξιά σε ένα αουτσάιντερ.
Μόνο που πριν περάσουν καν εκατό ημέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιστρέφει το δώρο στον Τσίπρα. Πολιτεύεται απέναντί του με τον μόνο τρόπο που ευνοεί τον Πρωθυπουργό. Και αν συνεχίσει να πολιτεύεται έτσι θα τον διασώσει και θα αποδειχθεί ο καλύτερος φίλος του.
Ο σημερινός πρωθυπουργός είναι ο πλέον αποτυχημένος της Μεταπολίτευσης , με όποια μέτρα και αν τον μετρήσει κανείς- με τα δικά του ή με των άλλων. Αλλά ταυτόχρονα είναι ο πιο τυχερός. Ως τώρα είχε τους καλύτερους – για αυτόν αντιπάλους.
Ο Κυριάκος εκεί που έδειχνε ότι υπερβαίνει αυτή την παράδοση, τείνει να γίνει σαν τους προκάτοχους του, άρα βολικότερος για τον Τσίπρα.
Ενώ ο πρόεδρος της ΝΔ αναδείχθηκε από δυνάμεις και πέραν του κόμματος του ως φορέας του καινούργιου και του υπερβατικού μέρα με τη μέρα βουλιάζει στο συνηθισμένο , στο παλαιοκομματικό και στο ξεπερασμένο.
Ενώ άρχισαν να προσβλέπουν σ’ αυτόν τμήματα της κοινωνίας που ήθελαν να ξεφύγει η πολιτική από τη συριζέικη κατάπτωση, την αντιγράφει από τη δική του σκοπιά.
Ενώ έλεγε ότι δεν θέλει να γίνει ο αντι-Τσίπρας, αυτό ακριβώς κάνει και το απολαμβάνει κιόλας, παρότι δεν το κάνει με επιτυχία. Παρά τους ύμνους που του επιφυλάσσουν όσοι τον ωθούν στον λάθος δρόμο για να τον θέσουν στην υπηρεσία των συμφερόντων τους, δεν του πάει αυτο το υφος.
Η πολιτική ισορροπιών που ακολούθησε στο κόμμα εξουδετερώνει όσους έχουν σύγχρονες αντιλήψεις και δίνει γήπεδο στους ακραίους και τους λαϊκιστές.
Ήδη αυτή τη στιγμή προκύπτει ότι αν κέρδιζε θα είχαμε την.. κυβέρνηση Σαμαριστών στα πράγματα. Τα ίδια πρόσωπα στους ίδιους ρόλους. Πχ ικανότατος είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης, αλλά από τη στιγμή που τον εξίσωσε με τον Κωστή Χατζηδάκη έχασε τα πλεονεκτήματα που του έδινε ο δεύτερος
Σε ό,τι αφορά το ύφος της δημόσιας παρουσία του ο Μητσοτάκης εγκατέλειψε την ευπρέπεια και τους χαμηλούς τόνους και υιοθετεί εύκολες ατάκες, φτηνές εξυπνάδες καφενείου και συχνά εμφυλιοπολεμικές ιδέες, αλλα Σαμαρά. Η τελευταία εμφάνισή του στη Βουλή ή όσα είπε επί αμερικανικού εδάφους είναι χαρακτηριστικά.
Η πολιτική του γραμμή δείχνει να υπαγορεύεται από το τμήμα της διαπλοκής που βρίσκεται σε αναμέτρηση με τον Τσίπρα και του επέβαλε να ζητήσει άκαιρα εκλογές, ξεπατικώνοντας την αμήχανη αρθρογραφία των μέσων που ελέγχουν κάποιοι ολιγάρχες.
Με άλλα λόγια στη σύγκρουση Τσίπρα –διαπλοκής παίρνει το μέρος της διαπλοκής που επιδιώκει να τον χρησιμοποιήσει ως ασπίδα. Καλύτερο επιχείρημα δεν θα μπορούσε να δώσει στην κυβέρνηση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έγινε αρχηγός του κόμματός του απρόβλεπτα και έγινε διότι έδειξε ότι θα κινηθεί έξω από τις παραδοσιακές λογικές του. Ότι δεν θα είναι συνέχεια του Σαμαρά, ούτε ότι θα τον περιβάλουν όσοι ανέδειξε ο τελευταίος πρωθυπουργός τη ΝΔ. Ήδη το προφίλ του αντί να ανανεωθεί έχει θολώσει.
Ακόμη και αν καταφέρει να βγει πρώτος στις επόμενες εκλογές το ποσοστό του θα είναι τόσο χαμηλό και η διασπορά των ψηφοφόρων της συντηρητικής παράταξης τόσο ευρεία, ώστε δεν θα μπορέσει ποτέ να κυβερνήσει. Με άλλα λόγια θα διασώσει τον Τσίπρα ακόμη και αν είναι δεύτερος στις εκλογές.
Η τελευταία ευκαιρία του είναι το επικείμενο σύνεδρο της ΝΔ. Αν σ΄αυτό δεν επιστρέψει στα συμφραζόμενα που τον ανέδειξαν στην ηγεσία, αν δεν καταστρώσει τη δική του πολιτική γραμμή -στην οποία πρέπει να περιλαμβάνεται και η σύγκρουση με τη διαπλοκή-, όπως είχε κάνει ο Καραμανλής και αν δεν απομονώσει τους ακραίους και του λαϊκιστές, επανιδρυοντας την ΝΔ με προγραμμα, καθαρη ιδεολογια και προσωπα ικανά να κυβερνήσουν, θα βρεθεί στη θέση των προκατόχων του: βούτυρο στο ψωμί του αντίπαλου του.
