Κυριάκος Μητσοτάκης: παραλίγο άνθρωπος της χρονιάς!

Tου Γ. Λακόπουλος

Όταν σε ανύποπτο χρόνο ο μικρότερος γιος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη εκμυστηρεύονταν την προσδοκία του να ηγηθεί της ΝΔ,  οι περισσότεροι μειδιούσαν με συγκατάβαση. Όχι μόνο γιατί υπήρχε η Ντόρα Μπακογιάννη και η ΝΔ δεν  προσφέρεται για σκηνικό τύπου Μίλεμπαντ  εναντίον Μίλεμπαντ. Αλλά γιατί ο Κυριάκος ήταν ένας ευπρεπής νέος πολιτικός, καλά οργανωμένος στη Β’ Αθήνας, αλλά από πού κι ως πού αρχηγός;

Η πρώτη έκπληξη –για όσους δεν ήξεραν τις προσωπικές και ενδοοικογενειακές σχέσεις τους – ήλθε όταν δεν ακολούθησε την αδελφή του στη δημιουργία του δικού της κόμματος -μετά τη διαγραφή της από την ΝΔ λόγω της υπερψήφισης του πρώτου Μνημονίου. Την τιμώρησε ο -αντιμνημονιακός τότε-  Σαμαράς, αλλά το επιδίωξε και η ίδια.

Η δεύτερη ήταν σχεδόν σοκαριστική. Όταν ο Σαμαράς έγινε μνημονιακός και πρωθυπουργός, αντί να κάνει την Ντόρα υπουργό –που δικαιώθηκε σ’ αυτό το θέμα- πρότεινε μια θέση στον Κυριάκο-  στο υπουργείο Περιβάλλοντος. Αυτός την αρνήθηκε- τηλεφωνικά μάλιστα- διεκδικώντας κάτι καλύτερο -για τους στόχους του- και το …πήρε: υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης.

Ο αιώνιος εχθρός της οικογένειας Μητσοτάκη πρώτος  τη τάξει υπουργός του Σαμαρά. Εδώ γίνονται  Σόδομα και Γόμορρα, που θα έλεγε η Σαπφώ  Νοταρά. Οι εκπλήξεις συνεχίσθηκαν  με την διαπίστωση ότι  ο “Κυριάκος στήνει μηχανισμό” για την ηγεσία. Εκτός από τον Κωστή Χατζηδάκη που ήταν το ευρωπαϊκό του πρόσωπο, προσεταιρίστηκε τον Άδωνι Γεωργιάδη, προερχόμενο από τον ακροδεξιό ΛΑΟΣ, αλλά προωθούμενο από τον Σαμαρά. Πρόσωπο που δεν είχε καμιά σχέση με το δικό του ύφος δημόσιας παρουσίας. “Έχει ψυχρό αίμα” σχολίασε κάποιος

Αρχαιρεσίες και υποψίες

Ως εκείνη τη στιγμή όλοι ξέρουν την επιδίωξη του αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι θα τα καταφέρει. Ακολούθησαν όμως κάποια απρόβλεπτα γεγονότα.

Πρώτα όσοι μετείχαν ως εκείνη τη στιγμή στο Δελφινάριο-Μπακογιάννη, και Δένδιας  -κυρίως- εκτίμησαν ότι οι αρχαιρεσίες του Νοεμβρίου δεν είναι η οριστική εκκαθάριση της ηγεσίας και θα αναδείξουν απλώς ένα  ενδιάμεσο πρόεδρο, οπότε δεν έλαβαν μέρος.

Μετά το σύστημα Σαμαρά φρόντισε να ακυρωθούν οι αρχαιρεσίες του Νοεμβρίου που θα αναδείκνυαν κατά γενική ομολογία πρόεδρο τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη- ο οποίος κατά γενική …υποψία το πρώτο που θα έκανε ήταν θα ήταν να ξηλώσει την ομάδα Σαμαρά, ίσως να απομακρύνει και τον ίδιο.

Τρίτο, το πανίσχυρο καραμανλικό ρεύμα της ΝΔ  από τη μια προσανατολίστηκε προς  το Μεϊμαράκη- και στην ίδια γραμμή στοιχήθηκε η Ντόρα Μπακογιάννη -και από τον άλλη “έκοψε” τον Απ. Τζιτζικώστα με τη  μομφή ότι “κατεβαίνει πριν την ώρα του”.

Ο Καραμανλής στην πραγματικότητα κράτησε σχεδόν ουδέτερη στάση. Σε όποιον τον ρωτούσε έλεγε: ¨Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή πρέπει να πάμε με τον Βαγγέλη”, αλλά ως εκεί. Δεν σήκωσε τηλέφωνο για κανέναν.

Κάπως έτσι  ο Κυριάκος έκανε την έκπληξη και πέρασε στον δεύτερο γύρο, ή αλλιώς ο Τζιτζικώστας έκανε την έκπληξη και …δεν πέρασε.

Τα λάθη και οι παράγκες

Η συνέχεια είχε και άλλες εκπλήξεις. Ο Κυριάκος επιστράτευσε και τον μεγάλο Μητσοτάκη, έκαμε μια εκτεταμένη- και ακριβή- καμπάνια και έφερε επισήμως δίπλα του όχι μόνο τον Άδωνι Γεωργιάδη -που ήταν λαγός του εξ αρχής- αλλά και τον… ίδιο τον Σαμαρά αυτοπροσώπως -και μάλιστα με τις ευλογίες του πατρός Μητσοτάκη. Ο εχθρός της οικογένειας έστηνε την παράγκα του μέσα στο Μητσοτακέικο.

Την ίδια στιγμή οργανώθηκε μια από τις μεγαλύτερες εσωκομματικές προβοκάτσιες των τελευταίων ετών. Ένα συγκεκριμένο κέντρο –που είχε πάντα  ανοικτή γραμμή με τον Κυριάκο- αξιοποίησε μια αερολογία του Βαγγέλη Βενιζέλου και έστησε μια απίστευτη ιστορία: ότι ο Καραμανλής στηρίζει τον … Τσίπρα – ή έστω τον ανέχεται -και συνεπώς, αν εκλεγεί ο καραμανλικός Μεϊμαράκης, η ΝΔ ουσιαστικά θα παραδοθεί στους  …Συριζαίους.

Για να έχει περισσότερο ενδιαφέρον το στόρι ενέπλεξαν και τον επίσης καραμανλικό Προκόπη Παυλόπουλο, που ως Πρόεδρος Δημοκρατίας είχε επαφές με τη κυβέρνηση, όπως και με όλα τα κόμματα, αλλά ο… Κυριάκος δεν τον είχε ψηφίσει για  πρόεδρο. Μια νέα ιδιότυπη “παράγκα” εγκαταστάθηκε δίπλα του και έκανε ενδο-νεοδημοκρατικό παιχνίδι.

Το κόλπο όμως δούλεψε και, σε συνδυασμό με την διαφαινόμενη τις τελευταίες ημέρες απροθυμία του Μεϊμαράκη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ολοκλήρωσε την έκπληξη και αναδέχθηκε 9ος πρόεδρος τη ΝΔ. Όταν δεν μπόρεσε να το κάνει η Ντόρα.

Ό,τι και αν συνέβη ως εκείνη τη στιγμή το κοντέρ μηδενίστηκε Ο Κυριάκος είχε όλο το χρόνο μπροστά του να οργανώσει την  πορεία του προς την πρωθυπουργία. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες εκλογές  ως το τέλος της τετραετίας για να κινδυνεύει να γίνει δεύτερος Αβέρωφ -που δεν πήγε ποτέ ως την κάλπη για πρωθυπουργός γιατί έχασε τις Ευρωεκλογές του 1984.

Είχε καλό προφίλ και η δυναμική που του προσέδωσε η εκλογή του εξασφάλισε ακροατήριο και εκτός της ΝΔ.  Ό,τι καλύτερο ως προϋπόθεση για κάποιον που θέλει να κυβερνήσει μια μέρα.

Και Βορίδης και Χρυσοχοϊδης

Αιφνιδίως  όμως ο Κυριάκος έδειξε ότι θέλει να γίνει ο άνθρωπος της χρονιάς: μέσα σε εξήντα μέρες να γίνει και αρχηγός κόμματος και πρωθυπουργός.  Στην ουσία  εκεί άρχισε τα λάθη.

Πρώτα έχρισε αντιπρόεδρο τον Άδωνι Γεωργιάδη, με την επιδίωξη -ή την ψευδαίσθηση -ότι διασφαλίζεται από την ακροδεξιά οπότε μένει απερίσπαστος να προσπελάσει το κέντρο. Στην ουσία απλώς έβαλε μια αρνητική πινελιά το προφίλ του.

Ακύρωσε έτσι την παρουσία του έτερου αντιπροέδρου Κωστή Χατζηδάκη και ανοίξει και εσωκομματική πληγή που κάθε τόσο ανοίγει και τον εκθέτει – ενώ πολλοί λένε ότι απλώς δημιούργησε έναν μελλοντικό εσωκομματικό αντίπαλο.

Μετά υιοθέτησε την ατζέντα του Αντώνη Σαμαρά, τη ρητορική και τις θέσεις του με αποτέλεσμα να θεωρείται σχεδόν προστατευόμενός του και να επιτρέπει στον πρώην πρωθυπουργό να υπονοεί ότι τον άφησε στο πόδι του και θα επιστρέψει να αναλάβει … πρωθυπουργός. Σε πλήρη αντίθεση με αυτό, ευνόησε τα σενάρια για ανοιχτές πόρτες σε πρώην  “σημιτικούς” του ΠΑΣΟΚ που θεωρούνται τοξικοί στη ΝΔ. Τα  πράγματα άρχισαν να αποκτούν σχιζοφρενικές διαστάσεις. Και Βορίδης και Χρυσοχοϊδης!

Τρίτον, άρχισε να ζητάει επίπονα εκλογές – όταν από πουθενά δεν προέκυπτε ότι υπάρχει σενάριο κυβερνητικής εναλλαγής στην Ευρώπη-ούτε είχε τρόπο να επιβάλει κάλπες, αλλά ταυτόχρονα αναλαμβάνει τον κίνδυνο να του …κάνει το χατήρι ο Τσίπρας και ουσιαστικά να του παραδώσει την υλοποίηση του … Μνημονίου!

Όταν το αίτημα των εκλογών  συνδυάσθηκε με τη σθεναρή υπερασπιστή των καναλαρχών στο θέμα της τηλεόρασης -υπονομεύοντας την συγκρότηση του ΕΣΡ-  έδωσε τους κυβερνητικούς την ευκαιρία να του καταλογίσουν ότι λειτουργεί ως “παράγκα της διαπλοκής”.  Όπως “παράγκα του Σόιμπλε” τον λένε με τους χειρισμούς του στο επίδομα προς τους συνταξιούχους

Το κόμμα των τιμαρίων

Το τέταρτο λάθος είναι εσωκομματικό. Επειδή δεν έχει τον έλεγχο  τη ΝΔ που είναι πλέον κόμμα  σε τιμάρια -υπάρχουν οι Καραμανλικοί, οι Σαμαρικοί, οι Ντορικοί, οι Ακροδεξιοί, οι Αδωνικοί αλλά όχι και οι… Κυριακικοί-  προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα ΝΔ εντελώς ΙΧ και αν κερδίσει να την χρησιμοποιήσει και ως μοντέλο για ιδιωτικό κράτος.

Με την ιδιωτικοποίηση της… ΟΝΝΕΔ, θα προσπαθήσει με το περίφημο Μητρώο Στελεχών να επιβάλει τους ανθρώπους του στα ψηφοδέλτια και εν συνεχεία να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό, επαναφέροντας το δημόσιο στη … φεουδαρχική του περίοδο. Σ’ αυτό το πλαίσιο λειτουργεί με μια μικρή ομάδα προσωπικών φιλών του και τεχνικών συνεργατών. Δεν λαμβάνονται αποφάσεις σε κανέναν κομματικό όργανο και δεν συσκέπτεται με κανέναν από τους “σκιώδεις υπουργούς”. Ορισμένοι είναι ήδη δυσαρεστημένοι με την  μεταχείριση τους.

Πρώτη η Ντόρα Μπακογιάννη, την οποία αφού έβγαλε από το κάδρο δίπλα του, την πήρε τον τομέα των Εξωτερικών που είναι το γερό χαρτί της  και τη έβαλε στα οικονομικά, υποδηλώνοντας ότι δεν θα την κάνει ποτέ υπουργό. Θα ήταν παράδοξο πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών από την ίδια οικογένεια. Επιπλέον ο Κύριος έχει ξεκαθαρίσει ήδη ότι μπορεί να είναι μέλος  οικογένειας αλλά αποστρέφεται την… οικογενειοκρατία.

Σ’ αυτή τη διαδρομή δεν έχει πολλούς συμμάχους στο κόμμα. Ο Κ. Καραμανλής, για λόγους ιδιοσυγκρασίας, του έκανε δώρο την ανοχή του, αλλά οι υπόλοιποι τον περιμένουν στη γωνία.

Η Ντόρα δεν συγχωρεί ότι της στέρησε το δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία και τείνει να καταστρέψει και το μέλλον του γιου της. Ο Μεϊμαράκης απασφαλίζει με το παραμικρό. Ο Σαμαράς θέλει τη ΝΔ πρώτο κόμμα αλλά όχι τον Κυριάκο πρωθυπουργό, για να αναλάβει ο ίδιος. Ο Άδωνις, αντί να παίξει τον ακροδεξιό κόφτη, διαμορφώνει προφίλ δελφίνου, άρα έχει λόγους να μην του βγει του Κυριάκου.

Οι λοιπές δυνάμεις -παλιοί ΟΝΝΕΔίτες που παραμερίστηκαν, βουλευτές και πολιτευτές που αισθάνονται ότι θα παραμεριστούν- περιμένουν την ευκαιρία να δείξουν ότι ο Κυριάκος  Μητσοτάκης έγινε αρχηγός της ΝΔ, αλλά δεν θα γίνει ποτέ ηγέτης της συντηρητικής παράταξης και τη κεντροδεξιάς- καθώς αυτή η ιδιότητα συνοδεύει πάντα τον Καραμανλή.

Ψηφίζουν οι δημοσκόποι;

Ο μόνος σύμμαχος  που έχει αυτή τη στιγμή ο Κυριάκος είναι η συλλογική αποστροφή προς την πολιτική και κυρίως οι συμπεριφορές  της κυβέρνησης Τσίπρα. Αυτή την αποστροφή καταγράφουν οι δημοσκόποι και την μεταφέρουν χωρίς τεκμήρια απευθείας στη ΝΔ. Ωστόσο  τα ευρήματα στις ίδιες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το εκκρεμές της μεταπολίτευσης δεν λειτουργεί.

Παρότι όλα δείχνουν ότι βαίνουμε προς επανάληψη του σκηνικού του Μαΐου του 2012, και ενώ δεν είναι γνωστό ούτε καν το δίλημμα των εκλογών και οι συνθήκες διεξαγωγής τους, στη ΝΔ μιλούν για …νταμπλ σκορ και αυτοδυναμία. Ο ίδιος ο Κυριάκος βρίσκεται σε εντατική προεκλογική κινητικότητα με περιοδείες στην περιφέρεια και σκηνοθετημένες  εμφανίσεις, από ποδοσφαιριστής μέχρι βόλτες στο δρόμο, επισκέψεις σε χώρους εργασίας  και τρυφερά οικογενειακά στιγμιότυπα. Καμπάνια αμερικανικού τύπου, αλά Γ. Παπανδρέου.

Στην πολιτική τα πάντα είναι ανοιχτά.  Το 2016 ήταν μια καλή χρόνια για τον πρόεδρο της ΝΔ αφού πήρε αυτό που κανείς δεν περίμενε. Δεν κατάφερε όμως να ολοκληρώσει σχεδιασμό παίρνοντας την πρωθυπουργία και να γίνει ο άνθρωπος της χρονιάς, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Συνεχίζει όμως με αυτοπεποίθηση στην ίδια πορεία.  Πολλοί γύρω του προεξοφλούν ότι θα γίνει το 2017 η χρονιά του. Πάντως ενώ ζητεί άμεσες εκλογές για να αναλάβει τη χώρα, δηλώνοντας πανέτοιμος, η Άνγκελα Μέρκελ  του έκλεισε ραντεβού για τις …13 Φεβρουαρίου.