Toυ Γ. Λακόπουλου
Ο Άδωνις Γεωργιάδης επισκέφθηκε τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ -ως αντιπρόεδρος του κόμματος πλέον. Το συνηθίζει. Το 2012 προσχωρώντας στη ΝΔ επισκέφθηκε τον Κώστα Καραμανλή. Και στις δυο περιπτώσεις μπορεί να φανταστεί κανείς τι ειπώθηκε.
Από όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, όχι χωρίς συνεννόηση προφανώς, το εντυπωσιακό είναι το εξής: ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όχι μόνο συγχώρεσε τον Σαμαρά για την ανατροπή του 1993 -υπέρ των διαπλεκομένων συμφερόντων, αλλά θεωρεί ότι κράτησε ‘έντιμη στάση’ στην υπόθεση του Κυριάκου -ήτοι τον στήριξε.
Το όλο σκηνικό ακούγεται πολύ μελό για να είναι αληθινό, όταν μιλάμε για τον Μητσοτάκη. Η θητεία του -για εφτά δεκαετίες σχεδόν- στα πολιτικά πράγματα για ένα πράγμα δεν αφήνει αμφιβολία: για ό,τι λέει δημόσια κάτι έχει προηγηθεί στο παρασκήνιο. Από την Αποστασία του 1965 μέχρι την προσχώρηση στη ΝΔ το 1978 και από την ανάληψη της ηγεσίας της το 1984 μέχρι την εξόντωση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1989.
Η μόνη φορά που έχασε ήταν στην πολυπλοκότητα των χειρισμών στις ιδιωτικοποιήσεις της περιόδου 1990-93. Του ξέφυγαν κάποιες παράμετροι και ο Σαμαράς βρέθηκε απέναντι και από ευεργετηθείς έγινε θύτης του. Έκτοτε το οικογενειακό μίσος ήταν εμφανές, επιδεικνυόμενο, άσβεστο και διαρκές.
“Δεν συγχώρησα ποτέ τον Αντώνη Σαμαρά για το έγκλημα που έκανε να ανακόψει την πορεία της Ελλάδας, διότι η Ελλάς θα ήταν αλλιώτικη αν είχαμε τερματίσει την θητεία μας” έλεγε μόλις το 2014 στο ΡΙΚ ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
Τι ήταν αυτό που άλλαξε εκατέρωθεν τις διαθέσεις; Γιατί να μην ξεχνάμε ότι προτού κοινοποιήσει -περί αυτού πρόκειται- το συγχωροχάρτι του ο επίτιμος προς τον νεοαποστάτη, είχε εκδηλώσει ο Σαμαράς την προσέγγισή του σε ένα μέλος της οικογένειας.
Αυτό ήταν που έκανε τον πατέρα Μητσοτάκη να ξεχάσει ό,τι του έκανε ο Σαμαράς; Και γι’ αυτό το έκανε ο Μεσσήνιος πολιτικός; Για να εξασφαλίσει τον καλό λόγο του Μητσοτάκη και να κλείσει έτσι μια βεντέτα δυόμισι δεκαετιών; Η υποστήριξη στον Κυριάκο ήταν το δώρο προς τον μεγάλο Μητσοτάκη;
Αν είναι έτσι, από πότε άρχισε αυτή η διαδικασία και ποια ήταν η θέση της Ντόρας σ’ όλο αυτό; Τυχαία δεν την ακολούθησε ο αδελφός της στο δικό της κόμμα; Τυχαία τον έκανε υπουργό ο Σαμαράς, ενώ στην ίδια δεν έλεγε ούτε καλημέρα, και την εξέθεσε με την υπόθεση της Κομισιόν;
Συνέβαινε στην οικογένεια κάτι πίσω από την πλάτη της όλα αυτά τα χρόνια; Την χρησιμοποίησαν για να δεχθεί -απέναντι στον Καραμανλή- την επιστροφή του Σαμαρά και μετά τα πράγματα έγιναν ερήμην της και σε βάρος της. Για να το πούμε στα ίσια: υπήρξε ίντριγκα των δύο ανδρών της οικογένειας απέναντι στην πρωτότοκη κόρη; Υπάρχει κάτι από σαπουνόπερα σ’ αυτό το σκηνικό;
Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων –και στις δυναστείες. Αλλά μελετώντας την ιστορία του Κώστα Μητσοτάκη όλα αυτά δεν μπορεί να είναι τυχαία. Κάποιος το φαντάστηκε, το σχεδίασε και το έβαλε μπροστά. Και αυτός ο κάποιος δεν μπορεί να είναι παρά ο Αρχιερέας του Παρασκηνίου. Αντί να μεθοδεύει την πτώση του Σαμαρά, όπως έκανε από το 2009, τον χρησιμοποίησε για την άνοδο του Κυριάκου.
Ειδικότης κτηθείσα εν τω στρατεύματι. Από τις αρχές της δεκαετίες του 1950 που πρωτομπήκε σε κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν σταμάτησε να λειτουργεί με τον μόνο τρόπο που ήξερε: το παρασκήνιο. Έτσι έγινε πρωθυπουργός. Έτσι έκανε και τον γιο του αρχηγό του κόμματος και της αξιωματικής αντιπολίτευση, άρα υποψήφιο πρωθυπουργό.
Ουδείς παραγνωρίζει την αξία της δραστηριότητας Μητσοτάκη στην εκλογή του Κυριάκου. Το ερώτημα, εν προκειμένω, είναι ποια θέση κατέχει σ’ αυτή την δραστηριότητα η προσέγγιση με τον Σαμαρά και από πότε ξεκίνησε. Και γιατί η Ντόρα ήταν έξω από αυτό.
Οι μυημένοι ξέρουν ότι πριν από όλα χρόνια όταν ο πατέρας του Αντώνη Σαμαρά νοσηλευόταν στον ‘Ευαγγελισμό’ ένας από τους πιο τακτικούς επισκέπτες του ήταν ο Μητσοτάκης. Δηλαδή στις πιο σκληρές περιόδους της κόντρας του με τον Σαμαρά τα έλεγε τακτικά με τον πατέρα του.
Μυστήρια μιας παλιάς αντίληψης άσκησης της πολιτικής που χάνεται πλέον. Αλλά για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη είναι ο τρόπος να υπάρχει στο δημόσιο βίο και κυρίως πίσω από τις κουίντες του.
Μετά τις αποκαλύψεις του Άδωνι, το τελικό ερώτημα είναι αν ο ιστορικός συμβιβασμός του Μητσοτακέικου με τον Σαμαρά κατέληξε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ή άρχισε από αυτόν.
