Του Μελέτη Ρεντούμη
Παρά την συνεχιζόμενη οικονομική κρίση και τα μεγάλα προβλήματα που έχει ν’αντιμετωπίσει η κυβέρνηση σε δημοσιονομικό επιχειρηματικό και εργασιακό πεδίο, δείχνει να μην έχει κατανοήσει που οδηγείται η αγορά με αποτέλεσμα να προσπαθεί περισσότερο να κερδίσει κυβερνητικό χρόνο παρουσιάζοντας νέο εκλογικό νόμο, μιλώντας για συνταγματική αναθεώρηση και συνομιλώντας αποσπασματικά με μεγάλες οικονομίες για την προσέλκυση επενδύσεων.
Η κατάσταση στην ελληνική οικονομία και κοινωνία δεν φαίνεται να σταθεροποιείται γεγονός που αποτελεί τροχοπέδη για οποιαδήποτε κοινωνική σταθερότητα και συνοχή και προοπτική οικονομικής ανάπτυξης.
Τα λουκέτα στην αγορά μετά και το κλείσιμο του 2ου εξαμήνου μαρτυρούν την τραγική κατάσταση στην οικονομία, με τις απολύσεις ν’αυξάνονται σημαντικά καθώς το κλείσιμο πλέον όχι μόνο ατομικών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων αλλά εταιριών υψηλής κεφαλαιοποίησης και μάλιστα με εξωστρέφεια πολλές φορές, δίνουν ένα τόνο μη αναστρέψιμο.
Πιο συγκεκριμένα η πτώχευση του Βερόπουλου αλλά και του Μαρινόπουλου που αγωνίζεται να διασωθεί μέσω της συγχώνευσης με τον Σκλαβενίτη, η κατάρρευση της Ηλεκτρονικής Αθηνών καθώς και της εταιρίας Μαμιδάκης με την συγγενή Jetoil ν’ακολουθεί επίσης στον κλάδο των πετρελαιοειδών, δείχνουν περίτρανα μια ζοφερή κατάσταση, που τόσο άμεσα όσο και έμμεσα οδηγούν σε περαιτέρω λουκέτα λόγω της εμπλοκής διαφόρων προμηθευτών και ατομικών επιχειρήσεων γεγονός που επιτείνει σε μεγάλο βαθμό την ανεργία και γενικά την άκαμπτη στάση της απασχόλησης από πέρυσι μέχρι φέτος με τα στοιχεία, πέραν κάποιων εποχικών τάσεων, να δείχνουν όλο και χειρότερα.
Η υπερφορολόγηση των επιχειρήσεων έχει ήδη αποδειχθεί καταλυτική στις σωρευτικές πτωχεύσεις καθώς ο συντελεστής φορολόγησης των επιχειρήσεων έφτασε από το 20% το 2012 στο 29% το 2016. Εκτός αυτού ο ΦΠΑ έχει αυξηθεί έξι φορές και ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο άλλες τέσσερις με πολύ άσχημα αποτελέσματα για την πορεία και την ρευστότητα των εταιριών.
Είναι επίσης εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα λουκέτα έχουν υπερδιπλασιαστεί από την επιβολή των capital controls και μετά, έχοντας φθάσει τα 26.000 με αυξανόμενη τάση.
Η αδυναμία βέβαια της αγοράς ν`ανασάνει οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα οι οποίες αυξάνονται από το 2014 και μετά κατά 2 δις κάθε χρόνο, φθάνοντας ήδη το 2016 στα 7.5 δις ευρώ, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας.
Μάλιστα παρά το κλείσιμο της αξιολόγησης, που έχει ήδη σαν προαπαιτούμενο την εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δημοσίου με στόχο την ανάκαμψη του ιδιωτικού τομέα, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα, με την κυβέρνηση να έχει ήδη κηρύξει εσωτερική στάση πληρωμών για να πετύχει τους δημοσιονομικούς στόχους.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι αν δεν υπάρξουν σύντομα πρακτικές λύσεις τόσο μέσω της φορολογίας όσο και με κίνητρα των επιχειρήσεων να γίνουν βιώσιμες και ν`αναπτυχθούν, τότε η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα για την ελληνική κοινωνία, με την ανεργία να καλπάζει και την αγοραστική δύναμη των πολιτών διαρκώς να μειώνεται.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.
