Του Αντώνη Δ. Παπαγιαννίδη
Τρία προβλήματα έχει μπροστά του ο χώρος του ΠΑΣΟΚ, άντε και να δεχθούμε την τόσο απωθητική ονομασία ΔηΣυμπ. Το πρόβλημα/παγίδα του μικρομεγαλισμού. Το πρόβλημα/δέλεαρ της ανειλικρίνειας. Το πρόβλημα/παγώνι της σοσιαλδημοκρατίας.
Με αφορμή την χλιαρή ριζοσπαστικότητα του άρθρου της Φώφης Γεννηματά στα “ΝΕΑ” – της Φώφης που ούτως ή άλλως οφείλει να της πιστώσει κανείς τις σχετικά αξιοπρεπείς επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ στις κάλπες του Σεπτεμβρίου, μην το ξεχνάμε! – τα τρία αυτά μέτωπα χρειάζονται ευθύτητα κατά την αντιμετώπισή τους.
Πρώτα, η σοσιαλδημοκρατία. Ποτέ στην Ελλάδα δεν συγκεντρώθηκαν οι προϋποθέσεις για κάτι που να πλησιάζει, έστω, την σοσιαλδημοκρατική πραγματικότητα της Ευρώπης. Όταν στο ΠΑΣΟΚ (το γνήσιο, του Αντρέα) μίλησαν για την επικατάρατη σοσιαλδημοκρατία, το έκαναν για να διαφοροποιηθούν/ξεφύγουν από την διαβρωτικότητα της εξουσίας (που την φοβούνται όσοι δεν την έχουν). Ανάλογα βλέπουμε τώρα και με κάποιες αναζητήσεις του ΣΥΡΙΖΑ (άλλες δεκαετίες, βέβαια). Όταν στο “άλλο” ΠΑΣΟΚ, το Σημιτικό, μίλησαν πάλι για μια σωτήρια σοσιαλδημοκρατία, το έκαναν για να μην χρειαστεί πολλή εγχώρια δουλίτσα προσγείωσης. Μάλλον κάτι πλησιέστερο προς αυτό μας θυμίζει η τωρινή συζήτηση στην ΔηΣυμπ…
Ύστερα, η ειλικρίνεια/ανειλικρίνεια. Να το πούμε απλά: όποιος μιλάει για διαδικασίες και για ζύμωση στην Κεντροαριστερά – ειδικά από πλευράς του “μεγάλου” (καλά, μια λέξη είπαμε) εταίρου που είναι η ΔηΣυμπ – χρειάζεται να αποδεχθεί ΚΑΙ την αληθινή διάλυση των σημερινών κομματικών δομών, ΚΑΙ την υποχώρηση των προσωπικών ηγετικών φιλοδοξιών. Χωρίς αυτά, η συζήτηση δεν υπάρχει, απλώς! Αν το παλαίφατο ΠΑΣΟΚ (ας ρωτήσουν τον Βαγγέλη τι θα πει η λέξη!) δεν αφήσει πίσω την ασφάλεια των δομών του, άμα οι ηγετικές φιγούρες δεν πάνε πίσω, η ειλικρίνεια αμφισβητείται.
Τέλος, ο μικρομεγαλισμός. Αυτή είναι η κυριότερη παγίδα. Η Φώφη, ακριβώς επειδή τα κατάφερε να διασώσει (ας πούμε) το ΠΑΣΟΚ από την τελική καταβύθιση κάτω από το βάρος του Βαγγέλη, δεν υπάρχει λόγος να παίρνει ύφος κεντρικού συντελεστή – γιατί και η καημένη η ΔηΣυμπ δεν (ΔΕΝ) μπορεί να πετύχει κάτι άμα δεν εσωτερικεύσει η ίδια το πόσο μικρομεσαία είναι.
