Toυ Mελέτη Ρεντούμη
Τον τελευταίο καιρό παρατηρούνται έντονες διεργασίες μεταξύ κυβέρνησης και δικαιοσύνης για μία σειρά από ζητήματα τα οποία σε καμία περίπτωση δεν προωθούν την ανεξαρτησία των θεσμών και δεν προάγουν την δημοκρατία στη χώρα μας.
Παρεμβάσεις στο έργο της δικαιοσύνης είχαμε αρκετές φορές στο παρελθόν κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης αλλά είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση Σύριζα μέσα σε δύο μόλις χρόνια διακυβέρνησης, επιχειρεί ν’αλλάξει άρδην το τοπίο της δικαιοσύνης με στόχο αν όχι την χειραγώγηση τουλάχιστον στην κατεύθυνση του επηρεασμού συγκεκριμένων αποφάσεων.
Ειδικότερα, η διαδικασία του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες που διενέργησε μονομερώς και αυτοβούλως η κυβέρνηση χωρίς κανένα σοβαρό νομικό υπόβαθρο, απέδειξε περίτρανα ότι το πολιτικό σύστημα γενικότερα δεν αντέχει και πολύ τη νομιμότητα.
Ολόκληρες προεκλογικές και κομματικές εκστρατείες στήνονται στο όνομα της δικαιοσύνης, όπου δικαιούται να είναι ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη όταν δεν προσβάλλει είτε την κυβερνητική πολιτική είτε τα κόμματα εξουσίας.
Η προκατάληψη του συστήματος είναι εμφανής και φάνηκε περίτρανα και στις δηλώσεις του πρωθυπουργού πρόσφατα στη ΔΕΘ, όπου με στόμφο υποστήριξε ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα το ΣτΕ να κηρύξει το νόμο Παππά αντισυνταγματικό εφόσον ήδη υπάρχει δημοσιονομικό αποτέλεσμα και όφελος από την καταβολή των χρημάτων υπέρ του Δημοσίου.
Όπως βέβαια αποδείχθηκε στη συνέχεια η πολλή αυτοπεποίθηση βλάπτει και είναι από τη φύση του αντισυνταγματικό ένας πρωθυπουργός να προδικάζει δικαστικές αποφάσεις και μάλιστα του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας.
Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι από συγκεκριμένο κυβερνητικό αξιωματούχο, η απόφαση του ΣτΕ που επί της ουσίας καταργεί το νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες, χαρακτηρίστηκε ως ‘’ριφιφί’’ επειδή δεν αφήνει την κυβέρνηση να δώσει τα χρήματα που εισέπραξε στους αδύναμους.
Να θυμηθούμε επίσης τις παραιτήσεις δύο αντιπροέδρων από το ΣτΕ, την διαρροή προσωπικών δεδομένων δικαστικού λειτουργού μέλους του ΣτΕ και όλα αυτά σε μία απέλπιδα προσπάθεια η κυβέρνηση να διασώσει την δική της πολιτική και εμμονή χωρίς ίχνος νομιμότητας.
Επίσης ένα παράδειγμα αυτής της νοοτροπίας, ήταν η προσπάθεια παράτασης του ορίου ηλικίας, με κοινό νόμο, των υπηρετούντων δικαστικών λειτουργών, κατά παράβαση του άρθρου 88 του Συντάγματος, που επιτάσσει την υποχρεωτική αποχώρηση από την υπηρεσία όσων συμπληρώνουν το προβλεπόμενο από το Σύνταγμα όριο ηλικίας.
Εκτός αυτού οι συναντήσεις της κυβέρνησης με δικαστικούς θίγοντας τα μισθολογικά τους ζητήματα και επαναφέροντας αυξήσεις, παραμονές σημαντικών αποφάσεων, κάθε άλλο παρά τιμά την κυβέρνηση και γενικότερα το πολιτικό μας σύστημα.
Ακόμα βέβαια και στα δημοσιονομικά ζητήματα οι παρεμβάσεις είναι συνεχείς καθώς αρκετοί εφαρμοστικοί νόμοι επί του Μνημονίου περνούν από αυστηρό έλεγχο νομιμότητας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αντισυνταγματικότητα όσον αφορά τις σοβαρές περικοπές μισθών για τα σώματα ασφαλείας, ενόχλησε ιδιαίτερα την κυβέρνηση, που έφτασε δια κομματικών στελεχών να μιλήσει και για παραδικαστικό κύκλωμα.
Βέβαια σε αντίθεση με τις συνήθεις αντιδράσεις η κυβέρνηση διατυμπάνιζε διαρκώς την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης στην υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, κατηγορώντας τότε την Κομισιόν για ωμές και εξωθεσμικές παρεμβάσεις επειδή αναφέρθηκε στην προστασία της ανεξάρτητης αρχής.
Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να πούμε ότι η δικαιοσύνη στη χώρας μας, τόσο τα διοικητικά όσο και τα ποινικά δικαστήρια, είναι ίσως το τελευταίο οχυρό της κοινωνίας και του κάθε πολίτη, για να νιώσει την ισονομία και το κράτος δικαίου. Χωρίς ισχυρή και ανεξάρτητη δικαιοσύνη δεν υπάρχει ευνομούμενη κοινωνία και φυσικά έννομη τάξη.
Οι πάσης φύσεως ελευθερίες και τ’ανθρώπινα δικαιώματα οφείλουν να προασπίζονται από την δικαιοσύνη, ενώ ακόμα και η πολυπόθητη ανάπτυξη που ονειρεύεται η κυβέρνηση, περνά αρκετές φορές μέσα από σοβαρές δικαστικές αποφάσεις που επηρεάζουν φορολογικά, δημοσιονομικά και επιχειρηματικά ζητήματα.
Είναι καιρός τόσο η κυβέρνηση όσο και τα κόμματα εξουσίας να ωριμάσουν, να σέβονται τις δικαστικές αποφάσεις και αντί να προκαταλαμβάνουν να προάγουν τη νομιμότητα με τις πράξεις τους.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.
