Ντόρα Μπακογιάννη:  Επιστροφή, αλλά πού;

ΦΩΤΟ: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Του Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Για πολλά χρόνια ήταν ‘ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς’. Πρόεδρος της ΝΔ για την ακρίβεια και από εκεί η δεύτερη πρωθυπουργός της οικογένειας. Αλλά τα πράγματα  για τη Ντόρα Μπακογιάννη στράβωσαν. Ακόμη κανείς δεν έχει καταλάβει που και γιατί. Και τελικά η μοίρα της έπαιξε ένα παιχνίδι πιο μοχθηρό από το να μην γίνει αυτό που σκόπευε να είναι. Η προφητεία για τη συνέχεια μιας δυναστείας που έχει πέντε γενιές στην πολιτική εκπληρώθηκε, αλλά δεν ήταν η ίδια η τυχερή.

Για έξι χρόνια το σύστημα Σαμαρά την είχε στην απέξω- ενώ τον αδελφό της τον έκανε υπουργό, από τους πρώτους. Ήταν το τίμημα  της δικαίωσής της για το Μνημόνιο. Αυτή είχε δίκιο και οι άλλοι άδικο και το παραδέχθηκαν. Οι άλλοι πήραν αξιώματα, η ίδια κόλλησε στα βουλευτικά έδρανα.

Η κυρία ψήφισε το πρώτο Μνημόνιο και εισέπραξε καραμπινάτη διαγραφή. Ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου με τον κακό δαίμονα της οικογένειας.   Ο Κυριάκος δεν ήταν μέσα στην πεντάδα των βουλευτών που την ακολούθησαν στο κόμμα που ίδρυσε. Ήταν πρώτο τραπέζι πίστα στα Ζάππεια.

Μετά περίμενε άδικα να πάρει  θέση στην Κομισιόν. Ο Σαμαράς  την ταπείνωσε κι έβαλε τον Αβραμόπουλο. Είχε τις προϋποθέσεις να πάρει κάτι άλλο στην Ευρώπη, αλλά η κυβέρνηση Σαμαρά ποτέ δεν την στήριξε.

Δεν της έμενε παρά η ρεβάνς. Έχασε το δικαίωμα να  την επιχειρήσει  από την οικογένεια: πατέρας και γιος συνθηκολόγησαν με τον εχθρό Σαμαρά και ο  Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν -στη θέση της- υποψήφιος. Δεν βγήκε στα κάγκελα γι’ αυτόν, αλλά εξελέγη θριαμβευτικά, αντίθετα από τη δική της  ήττα χωρίς αιτία του 2009.

Τώρα μαθαίνουμε ότι η Ντόρα Μπακογιάννη επιστρέφει με ρόλο το κόμμα του Κυριάκου: υπεύθυνη για τα Εξωτερικά και την Άμυνα. Η  ελληνική εκδοχή  του Μίλιμπαντ εναντίον Μίλιμπαντ είχε αίσιο τέλος. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πως το πήρε μέσα της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σ’ αυτή την -πολιτική -ζωή ο μόνος που της φέρθηκε  καθαρά  και τίμια ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Μάλλον αυτός ήταν που κανόνισε και την επιστροφή της το 2012 μετά την ατυχή εκλογική έκβαση του κομματικού της εγχειρήματος.  Πολλούς άλλους τους πότισε ροδόσταμο, την πότισαν φαρμάκι.

Στις σχολές Πολιτικής Επιστήμης του μέλλοντος θα διδάσκεται ως θέμα-κλειδί η περίπτωση της  Μπακογιάννη. Γιατί μια πολιτικός με το δικό της εκτόπισμα έμεινε  εκτός  νυμφώνος  ύστερα από μια προετοιμασία είκοσι χρόνων; Πώς έχασε παρτίδες με όλα τα χαρτιά δικά της;

Αν δεν την είχε ανεβάσει ο Καραμανλής στο ρετιρέ ως υπουργό Εξωτερικών- στο οποίο πήγε καλά-  το μόνο της επίτευγμα θα ήταν η δημαρχία της Αθήνας. Μάλλον αδιανόητο για μια πολιτικό με την πείρα και το ταμπεραμέντο της μεγάλης κόρης του Κώστα Μητσοτάκη.

Από πλευράς οργάνωσης της σταδιοδρομίας της δεν είχε κανένα ψεγάδι. Υπήρξε πολιτικά κυρίαρχη, οικονομικά αυτάρκης, επικοινωνιακά  πανίσχυρη, κοινωνικά δικτυωμένη και κομματικά αχτύπητη. Τι ήταν αυτό που έκανε τον τροχό να γυρίσει ανάποδα το 2009 και έχασε ένα κόμμα που το είχε στο τσεπάκι της;

Είναι οι αδεξιότητες απέναντι στον … μητσοτακικό Αβραμόπουλο που τον έστειλαν στην πλευρά Σαμαρά;  Ήταν τα αντιμητσοτακικά σύνδρομα  της κομματικής βάσης που λειτούργησαν πριν από έξι χρόνια με μια Μπακογιάννη και δεν λειτούργησαν τώρα με ένα Μητσοτάκη;

Ήταν η πανουργία του Σαμαρά  που τίναξε στον αέρα την κυβέρνηση του κόμματός του και τελικά κατάφερε να επιστρέψει με τιμές ασώτου, να γίνει πρωθυπουργός και να μην την καλέσει ούτε μια φορά στο γραφείο του;  Και πώς εξηγείται αυτή η διαφορετική σχέση του με τα δυο αδέλφια;

Εν πάση περιπτώσει η Ντόρα βλέπει το έργο της αρχηγίας  να χάνεται, αφού την κρίσιμη στιγμή παίχθηκε χωρίς αυτήν. Κανείς δεν ξέρει τι θα συνέβαινε αν αντί να στηρίξει τον Μεϊμαράκη για να κερδηθεί χρόνος, κατά τη γραμμή Καραμανλή,  κατέβαινε η ίδια υποψήφια.

Αλλά και κανείς δεν μπορεί να μην λάβει υπόψη του -από τα συμφραζόμενα των οικογενειακών και κομματικών δεδομένων- ότι μπορεί να αμάρτησε για το παιδί της. Βγήκε από την κούρσα οικειοθελώς για να ανοίξει δρόμο για τον Κώστα Μπακογιάννη. Απλώς η εκτίναξη Κυριάκου σε θέση εν δυνάμει πρωθυπουργού δεν ήταν στο πρόγραμμα. Το δικό της. Γιατί στου αδελφού της ήταν από καιρό.

Ίσως αυτό που δεν υπολόγισε ήταν ότι θα μπει και στο πρόγραμμα του επίτιμου προέδρου της ΝΔ που υπέγραψε την υποψηφιότητα του γιου του και έκανε  δεκάδες τηλεφωνήματα καθημερινά για να τη στηρίξει.

Και τώρα τι; Η πιο φιλόδοξη  παρουσία στο δελφινάριο της ΝΔ θα τσακώνεται με τον Κοτζιά ή όποιον άλλον βάλει ο Τσίπρας στη θέση  του και θα περιμένει να γίνει πρωθυπουργός ο Κυριάκος και να την κάνει υπουργό Εξωτερικών;  Ή έχει ακόμη μια ελάχιστη ελπίδα να μην του βγει και να ξαναμοιραστεί η τράπουλα πολύ νωρίς -οπότε ακόμη “θα την παίρνει”;

Σε τέτοια ερωτήματα, σε τέτοια κόμματα και σε τέτοιες δυναστείες, απαντήσεις δεν υπάρχουν. Και όταν υπάρχουν συνήθως  προκύπτουν πριν από τις  ερωτήσεις. Το πιο αισιόδοξο που μπορεί να πει κανείς για τη Ντόρα Μπακογιάννη είναι ότι η περίπτωσή της είναι ‘ένας γρίφος, τυλιγμένος σε μυστήριο, μέσα σ’ ένα αίνιγμα’.