Του Χρήστου Γκίμτσα
Ήταν περίπου στο λυκαυγές όταν προέκυψε το όνειρο. Τώρα μην μου πείτε πως και γιατί. Όνειρο είναι, όποτε θέλει έρχεται, ό,τι θέλει κάνει και λόγο σε κανένα δεν δίνει. «Καπιταλισμός, τέρμα. Λίγα τα ψωμιά του. Μας τελειώνει αυτό το σύστημα διακυβέρνησης της ανθρωπότητας» μου λέει επιτακτικά και αυθαίρετα το όνειρο μέσα στην γλύκα του πρωινού ύπνου και τα λόγια του γεμίζουν τον εγκέφαλό μου από άκρη σε άκρη.
Μισάνοιξα τα μάτια και στα λίγα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν, προσπάθησα να συνειδητοποιήσω τις διαστάσεις της ονειρικής πληροφορίας.
«Δεν είναι δυνατόν. Δεν γίνονται τέτοια πράγματα, ούτε μέσα στο όνειρο» σκέφτηκε το μικρό εκείνο κομμάτι του μυαλού μου που ήταν σε εγρήγορση, και γύρισα από το άλλο πλευρό.
«Μάλλον δεν σκέφτεσαι σωστά. απάντησε το όνειρο με επιμονή. Δεν μπορείς να μεταφράσεις, να ερμηνεύσεις ορθά τις πληροφορίες και τα γεγονότα.»
«Δηλαδή;» τόλμησα να ρωτήσω.
«Πρόσεχε και μην κοιμάσαι βαθιά για να καταλάβεις» μου λέει.
«Η επικυρίαρχη Γερμανία αναγκάστηκε να παρακαλέσει κατ’ επανάληψη μαζί με τις άλλες ισχυρές χώρες της Ευρώπης την μικρή πλην ανυπότακτη Ελλάδα να παραμείνει στην Ε.Ε και στο Ευρώ πληρώνοντας δισεκατομμύρια γι’ αυτόν τον σκοπό προκειμένου να σωθεί η Ένωση από τον διαμελισμό, υπογράφοντας και τα ανάλογα έγγραφα των Ελληνικών απαιτήσεων. Ακόμα, πριν στεγνώσει το μελάνι αυτών των υπογραφών, να την πάλι την Ευρώπη γονατισμένη μπροστά στο Τσίπρα και την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση του και να θερμοπαρακαλά για την επίσης σωτηρία της, από τον μεταναστευτικό τσουνάμι που την απειλεί .
Η Ελλάς αναλαμβάνοντας τον ηγετικό και κυρίαρχο ρόλο της, στρίμωξε τα μεταναστευτικά λεφούσια εντός της, φράζοντας στεγανά τα σύνορά της, αναγκάζοντας όμως την Ευρώπη να ακριβοπληρώσει ακόμα μία φορά και γι’ αυτήν την σωτηρία της. Και όχι μόνον αυτά –άκουσον, άκουσον, ποιος ; Η Ελλάς- εξανάγκασε το ΝΑΤΟ να περιπολεί κάτω από τις εντολές της μέσα στο Αιγαίο προκειμένου να στεγανοποιηθεί ο πολιτισμένος κόσμος από την ασιατική βαρβαρότητα.»
«Μήπως δεν πήρες χαμπάρι συνέχισε το όνειρο τι γίνεται εκεί στην Καραϊβική; Δεν παρατήρησες την επίσκεψη του αρχηγού του άλλου καπιταλιστικού πόλου, δηλαδή της Αμερικής στην επίσης μικρή αλλά παντοδύναμη ιδεολογικά Κούβα; Δεν παρατήρησες τον γονυπετή Ομπάμα να παρακαλά την οικογένεια Κάστρο να επιτρέψουν την επένδυση δισεκ. δολαρίων στο νησί προκειμένου να διασωθεί η Αμερικανική οικονομία;
» Η ανθρωπότητα κρατά την ανάσα της, αν τελικά αποφασίσει η νομενκλατούρα της Κούβας να σταματήσει τον αποκλεισμό των ΗΠΑ στην κουβανέζικη αγορά ή όχι. Μέχρι τότε τα χρηματιστήρια του κόσμου παραμένουν μετέωρα. Ακόμα και τους Ρόλινγκ Στόουνς, αυτό το υποπροϊόν της καπιταλιστικής υποκουλτούρας, επιστράτευσαν οι απελπισμένοι Αμερικανοί προκειμένου να εξασφαλίσουν μία θετική απάντηση. Αλήθεια, ποιος περίμενε τέτοιο γονάτισμα από τον δεύτερο καπιταλιστικό πόλο!
Τρίτο και εξ ίσου σημαντικό: Εκεί κάτω στην επίσης μικρή αλλά ανυπότακτη πετρελαιοπαραγωγό Βενεζουέλα, αναμενόταν ο αρχηγός της Μαδούρο να δώσει το τελειωτικό και θανατηφόρο κτύπημα στον ΟΠΕΚ, χαμηλώνοντας ακόμα περισσότερο την τιμή του πετρελαίου τσακίζοντας την ενεργειακή πολιτική των ιμπεριαλιστών και τα υπερκέρδη τους . Ήδη στην Σαουδική Αραβία προετοιμάζουν τον λαό να ζήσει με συσσίτια. Άλλωστε γι’ αυτό οι Άραβες ζήτησαν ανάλογη επί των συσσιτίων τεχνογνωσία από την Ελλάδα, που ξέρει απ’ αυτά. Λοιπόν, όπως κατάλαβες ο καπιταλισμός είναι περικυκλωμένος από παντού και οι μητροπόλεις του είναι έτοιμες να καταθέσουν τα όπλα μπροστά στον αριστερό σίφουνα των τριών σωματοφυλάκων της ανθρωπότητας, Τσίπρα, Κάστρο, και Μαδούρο.»
Κάπου εκεί το όνειρο εξαφανίστηκε μέσα από το μυαλό μου . Και μην με ξαναρωτήσετε πάλι πως και για γιατί . Είπαμε, όνειρο είναι , ότι θέλει κάνει. Αλλά η παρουσία του άφησε μία ανεξήγητη γλύκα μέσα στον αντικαπιταλιστικό, αντιμονοπωλιακό, συριζοαναθρεμένο εγκέφαλό μου, στο υπόλοιπο του ύπνου μου.
Όταν ξύπνησα και σηκώθηκα από το κρεβάτι, η γυναίκα μου , μου φώναξε μέσα από το μπάνιο:
«Σήμερα είναι πρωταπριλιά. Κοίταξε μην σε ξεγελάσει κανείς».
