Του Νίκου Λακόπουλου
Ο «Δεκέμβρης»
Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008 ο πρωθυπουργός ψάχνει απεγνωσμένα τον υπουργό Παιδείας Στυλιανίδη αλλά εκείνος δεν απαντάει στο κινητό. Είναι στα μπουζούκια. Ένας αστυνομικός στα Εξάρχεια δολοφόνησε ένα μαθητή στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου. Ο δολοφόνος είναι μανιάτης, παλαιοημερολογίτης, ειδικός φρουρός, που είχε προσληφθεί με σύμβαση έργου. Από ότι φαίνεται, μια ομάδα νεαρών, πιθανόν “αναρχικών”, έβρισε το περιπολικό. Το κέντρο είπε στο περιπολικό: «Απεμπλακείτε!».
Ο δράστης γύρισε με τα πόδια με ένα συνάδελφο του και πυροβόλησε τον δεκαπεντάχρονο. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος. Η σφαίρα διαπέρασε την καρδιά και καρφώθηκε στον δέκατο θωρακικό σπόνδυλο. Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, ο δράστης, λέει, ότι δέχθηκαν επίθεση από τριάντα κουκουλοφόρους. Πυροβόλησε τρεις φορές, δύο στον αέρα και μια στο έδαφος. Η τελευταία σφαίρα αποστρακίστηκε στο έδαφος και χτύπησε τον νεαρό στο στήθος. Πολλοί μάρτυρες, όμως, λένε ότι ήταν μια μικρή ομάδα παιδιών.
-”Θα μας σκοτώσεις;” είπε ο μικρός.
Και τότε ο δράστης πυροβόλησε σε ευθεία βολή το πλήθος και πέτυχε τον μαθητή στο θώρακα.
Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός. Μια μεγάλη διαδήλωση οργανώνεται τη νύχτα.
«Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι!».
Την άλλη μέρα η πόλη καίγεται. Η Ελλάδα συγκλονίζεται από διαδηλώσεις που φτάνουν στην Κύπρο, το Βερολίνο, τη Βενετία, τη Νέα Υόρκη, την Κωνσταντινούπολη. Το εύθραστο γυαλί του πολιτικού συστήματος έχει σπάσει. Με πέτρες, ξύλα, νεράντζια και βόμβες μολότοφ νεαροί επιτίθενται σε αστυνομικά τμήματα, καταστήματα, τράπεζες, ξενοδοχεία, υπουργεία.
Το κτήριο “Κωστής Παλαμάς” στην Ακαδημίας και Σίνα με σπάνια αρχεία και βιβλία απειλείται από φωτιά. Ο πρύτανης παραιτείται. Η κυβέρνηση απορρίπτει την εφαρμογή του άρθρου 48 του Συντάγματος για κήρυξη της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Το προεδρικό μέγαρο φρουρείται. Το σπίτι του Προέδρου της Δημοκρατίας στην οδό Ασκληπιού δέχεται επίθεση. Πάνω από πεντακόσια καταστήματα έχουν πάθει ζημιές. Ο πρωθυπουργός συναντιέται κατεπειγόντως με τον Πρόεδρο Δημοκρατίας και τους αρχηγούς των κομμάτων. Η πόλη κινδυνεύει!
Στην κηδεία του Αλέξανδρου στο Παλιό Φάληρο αστυνομικοί πυροβολούν στον αέρα. Οι διαδηλωτές περικυκλώνουν το αστυνομικό μεγάρο. Πίσω από τους αστυνομικούς εμφανίζονται «Χρυσαυγίτες». Στα “Νέα” δημοσιεύονται φωτογραφίες με κουκουλοφόρους και άντρες με πολιτικά που κρατούν σιδηρολοστούς ανάμεσα στους αστυνομικούς.
Η εξέγερση θα κρατήσει μερικές μέρες. Μετά τον Δεκέμβρη του 2008, όλα είναι διαφορετικά. Είναι μια εξέγερση που οργανώνεται μέσω διαδικτύου, έχει διεθνιστικά χαρακτηριστικά και έχει ανταπόκριση σε όλο κόσμο, από την Κωνσταντινούπολη ως το Μεξικό. Οι περισσότεροι συλληφθέντες είναι αλλοδαποί. Πίσω από την άγρια και τυφλή βία σε ένα πολιτισμό κατανάλωσης δεν υπάρχουν πολιτικά συνθήματα. Ο θάνατος του δεκαπεντάχρονου είναι μια αφορμή. Θάλεγε κανείς πως η βία είναι αυτοσκοπός, αλλά αυτή η βία προέρχεται από μια γενιά που απεχθάνεται τη βία. Οι νέοι τρομοκράτες είναι ανορθόγραφοι, στις προκηρύξεις τους . Φαίνεται να αποτελούνται από εικοσάχρονους- δεν έχουν στόχο μόνο το κεφάλαιο και την αστική τάξη, αλλά και τους μικροαστούς, ακόμα και τους εργαζόμενους που κάνουν μια «βρώμικη» εργασία. Πιθανόν ο τελικός αποδέκτης της βίας να είναι ολόκληρο το σύστημα, αλλά ειδικότερα οι γονείς:-«Εμείς είμαστε αυτοί που οι γονείς μας μας λέγαν να αποφεύγουμε» έλεγε ένα παλιό σύνθημα.
Οι πολύ παλιοί τρομοκράτες έτρωγαν πολύ χρόνο με λαϊκά δικαστήρια. Οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες» ανέκριναν τον Άλντο Μόρο για εβδομάδες πριν πάρουν μια απόφαση. Οι εκτελεστές της «17 Νοέμβρη» τρώνε πολύ χρόνο για να συνταχθεί η προκήρυξη που θα στείλουν μαζί με την εν ψυχρώ- σε ενέδρα- δολοφονία. Η νέα γενιά τρομοκρατών δεν χρειάζεται ούτε να εξηγήσει, ούτε να δικαιολογήσει τίποτε. Αυτοί εδώ οι Άγγελοι της Ρομφαίας είναι τιμωροί και θεοί αυταπόδεικτοι, που δεν θέλουν κάποιος να τους δικαιώσει. Αυτοί θα κρίνουν την Ιστορία και όχι η Ιστορία αυτούς.
Μια έρευνα τον Μάιο του 2009 δείχνει ότι μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό των νέων τοποθετεί τον εαυτό του στην Αριστερά. Από τους νέους 15-19 ετών εμφανίζεται μια τάση προς την Ακροδεξιά. Ωστόσο δεν μπορούμε να βγάλουμε εύκολα πολιτικά συμπεράσματα. Οι «Λυσασμένοι» των Αθηνών πολλές φορές δεν διεκδικούν τίποτα. Μονάχα να σπάσουν και συχνά να κλέψουν τις βιτρίνες των καταστημάτων. Ένα από τα λουλούδια που ανθίζουν μέσα στην παγωνιά του Δεκέμβρη είναι ο νάρκισσος. Σε ένα τοίχο στην Πεσμαζόγλου κάποιος θα γράψει με κόκκινη μπογιά: «Ιστορία, ερχόμαστε!»
Το τέλος της Μεταπολίτευσης εκκρεμούσε από το 1981. Δεν ήρθε τότε, ούτε το 1989. Το πολιτικό σύστημα βρήκε τρόπο να ανανεώσει το ρεπερτόριο του, χάρη στα νέα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η τηλεόραση ομοιομορφοποίησε τα κόμματα, ισοπέδωσε τις παρατάξεις και έκανε τους πολιτικούς χώρους συγκοινωνούντα δοχεία. Πιθανόν, όμως, η Μεταπολίτευση να τέλειωσε όταν ο γενικός γραμματέας Πολιτισμού, πολύ στενός φίλος και παλιός κομματικός καθοδηγητής του πρωθυπουργού αποπειράται να αυτοκτονήσει με λάθος τρόπο: πέφτει από τον δεύτερο όροφο του σπιτιού του στο Κολωνάκι και, καθώς είναι ευτραφής, σφηνώνει στα κάγκελα.
Ο καθηγητής, που επέζησε, φαίνεται να έχει πέσει θύμα εκβιασμού, για μια βιντεοκασέτα κακαίσθητου πορνό. Μάλλον έτσι τελειώνει το φιλμ της Μεταπολίτευσης, αλλά δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει το τέλος. Και κυρίως τι θα συμβεί μετά. Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, ενώ φαίνεται πως καθορίζονται σε ένα τραπέζι, ανατρέπονται από κάποιον που δεν κάθεται στο τραπέζι.
Ο Καραμανλής, ο Μικρός που βρίσκεται στην κυβέρνηση τον ‘Δεκέμβρη» ήταν ένας ανέμελος “νεαρός”, που οι “βαρώνοι” της “Νέας Δημοκρατίας” τον έσπρωξαν να γίνει αρχηγός του κόμματος. Όταν έγινε αρχηγός τον πίεσαν να παντρευτεί τη γραμματέα του κι όταν παντρεύτηκε τον έσπρωξαν να γίνει πρωθυπουργός. Πολλοί θυμούνται πως προσπάθησε να βάλει ένα γκολ μπροστά στις κάμερες, αλλά φαίνεται- είναι λιγάκι ευτραφής- ζορίστηκε και κατέληξε με ένα πόδι στο γύψο.
Μια μέρα έπαιζε- ως συνήθως-, play station, όταν ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Γιάννης Ντάσκας θα βγάλει στην επιφάνεια το Σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Ο ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου έκανε μπίζνες με οφ σορ εταιρείες, ανταλλάσοντας τη λίμνη Βατοπεδίου με «φιλέτα» σε άλλες περιοχές.
Ούτε ο Θεός, ούτε καμιά σύνοδος έχουν απαγορεύσει το banking. Δεν υπάρχει το “Oυ banking” στις Δέκα Εντολές. Οι καλόγεροι ποτέ δεν περίμεναν ούτε από το κράτος, ούτε από τον Θεό να τους λύσει τα προβλήματα. Aκόμα και την επιταγή, τη βάση του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, καλόγεροι- οι Ναίτες Ιππότες- την είχαν επινοήσει.
Ο Καραμανλής ουσιαστικά παραιτείται πηγαίνοντας σε εκλογές που θα χάσει. Μπορεί και να απέφυγε να γίνει ήρωας αφού, -όπως αποκάλυψε αργότερα το περιοδικό “Επίκαιρα”- υπήρχε σχέδιο δολοφονίας του. Ρώσοι πράκτορες είδαν δύο υπόπτους, που επέβαιναν σε ένα βαν και διέφυγαν με μια εντούρο, να τοποθετούν εκρηκτικές ύλες.
Οι πρόωρες εκλογές άρχισαν με μια έκπληξη. Ο Αλαβάνος δεν θα είναι στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ! Οι δημοσκοπήσεις πέσαν όλες έξω. Ο Γιώργος Παπανδρέου εκλέγεται με 43,92% . Η “Νέα Δημοκρατία” έχει καταποντισθεί στο 33,47%. Ο ΛΑΟΣ πανηγυρίζει με 6,7%. Ο αρχηγός του «Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού», Γιώργος Καρατζαφέρης βάζει πλώρη για πρωθυπουργός, λέει. Υπάρχει σήμα από τον Ουρανό. Ένα περιστέρι τον είχε πιτσιλίσει στον αγιασμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα περιοριστεί στο 4,6%.
Η “Φούσκα Τσίπρα” έσκασε. Πολλοί λένε πως ο Τσίπρας θα είναι ο ηγέτης του μεγαλύτερου εξωκοινοβουλευτικού κόμματος της Αριστεράς. Ο Γιάννης Λούλης γράφει στις 4 Σεπτέμβρη 2009:
“Ο νεαρός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, με την υπερέκθεσή του στα ΜΜΕ, χωρίς έρμα και σύνεση, έκαψε σε χρόνο ρεκόρ όλα του τα επιφανειακά πλεονεκτήματα. Η φρεσκάδα ισοπεδώθηκε από ένα «υφάκι» αλαζονικό και ξύλινο πολιτικό λόγο ξεπερασμένων τσιτάτων. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Συνασπισμός δώσουν την επόμενη εκλογική μάχη – όποτε αυτή γίνει – με προμετωπίδα τον Τσίπρα, θα οδηγηθούν στον πολιτικό αφανισμό”.
Ο κ. Λούλης δεν είναι απλώς επικοινωνιολόγος. Είναι μάγος.
Φαινομενικά ο Αλέκος Αλαβάνος, έδωσε τόπο στα νιάτα, αλλά όταν έλεγε ότι θα φύγει, δεν το εννοούσε κιόλας! Αντιθέτως, λίγο πριν τις εκλογές είπε στους συντρόφους του ότι τελικά το παιδί δεν κάνει. Η κατάσταση ήταν τεταμένη. Με τις προστριβές για το ποιος θα πάει στο debate των πολιτικών αρχηγών οι σχέσεις τους είχαν διαρραγεί. Ο Αλαβάνος θα τον πει “καριερίστα” και “αρριβίστα και θα πάει διακοπές στην Κρήτη.
Οι εφημερίδες θα γράψουν πως «η κόντρα τους έχει πάρει διαστάσεις προσωπικής βεντέτας. Δεν θα λήξει εάν ένας από τους δύο δεν αποχωρήσει ηττημένος από το παιχνίδι».
Το 2010 ο Αλέξης επισκέφτηκε τον παλιό του μέντορα να ανταποδώσει την εμπιστοσύνη που του έδειξε. Τον προτείνει για δήμαρχο! Ο Αλέκος Αλαβάνος είχε σταματήσει να πηγαίνει στο γραφείο του στη Βουλή. Τηλεφώνησε, μόνο μια μέρα για να ρωτήσει που βρίσκεται ένα μαγαζί. Ήθελε να αγοράσει ένα ζευγάρι παπούτσια. Αντί να πάει στο συνέδριο, στέλνει ένα e-mail με χαιρετισμό ως επικεφαλής, του “Μετώπου Αλληλεγγύης”. Ο Τσίπρας θα μάθει από την τηλεόραση ότι θα είναι υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής.
Οι εκλογές θα είναι –με 2,16%- μια συντριβή για τον «Ναπολέοντα» της Αριστεράς. Οι εκλογές θα δώσουν τον Δήμο Αθήνας στον Καμίνη και τον Δήμο Θεσσαλονίκης στον Μπουτάρη. Ήταν μια ιδέα, του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, που μάλλον τρίπλαρε τον εαυτό του. Η Δεξιά έχασε, αλλά το κόμμα του Ανδρέα εξαφανίστηκε από τους μεγάλους δήμους. Σε λίγο θα εξαφανιζόταν κι από το κάδρο του δικομματισμού.
Τη διάσπαση την περίμεναν όλοι από τον Αλαβάνο, αλλά τον πρόλαβε ο Φώτη Κουβέλης. Ο παλιός “Λαμπράκης” πήρε τρεις βουλευτές και ανακοίνωσε ότι αποχωρεί για να φτιάξει δικό του κόμμα και να πάρει- μάλλον πολύ εύκολα- 6,26% στις εκλογές. Φαίνεται ότι μετά την διάλυση του «δικομματισμού» ο ψηφοφόρος ψηφίζοντας ένα κόμμα παίρνει και ένα δεύτερο ως δώρο. Κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει πως από ένα κόμμα του 3,3% βγαίνουν δύο-τρία και παίρνουν αθροιστικά 33%. Μόνο ο Αλέξης Τσίπρας θα παρατηρήσει ότι στις εκλογές των συνδικάτων, εξακολουθεί να κερδίζει τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ.
Το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου κατακρεουργήθηκε. Ο γιός του ο “Γιωργάκης” μπορεί δικαιωματικά να διδάσκει στα πανεπιστήμια, πως μπορείς να πάρεις ένα κόμμα από 44% και να το φτάσεις μέσα σε δυο χρόνια στο 11%. Η επόμενη κυβέρνηση, έχει παραλάβει στα χέρια της μια βόμβα. Το δημόσιο χρέος από τα 201 δις το 2004, θα φτάσει στα 340 δις. Στο μεταξύ πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδι
Ο Gap
Ο Ανδρέας γνώρισε την Μάργκαρετ Τσαντ, από το Έλμχερστ του Ιλινόις, σε ένα οδοντιατρείο και την παντρεύτηκε τέσσερα χρόνια αργότερα. Ο Γιώργος, το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά του Ανδρέα Παπανδρέου, γεννήθηκε το 1952, στο Σεν Πολ της Μινεσότα. Ποτέ δεν πολιτογραφήθηκε Jeffrey, αλλά το όνομα αυτό θα το κουβαλήσει μαζί με το χαϊδευτικό “Γιωργάκης” και το Gap με το οποίο υπέγραφε στο διαδίκτυο.
Ο Γιώργος είχε πρωτοέρθει στη πατρίδα του μπαμπά και του παππού, σε ηλικία επτά ετών-όταν ο Ανδρέας προσκλήθηκε από τον Καραμανλή ως οικονομολόγος, χωρίς καμμία διάθεση να ασχοληθεί με την πολιτική. Ο μικρός όμως είδε γρήγορα τον πατέρα του στο μπαλκόνι, στο πλευρό του παππού του και ένα πιστόλι να του καρφώνεται στον κρόταφο από ένα λοχία που τον ρωτάει που είναι ο πατέρας του. Ήταν πια δεκαπέντε χρονών και μόλις είχε επιβληθεί η στρατιωτική δικτατορία.
Χρόνια πολλά μετά ο “Γιωργάκης” θα θυμάται αυτή την σκηνή και τον παππού του να του δίνει, ένα ρολόι. Αυτό το παλιό ρολόϊ θα του δώσει και ένα γενναιόδωρο 44% στις εκλογές του 2008, όπου θα τονίζει συνέχεια πως κι ο παππούς, κι ο πατέρας του, αλλά και ο ίδιος γνώρισαν τις φυλακές και την εξορία. Ο Gap, όμως, που δεν μιλάει με άνεση τα ελληνικά, δεν θα κατανοήσει ποτέ τη διαφορά του τσάμικου από το ζεμπέϊκικο.
Ένα πρωί σε ένα χωριό, που είχε θεία λειτουργία η τοπική εκκλησία, πήγε για να παρακαλέσει να χαμηλώσουν τα μεγάφωνα γιατί τον ενοχλούσαν. Μάλλον δεν θα κατανοήσει ποτέ τι έβρισκε αυτός ο λαός στους προγόνους του που προκαλούσανε πολιτικούς σεισμούς στις πλατείες της αποικίας. Αν και είχε 87% αποδοχή από τους πολίτες-, ο καλοκάγαθος “Τελευταίος Παπανδρέου” θα δει σύντομα το δρόμο για την έξοδο. Ήταν ένας ξένος στην Ελλάδα και όχι ένας έλληνας στην Δύση. Είχε προσβάλλει ήδη τους έλληνες όταν είπε πως θα κάνει την Ελλάδα Δανία του Νότου.
Κατά βάθος ο Gap δεν ήθελε να αλλάξει την Ελλάδα αλλά τους έλληνες. Άρχισε με τον νόμο για το κάπνισμα, σαν νάχε να κάνει με ιθαγενείς- υπηκόους, που θα εκπολιτίσει. Ένας political correct ανέκφραστος ηγέτης χαμηλού προφίλ, που μάλλον δεν ήταν το ίδιο άτομο που μερικά χρόνια πριν έκανε δηλώσεις υπέρ αποποινικοποίησης της χρήσης των ναρκωτικών. Πιθανόν να έτρεξε μόνος του και να βγήκε δεύτερος. Πολλοί τον θυμούνται το κολάν. Άλλοι να σκουπίζει επιδεικτικά τον χώρο του συνεδρίου. Κι όλοι τη σάουνα και γυμναστήριο.
Από τα παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, έμειναν στο κόμμα όσοι πρόλαβαν να ξυριστούν. Οι άλλοι, -με τα παλιομοδίτικα μουστάκια- θα βγουν από το κάδρο για να μπει μια νέα φρέσκια γενιά στελεχών, – γυναίκες κυρίως-, όπως η νεαρή Μπιρμπίλη που “σκάει” στο υπουργικό συμβούλιο ντυμένη σα να πάει στο γυμναστήριο. Η κυβέρνηση μοιάζει με αστή που πάει στη λαϊκή αγορά, φορώντας ψηλοτάκουνο. Το νέο ΠΑΣΟΚ είναι άχρωμο, άγευστο, άοσμο, μοδάτο και ξενέρωτο. Η κυβέρνηση των άφθαρτων νέων, αποδείχτηκε ότι αποτελούνταν από όσους φίλους μπόρεσε να κάνει στο facebook και να γνωρίσει στο κολλέγιο και το γυμναστήριο. Όπως και η προσπάθεια να φέρει κοντά Ελλάδα και Τουρκία και να λύσει το “Κυπριακό” με το Σχέδιο Ανάν.
Ο Marc Roche στο βιβλίο του “Η τράπεζα”, γράφει ότι η Ελλάδα που «κυττάζει την Δύση από τον πέμπτο αιώνα, μπήκε σαν λαθρομετανάστης στην Ευρώπη”. Μια ελληνίδα “γάτα”, η Αντιγόνη Λουδιάδη, που βρίσκεται τότε στην Goldman Sachs, τη μεγαλύτερη τράπεζα του κόσμου, θα βοηθήσει -με το αζημίωτο- την πατρίδα και να μαγειρέψει τα στοιχεία κρύβοντας ορισμένα “ελλείμματα”.
Τον Αύγουστο του 2007 στην Αμερική οι τράπεζες αρχίζουν κατασχέσεις. Οι Βρετανοί κάνουν ουρές έξω από τις τράπεζε. Η Ελλάδα χτίζει με δάνεια σπίτια που δεν μπορούν να πουληθούν. Οι τιμές των ακινήτων άρχισαν να καταρρέουν. Οι τράπεζες σώθηκαν, αλλά ο λαός πεινάει.
Τον Μάιο του 2010, η κυβέρνηση κάνει συμφωνία για δάνειο 80 δις. Ο Μίκης Θεοδωράκης μιλάει για Κατοχή. Οι συμβάσεις δεν περνάνε για κύρωση από την Βουλή. Τα παιδιά ζούνε ήδη σε αποικία. Αντιμετωπίζουν με ντροπή την πατρίδα τους και υποκλίνονται στους αποικιοκράτες να την συγχωρέσει που κλέβει στην απογραφή.
Ο παλιός συνεργάτης του Ανδρέα, συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης, είναι έξω φρενών. Για την σύμβαση έχει προσληφθεί- με ιλιγγιώδη αμοιβή- αγγλικό νομικό γραφείο. Όπως τότε που οι βαυαροί αντιβασιλείς κηδεμόνευναν τον ανήλικο Όθωνα και η χώρα διοικούνταν με διερμηνείς, δυο αιώνες μετά η Ελλάδα θα κηδεμονεύεται πάλι από τρόϊκα.
Η Κίνα αυτή την εποχή είναι η πρώτη σε εξαγωγές χώρα στον κόσμο. Ο Καντάφι κηρύσσει πόλεμο στην Ελβετία, γιατί απαγόρευσε τους μιναρέδες. Η Unesco αποφασίζει πως ο Καραγκιόζης είναι Τούρκος. Ο Φιντέλ Κάστρο, αναλαμβάνει ο ίδιος προσωπικά την δίωξη των ομοφυλόφιλων στην Κούβα. Η Ρωσία αποχτά τους πρώτους “σκιν-χεντς”. Η σελήνη φτάνει στο κοντινότερο σημείο της γης. Ο πρώτος γάμος λεσβιών έγινε στο Νεπάλ. Η “Αραβική Άνοιξη” ξεσπά. Το πτώμα του Μπιν Λάντεν ποντίζεται στην θάλασσα. Η Γερμανία καταργεί την στρατιωτική θητεία. Ο πόλεμος δεν γίνεται πια με στρατό και όπλα σαν κι αυτά που πουλάνε οι γερμανικές εταιρείες στους έλληνες και μετά λένε πως τους χρωστάνε. Οι Los Indignados γεμίζουν τις πλατείες, αγανακτισμένοι, στην Ισπανία.
– « Ησυχία! Θα ξυπνήσετε του Έλληνες!”.
Τα συνδικάτα κυκλώνουν την Βουλή. Το μετρό γεμίζει –ληγμένα- δακρυγόνα. Η αστυνομία, εκτός από κροτίδες κρότου λάμψης, πετάει για οικονομία στους διαδηλωτές και μάρμαρα ή πέτρες. Ο Gap θα δεχθεί επίθεση με παπούτσι, αλλά ο ακροδεξιός δράστης θα αστοχήσει. Η κυβέρνηση αποδεικνύεται μια μη κυβερνητική οργάνωση. Η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου θα μετατραπεί σε πανελλαδική εξέγερση. Οι βουλευτές, υπουργοί, κόμματα αποδοκιμάζονται με μούντζες. Οι διαδηλωτές λένε “προδότη” τον Πρόεδρο Δημοκρατίας που φεύγει βουρκωμένος, από την παρέλαση.
Ο «βλάξ ή ιδιοφυής», όπως είχε αναρωτηθεί ένα γερμανικό περιοδικό, Γιώργος Παπανδρέου είχε ήδη συμφωνήσει την δανειακή σύμβαση, όταν σκέφτηκενα ρωτήσει και τον λαό με ένα δημοψήφισμα.
Τα χρηματιστήρια αναστατώνονται. Οι Μέρκελ και Σαρκοζί δείχνουν την πόρτα της ευρωζώνης για την Ελλάδα. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος υποκαθιστά τον πρωθυπουργό, που πάει στο γυμναστήριο,, ενώ τον ψάχνει όλη η Ευρώπη. Για πρώτη φορά –στις 4 Νοεμβρίου 2011- μια κυβέρνηση παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης για να φύγει ο πρωθυπουργός.
Η τρικομματική “μνημονιακή” συγκυβέρνηση διασπά τη “Νέα Δημοκρατία”, διαλύει το ΠΑΣΟΚ και θα εξαφανίζει από την Βουλή το κόμμα του «θα γίνω και γω πρωθυπουργός» -Καρατζαφέρη. Βουλευτές δεν θα εκλεγούν, υπουργοί θα καταποντιστούν, “δελφίνοι” θα μείνουν χωρίς κόμμα. Από εκατόν εξήντα βουλευτές που είχε το ΠΑΣΟΚ θα περιοριστεί σε τριάντα τρεις. Το δικομματικό πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει. Οι εκλογές επιφύλαξαν μια νέα έκπληξη. Το κόμμα “Χρυσή Αυγή” από 20.000 ψηφοφόρους θα φτάσει τους 425.990 και θα βγάλει δεκα οχτώ βουλευτές με το εκπληκτικό ποσοστό του 6,92%. Το καλοκαίρι του 2012 εμφανίζονται τα πρώτα “Τάγματα εφόδου” στην Ραφήνα, να κάνουν ελέγχους στους μικροπωλητές μετανάστες και καταστρέφουν με κλωτσιές τους πάγκους τους. Ο σύλλογος μικροπωλητών εκδίδει ανακοίνωση υπέρ της “Χρυσής Αυγής”. «Αίμα και Τιμή- Έρχεται η “Χρυσή Αυγή».
Ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει. Ο 37χρονος, πλέον Αλέξης από «μικρός πολιτικός της αντιπολίτευσης» σύμφωνα με το περιοδικό Time “διαταράσσει την Ευρωπαϊκή Ένωση» καθώς «ενδέχεται να κληθεί να σχηματίσει κυβέρνηση με «σκληρούς κομμουνιστές»! και «μπορεί και να κρατάει το μέλλον της Ευρώπης στα χέρια του”!
-“Σοβαρά μιλάτε; Θα μας ξεπεράσει ο Τσίπρας;”έλεγε με απαξίωση ένας υπουργός δυο μέρες πριν τις εκλογές που θα δώσουν στις 6 Μαίου 2012, 17% στον ΣΥΡΙΖΑ και 13% στο ΠΑΣΟΚ 13%! Toν ψηφίζουν οι πόλεις –πρώτο κόμμα στην Αθήνα- οι μισθωτοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι άνεργοι, οι μικρομεσαίο, οι νέοι κάτω των 24 ετών σε ποσοστά 32-42%. Οι κάτω των 24 ετών δίνουν όμως και 19% στην «Χρυσή Αυγή» ή προτιμούν την αποχή. Όπως κατέγραψε η Public Issue ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο 31,5%, αλλά η άμπωτη στις επαναληπτικές εκλογές το έφερε τελικά στο 26,9%. Φαίνεται πως πολλοί ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν «Νέα Δημοκρατία» για να μη βγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ένα 7% ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ μετακινείται προς την «Χρυσή Αυγή».
Ο Σταύρος Θεοδωράκης συναντάει τον Αλέξη Τσίπρα έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, σε ένα παγκάκι. Κάθονται στην πλάτη του παγκακιού. Πολλές δημοσκοπήσεις δείχνουν τον Σύριζα πρώτο κόμμα. Ο Αλέξης θα είναι ο νεότερος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Θα είναι και ο πρώτος που θα ορκιστεί χωρίς γραβάτα, σκέφτεται ο Σταύρος Θεοδωράκης.
« Πάντως έχει ωραίο κήπο για να κάνει κανείς βόλτες» λέει ο Αλέξης. «Το Μαξίμου είναι ωραίο κτίριο. Έχει πολύ μεγάλους χώρους αλλά είναι μάλλον δυσλειτουργικό για πρωθυπουργικό γραφείο».
Ο «προσεχώς πρωθυπουργός» ονειρεύεται ένα μεγάλο κόμμα, όπου θα μπαίνουν από παντού, καινούργια μέλη. Υπολογίζει, ότι θα χρειαστούν παραπάνω από δυο χιλιάδες στελέχη για να κυβερνήσει. Θα μπορούσε όμως να μειωθεί, λέει, ο αριθμός των κρατικοδίαιτων στελεχών στο μισό. «Μιλάμε για 300 εκατομμύρια το χρόνο. Από κάπου ξεκινάς»
«Θα ξανακάνουμε κρατικό τον ΟΤΕ;» ρωτάει ο Σταύρος. «Μισό λεπτάκι, είπαμε..». «Την Ολυμπιακή;» «Στρατηγικός μας στόχος, είναι να είναι υπό δημόσιο έλεγχο. Αυτό δε σημαίνει 100%». «Μα είπατε εθνικοποίηση…». «100%, για τις τράπεζες. Το είπαμε αυτό». «Ο ΟΤΕ θα ξαναγυρίσει στο ελληνικό δημόσιο;». «Μακάρι να μπορούσαμε. Να το κάνουμε αύριο το πρωί. Δε μπορούμε». «Η Ολυμπιακή;» «Και για την Ολυμπιακή μακάρι να μπορούσαμε». «Έχετε πει, όμως, για εθνικοποίηση των τραπεζών». «Ναι. Τι σημαίνει εθνικοποίηση; Σημαίνει να περάσουν υπό δημόσιο έλεγχο. Δηλαδή, αυτό που έκανε και ο Ομπάμα στις Η.Π.Α., αυτό που έκανε και η Σουηδία».
Ένα πλήγμα στην εικόνα του Αλέξη, που κάποτε ήταν ο πιο δημοφιλής πολιτικός με 56% είναι η ασάφεια, η ανωριμότητα και αλλεπάλληλες γκάφες. Τα άθλια αγγλικά του θα επιδεινώσουν την εικόνα. Τώρα δεν υπάρχουν μόνο οι οπαδοί του Αλέξη. Υπάρχουν και αυτοί που αντιπαθούν τον Τσίπρα.
– Σπούδασε στο Πολυτεχνείο και ήταν οργανωμένος στην ΚΝΕ, έμαθε και λίγη στατική.
– Ένας μεταμφιεσμένος “δεινόσαυρος”. Ένας σταλινικός Dorian Gray.
– Ο Τσίπρας, πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα, ζήτημα αν ξέρει πως γίνεται το τσιμέντο.
Από το βιβλίο «Ο Αλέξης στη Χώρα των Θαυμάτων»