Γράφει ο Συγκλητικός
Η πολιτική δεν έχει σχέση με την ηθική, αλλά οι πολιτικοί πρέπει να έχουν. Ένα ζήτημα ηθικής για έναν πολιτικό είναι να σέβεται τους ανθρώπους, τα σχήματα και τα σύμβολα στα όποια στήριξε τη σταδιοδρομία τους. Ειδικά όταν αυτή υπήρξε μακρά και τον έφτασε ως την κορυφή.
Η παρατήρηση αφορά τον πρώην Πρωθυπουργό Σημίτη, ο οποίος προσκληθείς στο συνέδριο του Ποταμιού είπε ότι χρειάζεται ένα νέο κόμμα μεταξύ της Δεξιάς και της ανερμάτιστης Αριστεράς. Μπορεί και να χρειάζεται αλλά είναι δυνατόν να το λέει αυτό ένας πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ;
Όταν το λέει εισηγείται στην ουσία τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή του κόμματος του οποίου υπήρξε συνιδρυτής-όπως δήλωνε- και χάρη στο οποίο απέκτησε κορυφαία αξιώματα, τα οποία είναι γνωστό πως διαχειρίσθηκε, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Αν πρέπει να διαλυθεί ή όχι το ΠΑΣΟΚ είναι υπόθεση των οργάνων του, των μελών του και τελικά των πολιτών. Οι ευεργετηθέντες από την ισχύ του,που σήμερα δεν βρίσκονται στις γραμμές του, γιατί να επιδιώξουν τη διάλυσή του;
Αν ο Σημίτης ενδιαφέρεται για την Κεντροαριστερά, γιατί δεν επιστρέφει στο ΠΑΣΟΚ να το ενισχύσει; Αν νομίζει ότι κατέχει το μυστικό της επιτυχίας του γιατί δεν εκθέτει τον εαυτό του στη κρίση των μελών του Κινήματος;
Ποιον εξυπηρετούν οι θεωρίες για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και τη δημιουργία νέου κόμματος παραγόντων, αρεστών της διαπλοκής και όσων έχουν αποδοκιμαστεί από τους πολίτες στην κάλπη; Περί αυτού πρόκειται.
Υπάρχει, λοιπόν, ένα ηθικό ζήτημα όταν ένας πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από το σύνεδρο άλλου κόμματος κυρώσει τη διάλυση του. Και, εν πάση περιπτώσει, αν κρίνει το χρειάζεται ένα κόμμα μεταξύ της Δεξιάς και της Αριστεράς γιατί δεν το λέει στα πολιτικά τέκνα του που κατευθύνονται προς τη Δεξιά;
ΥΓ. Δεν είναι το πρώτο ηθικό ζήτημα για τον ίδιο πολιτικό σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Όλοι θυμούνται τη στάση του στις εποχές που γίνονταν προσπάθειες να κατεδαφιστεί το ΠΑΣΟΚ μαζί με τον ιδρυτή του. Αλλά όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές έσπευσε να πάρει υπουργείο και θέση για τη διαδοχή του. Όπως θυμούνται και την επιλογή του να παραδώσει το ΠΑΣΟΚ στον επόμενο πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός διαμερίσματος στην οδό Αναγνωστοπούλου.
