Ο Ομπάμα και τα αντίποινα στους Ρώσους

Του Στεφ. Τζουμάκα

 Προφανώς δεν είμαστε με τον Τραμπ και θα θέλαμε τον σοσιαλιστή Σάντερς που πολέμησε λυσσαλέα ο κεντρώος Ομπάμα.΅Προφανώς και δεν είμαστε με τις μυστικές υπηρεσίες των συνωμοτών  και των εγκλημάτων τους. Ο Ομπάμα  καταγγέλλει  πράγματα για χακάρισμα  αλληλογραφίας  πολιτικών  στις ΗΠΑ από τις μυστικές υπηρεσίες του Πούτιν και  απειλεί με αντίποινα. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

Πρέπει να δώσουμε σημασία σε όλα αυτά. Αλλά ο Ομπάμα είναι γνωστός πολιτικός της ΜΙΣΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Κυκλοφορεί εντόνως ότι μετά τη θητεία του ετοιμάζεται να συστήσει ένα ίδρυμα  για την ειρήνη και τη δημοκρατία. Θετικό. Όσα πολεμικά μέτωπα παρέλαβε ανοικτά δεν έκλεισε κανένα και συνέχισε με τα θεοκρατικά και μεσαιωνικά καθεστώτα του κόλπου το πάρε-δώσε.

Είναι γνωστό ποιοι χρηματοδοτούν αυτά τα ιδρύματα στις ΗΠΑ. Κυρίως από τις χρηματιστηριακές συναλλαγές των χρηματιστηρίων της Νέας Υόρκης και του Σικάγου και “ευεργέτες”, όπως  ο Σόρος, ο Μπάφετ, ο Λεβί και άλλα “ευαγή” εβραϊκά -και όχι μόνο- ιδρύματα που χρόνια εξαγοράζουν την καταστροφή της Παλαιστίνης, τον  διαρκή πόλεμο κατά του Ιράν κ.λ.π. δίκτυα  που κατά κανόνα ΔΕΝ συνδέονται  με τη πραγματική οικονομία.

Ο Ομπάμα λέει τη μισή αλήθεια για τα άλλα τέκνα της χρηματιστηριακής ομήγυρης  όπως η Χίλαρι και ο Μπιλ. Όλες οι εφημερίδες και τα κανάλια των ΗΠΑ  που σιτίζονται από το χρηματοπιστωτικό σύστημα, το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και του Σικάγου  και “ευεργέτες” της κλεπτοκρατίας εξαφάνισαν στην αρχή τον Σάντερς και μετά -σε μεγάλο βαθμό- τον Τραμπ.

Ο Ομπάμα συμμετείχε σε αυτό το ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ πάρτυ του συστήματος: Αγοράζουν τη πολιτική με χρηματιστηριακό αέρα, αγοράζουν κανάλια, εφημερίδες, εταιρίες δημοσκοπήσεων και εκλογή προέδρων καθώς και έδρες σε πανεπιστήμια και κολέγια.

Μικρογραφία όλων αυτών αποτελεί και η Αθήνα. Είδατε κανένα επιχειρηματία από τη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ  που συμβάλλει στη  δημιουργία επιχειρήσεων, στη παραγωγή, στις εξαγωγές,στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην αύξηση του εθνικού πλούτου να αγοράζει κανάλια, πολιτικά κόμματα και πολιτικούς αρουραίους;  ΚΑΝΕΝΑΣ .

Ποιοι  κατέχουν τα κανάλια; Ποιοι κατέχουν τις ποδοσφαιρικές ομάδες για ηλίθιους οπαδούς; Ποιοι λυμαίνονται  εθνικό πλούτο;

Ποιος χρηματοδοτεί τις εταιρίες  δημοσκοπήσεων να προβαίνουν σε αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις σε εβδομαδιαία βάση στη χώρα που από τότε που επέβαλε ο Σαμαράς το γιο του ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ  στο κόμμα της δεξιάς; Όλοι το γνωρίζουμε.

Όσοι ξεπλένουν και προσδοκούν παλινόρθωση στο φαγοπότι. Και για να χειραγωγούν το εκλογικό σώμα τι κάνουν; ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ στα ευρήματα. Όλοι ξέρουμε ότι εδώ και πολύ καιρό το 50% των ερωτώμενων κλείνει το τηλέφωνο  στους δημοσκόπους. Και από το άλλο 50%, το 20% και πλέον δηλώνει αναποφάσιστο και οι εταιρίες “τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι”, δηλαδή εκτελώντας την επιθυμία των  χρηματοδοτών των δημοσκοπήσεων, εξαπατούν τη κοινή γνώμη δίδοντας  τη τάση του 30% του εκλογικού σώματος, αφαιρώντας το άλλο 70%!

Για το ότι είναι ανυπόληπτοι δεν τους αφορά. Έχουν ανάγκες επιβίωσης των εταιρειών τους. Και μετά θα ρωτάμε τι απέγινε η τάδε εταιρία –δημοσκοπήσεων -όπως ρωτάμε τι απέγινε η G.P.O -ιδιοκτησίας του εργολάβου Καλογρίτσα και του κουμπάρου του και πρώην γραμματέα της ΚΝΕ και νυν ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ του γιου του ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, Θεοδωρικάκου -που από κοινού με τους τρεις ιδιοκτήτες μεγάλου καναλιού ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΣΑΝ  “έγκυρα”- για είκοσι χρόνια-  τους τηλεπολίτες, τους τηλεψηφοφόρους, της τηλεδημοκρατίας.

Η κρίση εισέρχεται στη δεύτερη εφταετία. Μετά την κυριαρχία τους την πρώτη εφταετία, μπαίνουμε σε περίοδο διενέξεων, αντιπαραθέσεων και οι συγκρούσεων. Παγκόσμια, περιφερειακά και εθνικά. Και ενώ η κρίση αφορά στη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, στους νέους όρους εμπορίου, στην ανεργία, στη φτώχεια και στη  αμφισβήτηση της δημοκρατίας και της διεθνούς,περιφερειακής και εθνικής ασφάλειας, ορισμένοι “δεν ξέρουν που πατάν και που πηγαίνουν” που έλεγε και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Και οργανώνουν  πολιτικές  μηνών, ορίζουν εχθρούς και φίλους εν όψη των εκλογών στη Γαλλία και τη Γερμανία  το  2017, χτίζουν γαϊτανάκι αντιστασιακών και υποταγμένων  στη στρατηγική  της απανταχού δεξιάς , δηλαδή στη στρατηγική του χρέους και των ελλειμμάτων , δηλαδή στο προνομιακό πεδίο της ευρωπαϊκής και αμερικάνικης δεξιάς.

Για τις προοδευτικές  δυνάμεις επείγει η αλλαγή πορείας προς προοδευτική κατεύθυνση, δηλαδή στη πραγματική οικονομία, στη παραγωγή , στην εργασία και στην ΑΝΑΚΤΗΣΗ του πλούτου, των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας που κατέστρεψαν το ΔΝΤ, το Βερολίνο και οι εν Ελλάδι υπήκοοί τους.

Ξέρουμε ότι η Μέρκελ δεν θα  είναι εύκολο να σχηματίσει κυβέρνηση, παρότι θα είναι πρώτο κόμμα  στο τέλος του 2017 και ο υποψήφιος καγκελάριος Σουλτσς  θα έχει δυνατότητα  να τη  διαδεχθεί. Ξέρουν οι εγχώριοι απολογητές των μνημονιακών πολιτικών της ΔΕΞΙΑΣ και του πρώην ΠΑΣΟΚ,  ότι οι αντίπαλοι της ομάδας  Μέρκελ –Σόιμπλε , είναι ο Ντράγκι, ο Γιούνκερ, ο Φιγιόν και όχι η Αθήνα.

Η Αθήνα θα λάβει τα παρεχόμενα βραχυπρόθεσμα, αξιολόγηση και ποσοτική χαλάρωση. Η Αθήνα όμως ΔΕΝ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ούτε πλούτο που κατέστρεψαν, ούτε θέσεις εργασίας, ούτε επιχειρήσεις, ΟΥΤΕ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ. Και για να διανέμει πρέπει να δημιουργεί και να φορολογεί  πλούτο. Και έχει ιστορική υποχρέωση η Αθήνα να τα ανακτήσει.

Αυτά είναι τα δύσκολα. Τα εύκολα είναι οι συσπειρώσεις και αντισυσπειρώσεις στα δεξιά χωράφια της δημοσιονομικής στρατηγικής, όπως εύκολη είναι και η εκλογολογία! Γιατί υπάρχουν πολλά UFO, ιδιαίτερα από τη δεξιά που πιστεύουν ότι θα γίνουν εκλογές, ενώ όλοι ξέρουν ότι οι εκλογές θα γίνουν μετά το 2018.