Ο Προμηθέας κι ο Γύπας…

ΦΩΤΟ: ΑΠΕ - ΜΠΕ / ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Του Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣΑς θυμηθούμε μια προεκλογική ιστορία. Λίγο πριν τις κάλπες του Ιανουαρίου ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσε στο γραφείο του τον πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργο Προβόπουλο. Η παραπολιτική φιλολογία αναλύθηκε σε υποθέσεις για προετοιμασία αντικατάστασης του Στουρνάρα- και κάποιοι αισιόδοξοι  έσπευδαν να υποθέσουν ότι ενδεχομένως θα του προταθεί το υπουργείο Οικονομικών.

Καμιά σχέση. Ο υποψήφιος πρωθυπουργός μάζευε γνώμες για τις πρώτες κινήσεις του στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους και ο ευπατρίδης πρώην κεντρικός τραπεζίτης ανταποκρίθηκε. Στη συζήτηση που είχαν συμβούλευσε τον Αλέξη Τσίπρα να καταθέσει άμεσα  μια συνολική πρόταση  με σκοπό να  αποσπάσει μια καλή συμφωνία -στην οποία ενδεχομένως θα υπήρχε και μια δέσμευση για αναδιάρθρωση το χρέους.

Φυσικά θα έπρεπε να αποδεχθεί και τη συνέχιση των δεσμεύσεων με τη μορφή μνημονίου. Αλλά έχοντας εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της χώρας είχε το περιθώριο στο εσωτερικό και να εξισορροπήσει τα πράγματα – διαχειριζόμενος φυσικά από θέση ισχύος τις εσωκομματικές αντιδράσεις. Σε κάθε περίπτωση η  επιμήκυνση των διαπραγματεύσεων θα ήταν σε βάρος του.

Ο Τσίπρας, που είναι καλός ακροατής, σημείωνε με προσοχή. Αλλά  στο τέλος έκανε τα αντίθετα από όσα του εισηγήθηκε ο πολύπειρος πρώην τραπεζίτης και το αποτέλεσμα το ξέρουμε. Ξέρουμε και το λόγο για τον οποίο δεν ακολούθησε μια εμφανώς ορθή τακτική, αλλά προτίμησε το σλάλομ της καταστροφής. Αυτός που έστρεψε τον πρωθυπουργό στη μόνη κατεύθυνση που δεν έπρεπε να πάρει, στη  δημιουργία κρίσης με τους εταίρους και την απώλεια της εμπιστοσύνης τους έχει όνομα και διεύθυνση: Γιάνης Βαρουφάκης.

Όταν έγινε γνωστό ότι θα είναι υπουργός Οικονομικών οι γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα κατάλαβαν ότι το παιχνίδι έχει χαθεί προτού καν αρχίσει. Απλώς δεν περίμεναν ότι στο τέλος η ζημιά θα ήταν τόσο μεγάλη, με όσα έκανε στο  χειρισμό της οικονομίας και των διαπραγματεύσεων. Η κατάρρευση της διαπραγμάτευσης και η ανήκεστος βλάβη της ελληνικής οικονομίας  που ακολούθησε – για να μην μιλήσουμε και για τη βλάβη του ΣΥΡΙΖΑ-  είναι έργο Βαρουφάκη, το οποίο μάλιστα υπερασπίζεται αμετανόητος.

Ας επιστρέψουμε τώρα στο παρόν. Από το ρεπορτάζ του «Βήματος», μαθαίνουμε ότι ο Πρωθυπουργός  στις εξομολογήσεις του λέει ότι «ο Λαφαζάνης και η Ζωή  του έτρωσαν το συκώτι».   Ήτοι,  αποσταθεροποιούσαν την κυβέρνησή του και την εξωθούσαν σε λάθη.

Η προσφυγή στο μύθο του Προμηθέα Δεσμώτη έχει το συμβολισμό της και  υποδηλώνει διάθεση αυτοκριτικής. Αλλά  δεν είναι καθόλου επαρκής. Όχι μόνο γιατί ο ίδιος φέρει την ευθύνη για τα αξιώματα  που κατέλαβαν η Κωνσταντοπούλου και ο Λαφαζάνης– οι οποίοι χωρίς αυτά θα ήταν ακίνδυνοι. Κυρίως γιατί ο γύπας στην αναπαράσταση του Αισχυλείου μύθου ήταν ο Βαρουφάκης.

Ωστόσο, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον έχει συμπεριλάβει μέχρι σήμερα στα λάθη του – όπως κάνει με τους άλλους. Αντίθετα έχει  εξυμνήσει κατ’ επανάληψη την επιστημονική αξία του και τη συμβολή του στη διαπραγμάτευση. Δεν βρήκε να του καταλογίσει  τίποτε περισσότερο από έλλειψη πολιτικού αισθητήριου, επειδή δεν είναι πολιτικός.

Κατά την  αποκάλυψή του ο ίδιος αντελήφθη  ότι η παρουσία του Βαρουφάκη ήταν επιζήμια  μόλις στις 25 Ιουνίου- αφού είχε διαλύσει τα πάντα εν τω μεταξύ και τον απέβαλαν οι άλλοι υπουργοί Οικονομικών από το Γιούρογκρουπ. Αλλά και πάλι θεώρησε ότι απλώς  …οι άλλοι δεν τον άκουγαν γιατί είχε κακές σχέσεις μαζί τους λόγω ανταγωνισμού. Μόνο που ο Βαρουφάκης είχε το στίγμα του αποσυνάγωγου από τον Μάρτιο κιόλας.

Προκαλεί απορία γιατί ο  Αλέξης Τσίπρας όχι απλώς δικαιολογεί  – ή πάντως δεν καταδικάζει- τον απολύτως αποτυχημένο υπουργό του, αλλά και τον καλύπτει στις περίεργες και ύποπτες  ενέργειές του σχετικά με το νόμισμα χώρας και την εν κρυπτώ προετοιμασία αντικατάστασης του. Αλλά και τις ανιστόρητες και υπερφίαλες θεωρίες του ότι κατά 50% οι εταίροι αν απειληθεί έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, θα πέσουν να την προσκυνάνε. 

Αυτό είναι ένα ανοικτό κεφάλαιο της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα . Μέχρι να κλείσει η ορθή απόδοση του μύθου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι για την τραγωδία με τίτλο ‘Αλέξης Τσίπρας Δεσμώτης’, δεν ξέρουμε τίποτε ακόμη. Αλλά, όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όσο λιγότερα ξέρουμε, τόσο περισσότερα υποπτευόμαστε. Γιατί το θέμα δεν είναι πως ακριβώς προέκυψε ο Προμηθέας Δεσμώτης, αλλά αν ακολούθησε ο Προμηθέας Λυόμενος…