Πεθαίνοντας στην κάλπη

ΦΩΤΟ: ΑΠΕ ΜΠΕ/PIXEL/ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Του Εμμανουήλ Ακουμιανάκη

photoΉταν δυο μεγάλα κόμματα κάποτε. Το ένα, το πράσινο, αποφάσισε να απλωθεί στην κοινωνία με εκλογικές διαδικασίες ανοιχτού τύπου. Το κρατικό χρήμα τότε έρρεε άφθονο. Ένας υποψήφιος που έτρεχε μόνος του για να μη βγει δεύτερος. Καμιά διακοσαριά χιλιάδες ψήφισαν, ένα εκατομμύριο ψήφοι βρέθηκαν. Συρραφές ονομάτων από τηλεφωνικούς καταλόγους, αδιασταύρωτες διπλοψηφίες και άνευ προηγουμένου προπαγάνδα. Το εγχείρημα πέτυχε. Το επανέλαβαν τρία χρόνια αργότερα, το 2007, μετά τη δεύτερη ήττα. Δυο υποψήφιοι, το ένα πέμπτο του «εκατομμυρίου» προσήλθε στις κάλπες, ένας εξελέγη. Η ιστορία όμως έχει και συνέχεια. Γιατί;

Γιατί φίλε, οι άλλοι, οι γαλάζιοι ζήλεψαν. Δυο χρόνια μετά το φθινόπωρο του 2009, άλλαξαν το καταστατικό τους κι επιδόθηκαν στην αντιγραφή. Ήθελαν να παίξουν κι αυτοί μπάλα στο μεγάλο γήπεδο. Δυόμισι υποψήφιοι, χίλιες παρά κάτι ηλεκτρονικές κάλπες, βάση δεδομένων στα notebooks. Το on line καταρρέει την πρώτη ώρα της ψηφοφορίας. Χειροκίνητη ψηφοφορία και εκλογή ενός. Διπλοψηφίες; Ναι. Ασχολήθηκε κανείς; Όχι. Διασώθηκε η κατάσταση με τη συνέχιση της εκλογικής διαδικασίας παρά την κατάρρευση του on line ηλεκτρονικού συστήματος; Μάλλον.

Ευρωεκλογές 2014. Ήττα, τα αίτια της οποίας δεν μπήκε στον κόπο να αναλύσει κανείς στο στρατόπεδο των γαλάζιων. Σωτήριο έτος 2015. Εκλογές άρον-άρον το Γενάρη. Στρατηγική ήττα. Καμιά παραίτηση, καμιά εξήγηση, κανένα συνέδριο. Πρώτη φορά στα πορτοκαλί και η χώρα στην εντατική. Δημοψήφισμα τον Ιούλιο. Ηλίθια ήττα σε ένα εύκολο ερώτημα, του οποίου την απόλυτα αναμενόμενη θετική απάντηση, οι γαλάζιοι άφησαν να γίνει σημαία στα χέρια της νέας κυβέρνησης. Και τι κατάφεραν; 62 % «Όχι». Καθυστερημένη κατά πέντε μήνες παραίτηση αρχηγού. Διορισμός νέου. Ναι, μην απορείτε, για διορισμό επρόκειτο. Σωσίβιο στην κυβέρνηση με ψήφιση του Τρίτου Μνημονίου χωρίς καμιά δέσμευση της, ότι δεν θα πάει σε εκλογές την ώρα που δικοί της βουλευτές αποσκιρτούσαν. Εκλογικός αιφνιδιασμός. Εκλογές περίπατος για τους πορτοκαλί το Σεπτέμβριο. Ήττα ολκής για τους γαλάζιους. Και η ιστορία συνεχίζεται.

Πως; Αμέσως μετά την ήττα του Σεπτεμβρίου κι ενώ έχει προσδιοριστεί συνέδριο για τις αρχές του 2016, τα ακροδεξιά σταγονίδια και οι σώγαμπροι του γαλάζιου κόμματος θέτουν θέμα ηγεσίας. Ο ηττημένος των εκλογών θέλει να παραιτηθεί, αλλά τα τζάκια δεν τον αφήνουν. Τους βολεύει τώρα σαν υποψηφιότητα για να τον πετάξουν έξω σε καμιά τριετία. Βρίσκονται άλλοι τρείς υποψήφιοι. Και μετά; Έχοντας προφανώς την πολυτέλεια του χρόνου ορίζουν πενήντα μέρες περιθώριο για προεκλογικό αγώνα. Κι ορίστε περιοδείες, κι ορίστε τροχόσπιτα, και να σποτάκια, και να κονκάρδες. Πολύς ο χρόνος; Άπειρος σε σχέση με το τι ψηφιζόταν στη Βουλή. Κι ενώ ο οδοστρωτήρας του τρίτου μνημονίου (που όλοι μαζί ψήφισαν το καλοκαίρι), συνέθλιβε τα κεφάλια μας, οι τέσσερις υποψήφιοι των γαλάζιων περιόδευαν στην Ελλάδα, μοίραζαν ψεύτικα χαμόγελα και βέβαια δεν παρέλειπαν να κατηγορούν ο ένας τον άλλον.

Και μετά την ήττα; To κερασάκι στη τούρτα: Οι εσωκομματικές εκλογές για ανάδειξη αρχηγού. Μαθήματα εκλογικής γελοιοποίησης. Ανάθεση έργου σε μια εταιρία φάντασμα. Κι ενώ άρχισαν, αναβλήθηκαν. Κάποιοι πρόλαβαν και ψήφισαν, αλλά αυτό δεν έχει και πολύ σημασία. Αυτοκτονικός ιδεασμός; Τραγέλαφος; Δράμα; Έγκλημα εκ προμελέτης; Μάλλον όλα αυτά μαζί. Πεθαίνοντας στην κάλπη, off line κατάσταση, διεθνής περίγελως. Και τώρα; Εκλογές τα Χριστούγεννα και αν. Ακούστε λίγο κύριοι. Αν δεν αλλάξετε τακτική θα περάσουν πολλά χρόνια να ξαναδείτε εξουσία, πάρτε το απόφαση. Η ζημιά όμως κύριοι δεν αφορά στο κόμμα σας μόνο, στο οποίο ανεπαρκείς και άθλιοι χαρτογιακάδες έδωσαν τη χαριστική βολή. Αφορά συνολικά στη χώρα, γιατί η Αξιωματική Αντιπολίτευση είναι βαρύνων πολιτικός παράγοντας του τόπου και αποτελεί -η πρέπει να αποτελεί- θεσμικό αντίβαρο στην ανικανότητα της όποιας κυβέρνησης. Σοβαρευτείτε επιτέλους..!!

 

ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ M.Sc.- E-mail: [email protected] http://soixantedix.blogspot.com/