Του Μελέτη Ρεντούμη
Ένα από τα σημαντικότερα νομοσχέδια που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή με μεγάλη καθυστέρηση από την παρούσα κυβέρνηση, είναι αυτό της εισαγωγής του πλαστικού χρήματος ως βασικό μέσο πληρωμών με στόχο να χτίζεται και να εξασφαλίζεται το αφορολόγητο από τους πολίτες.
Αν ο νόμος εφαρμοστεί ως οφείλει τάχιστα χωρίς ερμηνευτικές εγκυκλίους που συνήθως δημιουργούν ασάφειες στη νομοθεσία, μπορεί ν’αποδειχθεί ένα από τ’αποτελεσματικότερα νομοσχέδια στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής στη χώρα μας.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι πολίτες θα καλούνται να καλύψουν με πλαστικό ή ηλεκτρονικό χρήμα πάνω από το 10% του εισοδήματός τους ενώ αυτό ενδέχεται να φθάσει και το 18% για συγκεκριμένες εισοδηματικές κατηγορίες.
Η έκπτωση φόρου που προβλέπεται ανέρχεται μέχρι το ποσό των 2.100 ευρώ αναλόγως των τέκνων του κάθε νοικοκυριού.
Το χτίσιμο του αφορολόγητου θα είναι κλιμακωτό από τις 10.000 ευρώ μέχρι τις 30.000.
Συνοπτικά θα λέγαμε ότι κάθε φορολογούμενος με ετήσιο εισόδημα από 10.001 ευρώ έως 30.000 ευρώ θα πρέπει να καλύπτει ποσοστό 10% του εισοδηματικού τμήματος μέχρι 10.000 ευρώ και ποσοστό 15% πάνω από τα 10.000 ευρώ για να δύναται να κερδίσει την έκπτωση φόρου.
Το θέμα που τίθεται βέβαια είναι η αφενός η επιβάρυνση των φορολογούμενων από την μη κάλυψη του απαιτούμενου ποσού για το αφορολόγητο καθώς και ποιες κατηγορίες αποδείξεων θα μετρούν.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία η βασική κατηγορία αποδείξεων που θα προσμετράται θα είναι οι βασικές καταναλωτικές δαπάνες για σουπερμάρκετ ενώ δεν θα μετρούν προς το παρόν οι δαπάνες των ΔΕΚΟ.
Η τελική επιβάρυνση του κάθε πολίτη θα είναι 22% επιπλέον φόρος επί του ακάλυπτου ποσού το οποίο είναι μεν σημαντικό, αλλά από την άλλη μπορεί να χρησιμεύσει στην δημιουργία καταναλωτικής και εταιρικής κουλτούρας όσον αφορά την χρήση ηλεκτρονικών μέσω στις πληρωμές.
Το σημαντικότερο όμως θέμα που πρέπει να επιλυθεί έχει διττό χαρακτήρα :
- Η δημιουργία κινήτρων μέσω πραγματικών εκπτώσεων επί της τελικής λιανικής τιμής για τον καταναλωτή.
- Η εγκατάσταση POSστην πλειονότητα των εμπόρων ώστε εφενός να είναι φορολογικά ενήμεροι, αφετέρου να είναι οι προμήθειες δίκαιες και ανταγωνιστικές με ειδικές συμφωνίες με όλες τις τράπεζες παρόχους.
Σήμερα ο ΦΠΑ στην Ελλάδα στο 24% είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη, γεγονός που σημαίνει ότι μόνο η έμμεση επιστροφή του στους καταναλωτές αλλά και τις επιχειρήσεις από την γενικευμένη χρήση πιστωτικών, χρεωστικών καρτών και ηλεκτρονικών μέσων, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα φορολογικά έσοδα και μείωση της φοροδιαφυγής.
Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί ο παραπάνω όρος, είναι ο επιμερισμός του κόστους του ΦΠΑ από τα τρία εμπλεκόμενα μέρη που είναι το κράτος μέσω του Υπουργείου Οικονομικών, οι τράπεζες και οι έμποροι.
Με συνδυαστικές εκπτώσεις προς τους συνεπείς φορολογούμενος και καταναλωτές θα μπορούσε αφενός το Υπουργείο να δίνει συνολική έκπτωση φόρου 8% ετησίως, ενώ αντίστοιχα το ίδιο ποσοστό να προσφέρουν στις συναλλαγές τους τόσο οι τράπεζες μέσω των προγραμμάτων επιστροφής χρημάτων όσο και οι έμποροι με συγκεκριμένα εκπτωτικά σχήματα με ή χωρίς τις τράπεζες.
Συνολικά στο τέλος του χρόνου, θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια σχέση win win για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη καθώς το κράτος θα πετύχει σοβαρή διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ενώ οι τράπεζες θα έχουν αυξημένα έσοδα από τις προμήθειες, όπως αντίστοιχα και οι έμποροι υψηλότερο τζίρο λόγω της μεγαλύτερης ζήτησης.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί εθνική κουλτούρα πληρωμών στη χώρα, μέσω των υφιστάμενων αλλά και των νέων καταναλωτικών αναγκών που θα υπάρξουν, ώστε η μείωση της φοροδιαφυγής να ενισχύσει την ανάπτυξη και την ρευστότητα των επιχειρήσεων που τόσο έχουν ανάγκη.
Η εισροή των πληρωμών εντός συστήματος, θα κάνει την χώρα μας πιο αξιόπιστη και ελκυστική σε κάθε νέα επενδυτική δραστηριότητα δημιουργώντας βάσιμες προσδοκίες ανάκαμψης στο μέλλον.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός
