Του Γ. Λακόπουλου
Πριν από λίγες ώρες ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου έδωσαν στη δημοσιότητα την ακόλουθη ανακοίνωση.
-«Δεχόμαστε ως οικογένεια, τον τελευταίο καιρό, πέρα από κάθε ανεκτό όριο συκοφαντική και ανοίκεια επίθεση κατά της υπόληψης και της ακεραιότητάς μας. Όπως συχνά έχει γίνει στο παρελθόν.
Με ψευδές δημοσίευμα επιχειρήθηκε επίθεση ακόμη και κατά του γιου μας.
Δεν υπάρχει πια κανένα όριο ανοχής, ούτε περιθώριο σιωπής. Όλα εξαντλήθηκαν.
Στην παρακμή πλευρών της σύγχρονης Ελλάδας στεκόμαστε υπερασπιζόμενοι την ακεραιότητα και την υπόληψη της οικογένειάς μας.
Θεόδωρος και Γιάννα Αγγελοπούλου».
Τα γεγονότα είναι γνωστά – και για την ανακρίβεια και για την ευτέλειά τους. Με αλλά λόγια δεν είναι καν γεγονότα. Είναι κατασκευές. Πάρθια βέλη. Με στόχο τη Γιάννα Αγγελοπούλου. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Και το ερώτημα που αναδύεται μονίμως είναι: γιατί ακριβώς κατηγορείται;
Τι έκανε σε βάρος οποιουδήποτε και ιδίως της χώρας; Ποιόν έβλαψε και πότε; Ποιον θίγει η οικογένεια Αγγελοπούλου που δεν έχει συμφέροντα στη χώρα, ούτε επιδιώκει κάτι από κανέναν; Δεν υπάρχει απάντηση. Και κυρίως δεν την έχουν εκείνοι που έχουν κάνει ανοσιουργήματα, αλλά εμφανίζονται ως τιμητές της.
Υπάρχει μια διαπίστωση που από μόνη της επαρκεί για τον ‘Υπέρ Γιάννας Λόγο: ό,τι κάνει το κάνει με τα δικά της υγιή λεφτά. Η οικογένειά της δεν είναι κρατικοδίαιτη και δεν βαρύνεται με τίποτε. Οι επικριτές της σιτίζονταν στον κρατικό προϋπολογισμό. Οι επιθέσεις τους – με συγκεκριμένες ιδιοτελείς επιδιώξεις- φωτογραφίζουν και εκθέτουν τους υποκινητές. Η ίδια δεν έχει ανάγκη την υποστήριξη τους. Παραμένει αυτόνομη.
«Έσπασε και ξεπέρασε φραγμούς» έγραφε ο Τζωρτζ Στεφανόπουλος με αφορμή το βιβλίο της -‘Γιάννα’ από τις Εκδόσεις Λιβάνη- στο οποίο περιγράφει ανάγλυφα η διαδρομή της, με αναφορές που κανείς δεν αμφισβήτησε.
Στη σύντομη θητεία της στην πολιτική, ως δημοτική σύμβουλος και βουλευτής, δεν είχε δεχθεί ιδιαίτερα χτυπήματα, παρ’ ότι εκείνη την περίοδο οι προσωπικές επιθέσεις ήταν στην ημερήσια διάταξη της πολιτικής. Και εν πάση περιπτώσει όταν είσαι με τη μια πλευρά ξέρεις ότι θα δεχθείς πλήγματα από την άλλη.
Αυτό άρχισε να γίνεται όχι μόνο όταν έμεινε έξω από τα κόμματα, αλλά όταν -ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση των Αγγελόπουλων – προσέφερε στη χώρα. Πρώτα με την επιτυχία να φέρει τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα που υπήρξε εθνικό όνειρο. Μετά με την άψογη διοργάνωσή τους, που υπήρξε πρότυπο μάνατζμεντ και εθνική επιτυχία.
Ακριβώς με τη λήξη των Αγώνων η Γιάννα βρέθηκε στο επίκεντρο απίστευτων επικρίσεων.
Φαινόταν ακατανόητο. Η οικογένεια Αγγελοπούλου δεν έχει ψεγάδια. Πάντα δίνει και ποτέ δεν παίρνει. Οι Αγγελόπουλοι δεν έβλαψαν πότε το κράτος –αντίθετα ωφέλησαν και συνέτρεξαν σε κάθε δύσκολη περίπτωση. Από τα δέκα εκατομμύρια για τους πυροπαθείς της Ηλείας μέχρι τις δαπάνες για την Ολυμπιάδα.
Ακόμη και όταν πήραν – τυχαία- μια τελειωμένη εφημερίδα, ξόδεψαν πολλά λεφτά, την ανανέωσαν, προσέλαβαν κόσμο με υψηλές αμοιβές, τη μετέφεραν στα καλύτερα γραφεία που στεγάστηκαν ποτέ δημοσιογράφοι. Όταν δεν περπάτησε – για λόγους που δεν βαρύνουν καθόλου τους ίδιους – επικρίθηκαν γιατί … ‘άφησαν κόσμο στο δρόμο’. Παρ’ ότι αποζημίωσαν τους πάντες με το παραπάνω, πλήρωσαν τα Ταμεία και έδωσαν στο προσωπικό ακόμη και τα λεφτά΄από την πώληση του τίτλου.
Η Γιάννα άρχισε να βάλλεται επειδή… πέτυχε!. Σχολιάζονταν επιθετικά ακόμη και το ντύσιμο της, οι διακοπές της, οι συναναστροφές της, το παραμικρό που έλεγε. Ακόμη και στα κύματα να περπατήσει κάποιοι θα πουν ότι … δεν ξέρει κολύμπι.
Τι ήταν αυτό, λοιπόν, που έφερε αυτό το κύμα επιθέσεων; Οι απαντήσεις με το πέρασμα του χρόνου αναδείχθηκαν ευκρινώς.
-Πριν από όλα η Γιάννα και ο Θόδωρος προέβαλαν ένα επιχειρηματικό μοντέλο που εξέθετε πολλούς στη μεταπολιτευτική Ελλάδα. Το μοντέλο του επιχειρηματία που δεν εξαρτάται από το κράτος, δεν στήνει μηχανισμούς πίεσης για να λεηλατήσει το δημόσιο χρήμα, αλλά ανοίγεται, παίρνει ρίσκα. Δημιουργεί και παράγει.
Ταυτόχρονα αποτελούν το πρότυπο του ‘πλουσίου’ που δεν τον διακατέχει απληστία και δεν θεωρεί εχθρό την κοινωνία, αλλά συνδράμει. Βάζει το χέρι στην τσέπη και δίνει ευκαιρίες στους άξιους. Όπως π.χ. συμβαίνει με τις δεκάδες υποτροφίες που παρέχουν κάθε χρόνο σε Έλληνες φοιτητές.
Πιστεύουν στις δυνατότητες της χώρας, έχοντας συναίσθηση της ‘διχοτομίας ανάμεσα στο τι μπορεί να επιδιώξει και να επιτύχει η Ελλάδα και στο πως στη συνέχεια μπορεί να μείνει πίσω’, όπως σχολίαζε η Γιάννα στον πρόλογο του βιβλίου για το «Ελληνικό Παράδοξο».
Με άλλα λόγια οι Αγγελόπουλοι προσφέρουν, χωρίς να προβάλλουν πάντα όσα κάνουν και τελικά ανανεώνουν το παλαιό πρότυπο του εθνικού ευεργέτη που διέθετε την περιουσία του για την πατρίδα του ακόμη και αν τον είχε πικράνει. Παράξενο, αλλά αυτό δεν είναι αρεστό. Χαλάνε την πιάτσα επειδή δεν είναι διαπλεκόμενοι .
Σ’ αυτό προστέθηκε κάτι πιο ορατό: ο φόβος ενός συγκεκριμένου πολιτικού, και μιντιακού συστήματος στην Αθήνα, μπροστά στο ενδεχόμενο να μετακινηθεί η Γιάννα στην πολιτική. Να διεκδικήσει την ηγεσία του παλαιού κόμματός της, να ιδρύσει ένα καινούργιο ή να επιδιώξει το αξίωμα του δημάρχου Αθηναίων ή την Προεδρία της Δημοκρατίας, πριν το αξίωμα του Πρωθυπουργού
Προφανώς αυτά δεν ήταν ποτέ στους σχεδιασμούς της. Όσοι την ξέρουν λένε ότι, αν ήταν, θα τα είχε επιτύχει ήδη. Οι άλλοι όμως – αυτοί που οι ίδια αποκαλεί ‘σύστημα’- έχουν λόγους να το φοβούνται και φρόντιζαν με κάθε μέσο να το εξορκίσουν. Όσοι δεν το έκαναν για να εξασφαλίσουν κάτι πιέζοντας.
Συνήθως σε αυτά τα μέσα περιλαμβάνονται και τα αθέμιτα. Για ένα διάστημα ήταν προσπάθεια να της χρεώσουν το …κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων, αν όχι αυτή καθ’ εαυτή την ιδέα της διοργάνωσης τους στην Ελλάδα. Μόνο που την απόφαση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν την πήρε η Γιάννα. Την πήραν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Οι Αγγελόπουλοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της χώρας -δια της κυβέρνησής – και τους εξασφάλισαν, κάνοντας ό,τι μπορούσαν -και μπορούσαν πολλά.
Στη συνέχεια η Γιάννα αποδέχθηκε νέα απεγνωσμένη πρόσκληση από τον Κ. Σημίτη, άφησε την οικογένεια της και τις δουλειές της και πάλεψε τέσσερα χρόνια για να μην πέσουν οι Αγώνες και πλακώσουν τη χώρα.Την ευθύνη για τα έργα και ό,τι άλλο βάρυνε τον προϋπολογισμό τον είχε η κυβέρνηση, όχι η ίδια. Ο δικός της προϋπολογισμός στην Οργανωτική Επιτροπή ήταν πλεονασματικός.
Η πολεμική αυτή κόπασε όταν το ΙΟΒΕ, ως ανεξάρτητος και έγκυρος ερευνητικός φορέας, υπό την επίβλεψη του έγκριτου καθηγητή Νίκου Βέττα, απέδειξε με μελέτη του, ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες άφησαν θετικό αποτύπωμα στη χώρα, στην οικονομία και την κοινωνία.
Εν τω μεταξύ στο σημάδι, προφανώς λόγω της Γιάννας, μπήκε και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ίσως ο σημαντικότερος Έλληνας επιχειρηματίας άρχισε να παρουσιάζεται σχεδόν σαν να ..καταρρέει, από κάποιους που διαστρέβλωναν τυπικές επιχειρηματικές επιλογές του. Είναι μια άγονη επίθεση που δεν επηρεάζει, λέγεται, σε τίποτε τον ίδιο και τον ήπιο αλλά και φλεγματικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα πράγματα.
Η τελευταία επίθεση που υπήρξε και η πιο ελεεινή, είχε πλέον στόχο την επόμενη γενιά Αγγελόπουλων- τον γιο τους. Άλλωστε προϋπήρξε ενασχόληση μαζί του, όταν τον παρουσίαζαν σχεδόν σαν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να δικαιολογείται η -κατ’ αυτούς – …υποστήριξη της Γιάννας στον Τσίπρα.
Όσοι ξέρουν λένε ότι η ακύρωση του συνεδρίου του Ιδρύματος Κλίντον που έφερνε η ίδια στην Αθήνα το περασμένο καλοκαίρι ήταν μεγαλύτερο σχέδιο της και θα ωφελούσε τη χώρα όσο ο,τιδήποτε άλλο εκείνη την περίοδο. Αυτό το συνέδριο ακυρώθηκε για λόγους που έχουν να κάνουν με την πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα. Ποια υποστήριξη;
Αυτή τη νέα επίθεση σχεδόν μπορούσε να την προβλέψει κανείς αν λάμβανε υπόψη τις φήμες ότι ‘η Γιάννα θα πάρει συχνότητα’- παρ’ ότι κάθε άλλο παρά καναλάρχης θέλει να γίνει. Κι αυτό αν το ήθελε θα το είχε. Απλώς και η ιδέα ότι θα έμπαινε στο χώρο υγιής ανταγωνιστής τρομάζει. Για να αποκλείσουν κάθε ενδεχόμενο της έστειλαν, προειδοποιητικό μήνυμα για τον -υποκοσμικό- τρόπο με τον οποίο θα την αντιμετωπίσουν. Άδικος κόπος, η κυρία δεν μασάει. Αλλά το συγκεκριμένο‘σύστημα’ αυτόν τον τρόπο έχει να υπάρχει.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει ένα δίλημμα για τον τρόπο αντίδρασης του βαλλομένου. Οι Αγγελόπουλοι επέλεξαν, όπως συνηθίζουν,τη λιτή και διαυγή οδό. Έβγαλαν προσωπική ανακοίνωση και δείχνουν τους δράστες. Και αυτή τη φορά κερδίζουν την παρτίδα που δεν προκάλεσαν. Αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι το παιχνίδι τελειώνει εδώ.
