Του Γ. Λακόπουλου
Να βάλουμε εξ αρχής το θέμα στο τραπέζι. Συγκεκριμένοι κεκράκτες λανσάρουν στα ΜΜΕ το τελευταίο διάστημα το εξής σενάριο.
Μόλις έγινε πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας, έπιασε τον πρώην πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή και του εξηγήθηκε ως εξής: «Μεγάλε την έβαψες, τώρα που ήλθα εγώ στα πράγματα. Έχω ράμματα για τη γούνα σου».
Έντρομος ο Καραμανλής έπεσε σε γόνατα και του είπε: «Αλέξη έλεος, τι πρέπει να κάνω για να μην με πειράξεις;». Ο άλλος το σκέφτηκε και απάντησε: «Να σε κάνω Πρόεδρο της Δημοκρατίας».
Ο Καραμανλής, που από τη φύση του είναι συνωμοτικός τύπος, τα χρειάστηκε: «Αν γίνω πρόεδρος της Δημοκρατίας πως θα συνωμοτώ;» σκέφθηκε. Και στην επόμενη συνάντηση με τον Τσίπρα πήγε με αντιπρόταση. «Αλέξη, σε παρακαλώ, μην επιμένεις για μένα. Έχω όμως μια καλή ιδέα: γιατί δεν κάνουμε- προσέξτε τον πρώτο πληθυντικό- πρόεδρο τον Προκόπη Παυλόπουλο που ξέρει και τα συνταγματικά;».
Ο άλλος δίσταζε, αλλά στο τέλος είπε: «Εντάξει. Αλλά έχε υπόψη σου ότι εσύ δεν καθαρίζεις, σε καθιστώ υπεύθυνο». «Ευχαριστώ Αλέξη , με σώζεις», απάντησε με ευγνωμοσύνη ο Καραμανλής, και πήρε αμέσως τον Παυλόπουλο:
« Άκου να σου πω, φτιάξε τις βαλίτσες και φεύγεις αμέσως για το προεδρικό λεγάτο. Και μη μάθω ότι έφερες αντιρρήσεις στον Αλέξη».
«Ό,τι πεις αρχηγέ» απάντησε ο Παυλόπουλος και εγκαταστάθηκε στην προεδρία της Δημοκρατίας.
Το πρώτο που έκανε ως πρόεδρος ήταν να φωνάξει τους συνεργάτες του και να τους ξεκαθαρίσει: «Το νου σας ρεμάλια, – αυτό το πήρε από μια ταινία του Λάμπρου Κωνσταντάρα- μην ξανακούσω να μου μιλάτε εδώ μέσα για Σύνταγμα…»
«Και τι θα κάνουμε, ρε πρόεδρε, όταν υπάρχουν θέματα;» τον ρώτησαν. «Θα παίρνω εγώ τηλέφωνο τον Τσίπρα και θα τον ρωτάω τι θέλει να κάνουμε».
Έτσι και έγινε. Δεν υπάρχει συνταγματική διάταξη που να μην έχει παραβιάσει ο Παυλόπουλος, για να κάνει τα χατίρια της κυβέρνησης. Και κάθε τόσο παίρνει και τηλέφωνο τον Καραμανλή:«Αφεντικό, καλά τα πάω;» “Μια χαρά συνέχισε”.
Μέχρι και η Φώφη Γεννηματά το κατάλαβε τι παιχνίδι παίζεται και το έκανε βούκινο στη γειτονιά: «Τα μάθατε; Έχουμε συνοικέσιο Τσίπρα –Καραμανλή με κουμπάρο τον Παυλόπουλο».
Ορισμένοι κομμουνιστές και άλλοι εχθροί τις πατρίδος, σκέφτονται: “Και τι συμφέρον έχει το μάνδαλο ο Καραμανλής από αυτό το συνοικέσιο;”. Την απάντηση την έχουν οι κεκράκτες: πρώτα θέλει να μην του μπουμπουνίσει κανένα ειδικό δικαστήριο ο Τσίπρας και μετά να γίνει πρωθυπουργός.
Εδώ που τα λέμε για να γίνει πρωθυπουργός δεν πρέπει πρώτα να γίνει αρχηγός κόμματος; Και πες ότι έγινε, μετά δεν πρέπει να νικήσει τον Τσίπρα; Τι στην ευχή συνοικέσιο είναι αυτό; Ο Τσίπρας υποστηρίζει τον Καραμανλή που έχει σκοπό να του πάρει τη θέση, και ο Καραμανλής ενισχύει τον Τσίπρα που θέλει να διώξει;
Προφανώς κάποιες απαντήσεις υπάρχουν και γι αυτά αλλά δεν τις έχουν πρόχειρες τα παιδιά. Ας περιμένουμε..
Περιμένοντας ας κάνουμε μερικές σκέψεις.
Πρώτον. Ποιοι έχουν συμφέρον να φαίνεται ότι ο Τσίπρας έχει την ανοχή, αν όχι και τη συνεργασία του μόνου, ίσω, πολιτικού του αντίπαλου του που μπορεί να τον αντιμετωπίσει; Δηλαδή ποιοι θέλουν να εξουδετερωθεί ο Καραμανλής ως εν δυνάμει αντίπαλος του Τσίπρα και το ρίχνουν στην πιάτσα από την πίσω πόρτα;
Δεύτερον. Ποιοι προτιμούσαν να μείνει ανενόχλητος το περασμένο καλοκαίρι ο Τσίπρας για να βγάλει τη χώρα από την Ευρωζώνη, όπως το πήγαινε ως εκείνη τη στιγμή με το Δημοψήφισμα και τα λοιπά, και προσπαθούν να μειώσουν την σημασία της προειδοποίησης Καραμανλή: ούτε που να το σκέφτεσαι;
Τρίτον. Ποιοι αρνούνται να κατανοήσουν το συνδυασμό της πολιτικής θέσης κατά την οποία η λαϊκή ετυμηγορία είναι σεβαστή – όποια και αν είναι – και σ’ αυτή τη βάση επιβιώνει η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία- σε συνδυασμό με την πολιτική εκτίμηση ότι μια κατηγορία μέτρων και μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα, καμιά κυβέρνηση των δυο μεγάλων κομμάτων της Μεταπολίτευσης δε κατάφερε να περάσει,-ενώ αντίθετα μπορούν να περάσουν από μια κυβέρνηση σαν τη σημερινή – άρα είναι βλακώδες να την εμποδίσει κανείς;
Τέταρτον. Ποιοι δεν καταλαβαίνουν ότι εκτός από τον τύπο του Συντάγματος για τις αρμοδιότητες του πρόεδρου της Δημοκρατίας υπάρχει και ο ρόλος του -πάλι κατά το Σύνταγμα- ως αρχηγού του κράτους και ρυθμιστή του πολιτεύματος; H άσκησή του είναι αναγκαία σήμερα. Ιδίως όταν οι ευρωπαίοι εταίροι αναζητούν επαφή με την πολιτειακή ηγεσία της χώρας ως βάση συνέχισης παροχής εμπιστοσύνης που κλονίζεται από τους χειρισμούς της πολιτικής ηγεσίας.
Με άλλα λόγια: Ποιοι και γιατί προσπαθούν να εδραιώσουν κυριαρχία Τσίπρα, προσφέροντας στο φιλοθεάμον κοινό ίντριγκες, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, πολιτική σύγχυση και υπονόμευση της πολιτειακής τάξης; Ποιοι κατασκευάζουν συνωμοσίες για να τινάξουν στον αέρα την προσπάθεια να κρατηθεί όρθια η χώρα στις ειδικές συνθήκες που ορίζουν συμπεριφορές και επιλογές προσώπων και κομμάτων; Με άλλα λόγια, ποιοι λύκοι θέλουν αναμπουμπούλα για να χαρούν;
