Πράγματι, ο Στουρνάρας καλύτερα να φύγει

Του Ανδρέα Δεληγιάννη

ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣΟποιος και αν ειναι ο  περίπλοκος Βαρουφάκης έχει και μια φορά δίκιο: ο Γιάννης Στουρνάρας  δεν μπορει πλέον να μείνει στη  διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας. Κατάφερε μέσα σε δυο χρόνια να  αποδείξει μόνος του ότι δεν  είναι κατάλληλος. Σταδιακά έχασε το κύρος και    τη γενική αποδοχή που απαιτεί αυτή η θέση.  Αντί για τραπεζίτης συμπεριφέρεται ως πολιτικός και μάλιστα ως πολιτικός αντίπαλος της κυβέρνησης.

Ο Στουρνάρας κατ ουσίαν διόρισε τον εαυτό – εξωθώντας τον επιτυχημένο και χρήσιμο Γιώργο Προβόπουλο,  τον οποίοο τώρα πάει να βγάλει … τρελό.  Από τη δράση του  ως τώρα προκύπτει ότι θεωρεί την παρουσία του στην κεντρική τράπεζα ως  ένα ακόμη σκαλοπάτι για παραπάνω.Για τους πολιτικούς παρατηρητές το παραπάνω είναι η πρωθυπουργία. Αλλά  αλλά όχι   με την θέληση των πολιτών.

Όσοι του λένε να σταματήσει να είναι “υπάλληλος” και να τεθεί επικεφαλής κόμματος είναι μακριά νυχτωμένοι. Κατά γενική εκτίμηση θέλει την πρωθυπουργός κατ’ απονομήν. Να  διοριστεί δηλαδή. Είναι η μέθοδος Στουρνάρα. Υπερασπίζεται τις αξίες του ιδιωτικού τομέα, αλλά ο ίδιος δεν  δοκίμασε ποτέ εκεί τις δυνάμεις του. Ότι είχε ως τώρα ήταν εκ τοποθετήσεως άνωθεν. Στην Εμπορική Τράπεζα, σε κρατικές θέσεις, σε θίνκ τανκ, σε χρηματιστηριακό γραφείο,  σε υπουργείο, στην ΤτΕ. Η  τάση του στις δημόσιες σχέσεις είναι  ισχυρό προσόν.

Εν πάση περιπτώσει με την κεντρική Τράπεζα, ως μοχλό για κάτι περισσότερο, φαίνεται ότι  προσπαθεί να  δαγκώσει περισσότερο από όσο μπορεί να μασήσει. Για τους ειδικούς δεν έχει  προφίλ πρωθυπουργήσιμου.

Τώρα κατάφερε να έχει δίκιο ακόμη και ο παλιός φίλος του ο Βαρουφάκης που ζητάει την έξωση του. Είναι  βάσιμοι οι τέσσερις λόγοι που  επικαλείται- και  έχει σε κάτι  δίκιο Στουρνάρας σ’ αυτή την υπόθεση είναι ότι οφείλει να τους καταθέσει ενόρκως στην ιδία επιτροπή της Βουλής..

Σε αυτή την επιτροπή ο Στουρνάρας ομολόγησε ότι  είπε στην  Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΚΤ να  μην …λαμβάνουν υπόψη τους τον νόμιμο υπουργό Οικονομικών της  χώρας. Από αυτό και μόνο θα έπρεπε  ήδη να έχει χάσει τη  θέση του. Ακόμη και ο Ντράγκι του είπε με τον τρόπο του, ότι δεν ξέρει τι λέει και δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.

Κατά τον Βαρουφάκη ο Στουρνάρας  παραβιάζει το άρθρο 4 του Καταστατικού της Τράπεζας της Ελλάδος που ορίζει ότι η Τράπεζα στηρίζει την γενική οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Αυτός κάνει το  αντίθετο.

Δεύτερος λόγος είναι οι προεκλογικές δηλώσει του το 2014  που προφανώς δεν επενεργούσαν  υπέρ της σταθερότητας του  τραπεζικού συστήματος  που  οφείλει να προστατεύει.  Ο Βαρουφάκης θεωρεί ατόπημα  να  αναφέρεται ο κεντρικός τραπεζίτης σε κίνδυνους εκροών, υπονοώντας τη φορά των πολιτικών εξελίξεων.

O τρίτος λόγος αφορά την -κατά Βαρουφάκη-εποπτική ανεπάρκεια του διοικητή, ως  διοικητική αρχής για την εποπτεία επί των πιστωτικών ιδρυμάτων και τον έλεγχο της πίστης, όπως προκύπτει από την κατάσταση της τράπεζας Αττικής, την  ασυδοσία στο δανεισμό κομμάτων και καναλιών και την απολυτή ανυπαρξία πλάνου διαχείρισης των κόκκινων δανείων  .

Ο Βαρουφάκης ως τέταρτο λόγο – με το άρθρο στου στην “Εφημερίδα των Συντακτών”- επικαλείται την επιστημονική ανεπάρκεια του Στουρνάρα , την οποία μάλιστα συνδυάζει δηλώσεις που έχουν στόχο την αυτοπροβολή του  ως “σωτήρα” , αλλά  και την κατηγορία για παραποίηση στοιχείων.

Αναφέρεται στον ισχυρισμό του ότι η διαπραγμάτευση της περιόδου Ιανουαρίου- Ιουνίου  2015 κόστισε 86 δισ. ευρώ στον ελληνικό λαό. Αυτό έχει γίνει σλόγκαν της  αντιπολίτευσης και ο Βαρουφάκης το θεωρεί  δημιουργική λογιστική που δεν συνάδει με την κρίσιμη θέση διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος.

Αλλά πέρα από αυτά που λέει ο αποπεμφθείς υπουργός Οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα, υπάρχουν και λόγοι που καθιστούν  τον άνθρωπο που κάθεται σήμερα στο γραφείο του κεντρικού τραπεζίτη της χώρα ακατάλληλο εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Κεντρώας Τράπεζας την Αθήνα. Πολλοί παρατηρούν ότι  δεν λειτουργεί αυστηρά στο πλαίσιο που θέτει η Φραγκφούρτη αλλά με τα δικά του πολιτικά και  ιδεολογική κριτήρια που δεν έχουν καμιά σχέση με το  ρόλο του.

Ενίοτε κάποιες θέσεις του προκαλούν. Π.χ. διακηρύσσει ως ωφέλιμο τον αφελληνισμό  των  τραπεζών. Η πολιτική και τραπεζική πιάτσα  μιλάει για την συμμετοχή του στην έξωση του Μιχάλη Σάλλα  από την τράπεζα που ο ίδιος δημιούργησε.  Τάσσεται υπέρ της  μεταφοράς των κόκκινων δανειων σε  funds–άλλως: “κοράκια” -χωρίς να εξαιρεί ούτε τα δάνεια των… κομμάτων.

Ο διοικητής της ΤτΕ μετέχει στο πολιτικό παιχνίδι και αντικειμενικά έχει μετατραπεί σε στρατηγικό σύμμαχο της αξιωματικής αντιπολίτευσης . Εκτός από τον Σαμαρά συντάσσεται και με τις θέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος τον στηρίζει ευθέως. Σα να είναι σύμβουλος της  αντιπολίτευσης όχι της κυβέρνησης. 

Συχνά του προσάπτουν ότι λειτουργεί ως δύναμη κρούσης κατά του ΣΥΡΙΖΑ, την άνοδο του οποίου στη εξουσία εμφανώς προσπάθησε να αποτρέψει. Τώρα σε κάθε ευκαιρία προσπαθεί να ενισχύσει τη ρητορική για την αποχώρηση του.  Στη Βουλή  έφτασε στο σημείο να  υποδεικνύει στους βουλευτές να μην διαβάζουν συγκεκριμένο περιοδικό,επειδή  τα ρεπορτάζ ότι αναφέρονται στις επαγγελματικές δραστηριότητες της συζύγου τις οποίες ερευνούν οι αρμόδιες αρχές της χώρας, ενώ έδωσε απαντήσεις γι’ αυτό το θέμα σε ανακοίνωση με το λογότυπο της Τράπεζας. Ως διοικητής της σαν να ήταν τραπεζική υπόθεση!

Κοντολογίς, ο Γιάννης Στουρνάρας, ικανότατος στη διαχείριση του εαυτού του και το χτίσιμο της καριέρας σου ανάλογα με τις περιστάσεις, βρίσκεται σήμερα σε ένα ρόλο που απαιτεί άλλες αρετές και άλλη αντίληψη, όπως  έδειξαν πριν από αυτόν όλοι οι προκάτοχοι του. Σε καμιά περίπτωση, πάντως, δεν προσφέρεται για άσκηση πολιτικής, ή για εφαλτήριο προσωπικών επιδιώξεων. Αυτό αφορά και τη Βουλή των Ελλήνων -στην οποία οφείλει να λογοδοτεί- και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην οποία υπάγεται.