Του Γ. Μαρκάκη
Χθες άνοιξα την τι-βι και είδα στη βραδινή ζώνη της show biz των 8 τον υπουργό των Όπλων μας να κατεβαίνει στην Σαλαμίνα για να δοξάσει τους ‘Έλληνες’ μαχητές που πολέμησαν τους εισβολείς βάρβαρους μισθοφόρους πριν 2.500 χρόνια! Στην εκδήλωση παρέστη εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ για να αποδώσει τιμές;
Άραγε στα Παλούκια έχουν μουσκέψει αρκετά τα ξύλα από τα διαλυμένα σκάφη των Περσών 2.5 χιλιετίες τώρα; Η βρεγμένη σανίδα εκτός από σανίδα σωτηρίας είναι χρήσιμο όπλο για τον λαό.
Σε λίγο μου φαίνεται πως θα ζητήσουν από τους μαθητές να γράψουν έκθεση και να κάνουν παρέλαση για την σημασία της μάχης των Γαυγαμήλων μια και χθες ανακοίνωσαν πως ο ένοικος του τάφου στην Αμφίπολη είναι ο Ηφαιστίωνας, ο πιστός στρατηγός του Αλέξανδρου που τραυματίσθηκε μεν βαριά σε αυτήν την μάχη αλλά συνέχισε δε μαχόμενος στην εκστρατεία. Για την περιοχή της Πέλλας που είναι ο τόπος καταγωγής του, το παίζω στάνταρ ένα στο στοίχημα.
Μπορεί όπως το καλοσκέπτομαι να γράψουν και για την ‘χθεσινή’ Στάση του Νίκα όπου πήραν στο κυνήγι τον extra large υπουργό Οικονομικών Γιάνννη Καππαδόκη- παρακαλώ με τρία –ν- αφού το χρήμα που άρπαζε ο Justiano με τις συνεχείς αυξανομένες εισπράξεις δυσβάσταχτων φόρων ήταν τόσο πολύ, που τον πήραν στο κυνήγι και αναγκάστηκε η Θοδώρα να σώσει την παρτίδα ακονίζοντας το σπαθί του άντρα της για να σφάξει 20.000 εξεγερμένους. Πράσινους ή Γαλάζιους …δεν θυμάμαι. Αμ, δεν έχει σημασία αφού όλα κοκκίνισαν γύρω από την ρημαγμένη Αγιά Σοφιά που αναγκάστηκαν να χτίσουν ξανά.
Μετά άκουσα πως μια άλλη Αγιά Σοφιά εμείς τα παιδιά των προσφύγων δεν πρόκειται να δούμε στην Νέα Φιλαδέλφεια. Εκεί το γήπεδο που υπήρχε αλλά δεν υπάρχει πια και δεν βλέπω να χτίζεται κιόλας αφού ο ίδιος ο δήμαρχος της πόλης-που έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο λόγω της Αθλητικής Ένωσης Κωσταντινουπόλεως, κάνει εκστρατεία, πολεμά και αντιτίθεται στην δημιουργία ενός νέου γηπέδου που γκρέμισαν εκεί στο οικόπεδο των προσφύγων γιατί είχε παλιώσει. Όχι για αυτό που θα καλύψει σαν ανάγκη άθλησης συμβολικότητας και παρουσίας αλλά για αυτό που δεν θα καλύψει. Δηλαδή η όλη βαβούρα για τον ακάλυπτο χώρο. Ακόμα και δίκιο να έχει θα μπορούσε να βρεθει μια λύση. Αλλά όχι! Έτσι έχει καταφέρει να περιοριστεί η άσκηση της πολιτικής μέσα στον αγωνιστικό χώρο και το ποδόσφαιρο να παίζεται έξω από αυτό, έχοντας χάσει τον κύριο συναινετικό ρόλο που έπρεπε να παίζει εκτός από το να δίνει άδειες για τραπεζοκαθίσματα σε καφετέριες και ταβέρνες χαμηλής όχλησης.
Λίγο αργότερα είδα τον Ολυμπιακό. Χάρηκα γιατί είδα επιτέλους να παίζεται απο ελληνική ομάδα καλό ποδόσφαιρο αλλα μετά το τόπι ξεφούσκωσε απότομα. Άνοιξα τον ήχο στην τηλεόρασή μου και διαπίστωσα πως τόσο αυτή η ομάδα όσο δηλαδή και οι άλλες ελληνικές ομάδες μας δεν διαθέτουν παρά εξαιρετικά λίγους Έλληνες στην 11άδα τους. Ακόμα και σήμερα θυμάμαι την ενδεκάδα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 που αντιμετωπίζαμε στη Φιλαδέλφεια που πλέον παρουσιάζονται ανάδελφα. Υπήρχε ένας σεβασμός για τον αντίπαλο που ρίζωσε. Σήμερα δεν κατορθώνω να απομνημονεύσω ούτε 2-3 ονόματα από την 11άδα της ίδιας μου της ομάδας, που αλλάζει πιο γρήγορα από ότι οι γιγαντοαφίσες με τις άγνωστες φάτσες των νέων τραγουδιστών που δεν θυμάσαι παρά μόνο μία σεζόν.
γμ
