Πότε θα ρίξετε την κυβέρνηση, Μακαριότατε;

Toυ Γ. Λακόπουλου

ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-150x150 (1)

Μέσες – άκρες κάτι  ξέραμε. Είχε διαρρεύσει τέλη Σεπτεμβρίου,  αρχές Οκτωβρίου. Τις ημέρες της κινητικότητας στο τρίγωνο μέγαρο Μαξίμου-Μονή Πετράκη –Μαρούσι και στο τετράγωνο Τσίπρας- Καμμένος –  Ιερώνυμος-Φίλης.

Τι ξέραμε; Ότι επισκεπτόμενος εκείνες τις ημέρες τον Αρχιεπίσκοπο  ο  Παν. Καμμένος του ανέφερε ότι ως και την κυβέρνηση θα μπορούσε να ανατρέψει για χάρη της Εκκλησίας.

Λόγω της καταλλαγής που επακολούθησε μετά τη συζήτηση στη Βουλή-προσωρινά  όπως απεδείχθη-  δεν έδωσε κανείς ιδιαίτερη σημασία. Κι όμως είχε  συμβεί κάτι θεσμικά εξαμβλωματικό. Κάτι περισσότερο από το παράδοξο του υπουργού Άμυνας που μετέχει σε επίσημες συσκέψεις για το μάθημα των Θρησκευτικών, ενδυόμενος το γιλέκο του αρχηγού κόμματος.

Αυτό που στην πραγματικότητα είχε συμβεί ήταν ότι ένας υπουργός προσέφερε στην Εκκλησία το … κεφάλι του Τσίπρα. Δηλαδή την πτώση της κυβέρνησης. Ή αλλιώς: ο ένας κυβερνητικός εταίρος συζητούσε με τον Αρχιεπίσκοπο το ενδεχόμενο μιας πολιτικής ανωμαλίας.

Λίγο αργότερα  από αυτή τη συζήτηση, ολοφάνερα, στη  Βουλή ο αρχηγός των ΑΝΕΛ  ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων, υπερβαίνοντας τον Πρωθυπουργό -που το αποδέχθηκε μάλλον αμήχανα.

Εκείνο το βράδυ το θέμα πέρασε με κάποια μειδιάματα κατά του Καμμένου. Εκεί θα έμενε αν ο ίδιος ο  Αρχιεπίσκοπος δεν εξομολογούνταν στον Αλέξη Παπαχελά την 1η Νοεμβρίου ότι ο Καμμένος δεν πέταξε απλώς  μια παρόλα για εκτόνωση.  Έκανε κάτι άλλο: κλαίγοντας   είπε στον Προκαθήμενο της Ελληνικής Εκκλησίας  ότι …αν το επιθυμεί  (!) ρίχνει αμέσως την κυβέρνηση.

Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Ιερώνυμου: “Είπε «αν μου πείτε Μακαριότατε, δε συμφωνείτε, δε θέλετε, εγώ ρίχνω την κυβέρνηση αύριο το πρωί»”..

mediadefaultimagesieronymos-e1467788465668-750x400Ο Ιερώνυμος είναι σοβαρός άνθρωπος και  προπαντός έξυπνος. Κατάλαβε ότι ο Καμμένος, το εννοούσε, δεν προσπαθούσε να τον χειριστεί.  Απόδειξη ότι το αποκάλυψε – και προφανώς είπε  λιγότερα από όσα άκουσε. Έξι  24ωρα από τότε δεν έχει υπάρξει καμιά διάψευση. Τα  πράγματα  είναι  σοβαρά, αν λάβουμε υπόψη τα εξής:

Πρώτον, μια  συγκεκριμένη χρονική στιγμή – κατά την επικοινωνία του Καμμένου με την  Αρχιεπισκοπή  ενώ η Βουλή αμέριμνη συζητούσε το θέμα-  δεν κρίθηκε πώς θα διδάσκεται το μάθημα των Θρησκευτικών.  Κρίθηκε η τύχη της Κυβέρνησης.

Για όσους δεν κατάλαβαν, ένα μέλος της κυβέρνησης – και  κυβερνητικός εταίρος ταυτόχρονα- συνωμότησε με τον επικεφαλής της Εκκλησίας κατά του Πρωθυπουργού. Τι άλλο είναι όσα αναφέρει ο Αρχιεπίσκοπος;

Προφανώς ο Καμένος δεν είχε την εξουσιοδότηση του Τσίπρα να απειλήσει με την ανατροπή του. Ήταν κάτι που κρίθηκε μεταξύ Καμμένου-Ιερώνυμου. Η κυβέρνηση δεν έπεσε χάρη στην καλή διάθεση του Ιερώνυμου. Θα μπορούσε να υποδείξει στον κλαίοντα  Καμμένο να  προχωρήσει και η χώρα να μπει σε πολιτική αναταραχή.

Δεύτερον, για να αναδείξει  δημοσίως ο Αρχιεπίσκοπος ένα τόσο σοβαρό θέμα- με το κύρος του αξιώματος του-  σημαίνει ότι …ισχύει ακόμη.

Με άλλα λόγια ο Καμμένος δεν έχει αποσύρει τις προθέσεις του σε περίπτωση κρίσης στις σχέσεις κυβέρνησης- Εκκλησίας.  Άρα ο Αρχιεπίσκοπος έχει στη φαρέτρα του την απειλή ανατροπής της κυβέρνησης -αν το θελήσει. Για σκεφτείτε για τί ακριβώς μιλάμε.

Τρίτον, η  κυβέρνηση χάνει το αναφαίρετο δικαίωμά της να αποφασίζει η ίδια για τη σχολική ύλη –αλλιώς θα πέσει. Της το στερεί ένα μέλος της  και το εκχωρεί κατ’ ουσίαν στον … Αρχιεπίσκοπο.

Πρακτικά του εκχωρεί ένα δικαίωμα που έχει μόνο ο ίδιος ο Καμένος ως κυβερνητικός  εταίρος: το δικαίωμα ανατροπής της κυβέρνησης.  

Πρόκειται για επίδειξη παλαιοκομματισμού ή για κοινό ερασιτεχνισμό; Μάλλον κάτι πέρα από αυτά: αντεπίθεση. Ή αλλιώς για …αυτοάμυνα με τη μέθοδο του πολιτικού εκβιασμού.  Υπερβολικό; Καθόλου.ÓÕÍÁÍÔÇÓÇ ÔÏÕ ÁÑ×ÉÅÐÉÓÊÏÐÏÕ ÉÅÑÙÍÕÌÏÕ ÌÅ ÔÏÍ ÕÐ. ÁÌÕÍÁÓ ÊÁÉ ÐÑÏÅÄÑÏ ÔÙÍ ÁÍÅË ÐÁÍÏ ÊÁÌÌÅÍÏ--×ÑÇÓÔÏÓ ÌÐÏÍÇÓ//EUROKINISSI

Τους τελευταίους μήνες ήταν γνωστό ότι ο  Τσίπρας, ο Μάρτιν Σουλτς και άλλοι ηγέτες των Ευρωσοσιαλιστών, αναζητούσαν στην ελληνική Βουλή στηρίγματα του  ΣΥΡΙΖΑ για να διακόψει τη σχέση του με τον Καμμένο – χωρίς να χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία- και να  μπει στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Αντίστοιχα στηρίγματα αναζήτησαν πρωθυπουργικοί συνεργάτες και στο κόμμα του Βασ. Λεβέντη- για τον ίδιο λόγο.

Ο Καμμένος ήθελε πρόσχημα για να αντιδράσει. Το βρήκε με την “κρίση των Θρησκευτικών” -που προκάλεσε η αμετροέπεια του Φίλη. Ήταν η ευκαιρία του για να  αμυνθεί και το έκανε, μεταφέροντας ο ίδιος την τύχη της  κυβέρνησης στα χέρια του Αρχιεπισκόπου. Αυτός με τη σειρά του το  κοινοποίησε και  δεν έκρυψε τις προθέσεις  του.

Για όσους δεν το πρόσεξαν είπε κάποια στιγμή στον Παπαχελά:.

Εγώ δεν πιστεύω στις συγκρούσεις. Πιστεύω στη συνεργασία. Αλλά δεν κάνω πίσω στις αρχές μου. Θα βρω τρόπο, έστω και επικίνδυνο τρόπο, αλλά θα μείνω στις βασικές μου αρχές, στη θέση μου, και θα τις υπερασπιστώ μέχρι τέλους. Αν τα πράγματα πάνε σε αδιέξοδο, ασφαλώς δεν θα μείνουμε με κλειστά τα μάτια και με δεμένα τα χέρια”.

Τι σημαίνει “Θα βρω τρόπο, έστω και επικίνδυνο τρόπο” ;

Ουσιαστικά από τη στιγμή που η προθυμία ανατροπής της κυβέρνησης υπήρξε πραγματική και δεν διαψεύσθηκε -και  εφόσον ο  Ιερώνυμος  την κοινοποίησε επίσημα και θεαματικά- το πρόσχημα μετατρέπεται σε … κίνητρο, για τον επικεφαλής των ΑΝΕΛ.

Με όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος εξασφαλίζει την επανεκλογή του ο Καμμένος. Ποιος από το χριστεπώνυμο πλήθος δεν θέλει στην επόμενη Βουλή το κόμμα που εμπόδισε τους “κομμουνιστές”  να στερήσουν από την Εκκλησία  το δικαίωμα να αποφασίζει τι θα διδάσκεται στα σχολεία;

Ποιος από το ποίμνιο του κορυφαίου Ιεράρχη δεν θα ανταμείψει τον πολιτικό που ακούμπησε στα πόδια του την επιβίωση της εκλεγμένης κυβέρνησης της χώρας;