Του Γ. Λακόπουλου
Διαβάζοντας κατά σειρά εκλογής τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να φτάσει στην 9η θέση για να συναντήσει άρωμα γυναίκας. Είναι η Ρένα Δούρου. Η συνήθως σιωπηλή -σε ό,τι άφορα τα κομματικά- περιφερειάρχης “καθάρισε” τις άλλες κύριες που είναι στα μέσα και στα έξω του κόμματος και της κυβέρνησης και πολλούς ισχυρούς άνδρες που κινούνται στο τρίγωνο Μέγαρο Μάξιμου-Βουλή- Κουμουνδούρου .
Τι έκανε τους συνέδρους ενός κλειστού κομματικού σώματος να προτιμήσουν μια γυναίκα που κινείται στην περιφέρεια της πολιτικής και είναι ζήτημα αν θυμάται που βρίσκονται τα κεντρικά γραφεία του κόμματος;
Η απάντηση είναι: ακριβώς αυτό. Η αποστασιοποίηση συντηρεί το μύθο της Δούρου, ως προάγγελου της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ το 2014. Είχε προηγηθεί η δική της επικράτηση στην περιφέρεια απέναντι σε έναν ισχυρό αντίπαλο όπως είναι ο πολύπειρος Γιάννης Σγουρός.
Αν δεν είχε επικρατήσει η υποψηφιότητά της στις αυτοδιοικητικές εκλογές της Αττικής, ποιος ξέρει αν η Αριστερά θα έβλεπε την εξουσία. Αν ήταν άνδρας θα ήταν ο Ιωάννης ο Πρόδρομος του Τσίπρα. Τώρα μπορεί να είναι το αντίθετο: όχι πριν από αυτόν, αλλά μετά από αυτόν.
Ο μύθος της γυναίκας που άνοιξε το δρόμο για την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς διαφυλάσσεται όχι μόνο από την ίδια αλλά και στην κιβωτό της κομματικής βάσης, όπως έδειξαν τα αποτελέσματα. Για μελλοντική χρήση. Πότε; Θα εξαρτηθεί από τις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς του -συνομήλικου της- σημερινού Πρωθυπουργού που φτάνουν για ορισμένους και ως την προεδρία της Δημοκρατίας- αν η τροποποιηθεί το Σύνταγμα και μεταφερθούν εξουσίες στην Ηρώδου του Αττικού.
Σε κάθε περίπτωση η κυρία είναι δελφίνος του Τσίπρα και ας μην το εκδήλωσεποτέ και ας παραμένει στην ίδια εσωκομματική βάρκα μαζί του. Ίσως για αυτό. Εκτός από τα δελφινάρια υπάρχουν και τα δακτυλίδια.
Η πολυσυζητημένη περιφερειάρχης Αττικής πραγματοποιεί σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις για κεντρικά πολιτικά θέματα και όταν το κάνει είναι προσεκτική. Πολλοί παρατήρησαν ότι ακόμη και στην προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου ήταν ακριβοθώρητη. Εμφανίστηκε μόνο στο Αιγάλεω –που κατοικεί. Καμιά σχέση με την καταιγιστική παρουσία της όταν μπήκε στον πολιτικό στίβο ως βουλευτής της Β’ Αθήνας μεταξύ 2012-14.
Η “δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά” είναι ορίτζιναλ ξανθιά και είναι όντως δασκάλα. Έχει μεταπτυχιακό στις πολιτικές επιστήμες, μιλάει τέσσερις ξένες γλώσσες –αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και τούρκικα και σπούδασε στη Γαλλία, την Τουρκία και την Αγγλία. Προς το παρόν δεν θέλει να είναι κάτι άλλο από περιφερειάρχης Αττικής.
“Αυτό είναι πολιτική παρουσία” λέει όταν τη ρωτάνε. Με άλλα λόγια πιστεύει ότι η θητεία της είναι επαρκές δείγμα γραφής. Αν όχι απέναντι στο 4%, σίγουρα στο 35%. Ότι την προτιμάει και το 4% δεν βλάπτει.
Προφανώς εκ του σημερινού ρόλου της έχει καλύτερη εικόνα από κάθε άλλον στο ΣΥΡΙΖΑ για τις συνέπειες της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση του. Στις γειτονιές της περιφέρειας η Ελλάδα αναστενάζει, έστω και αν στα υπουργεία οι φωνές δεν φτάνουν. Τα πραγματικά προβλήματα βρίσκονται έξω από το κέντρο της Αθήνας. Ως “Μικρή Πρωθυπουργός” – κατά τον όρο που χρησιμοποίησε κάποτε ο Κ. Σημίτης για τους περιφερειάρχες- το ξέρει.
Για την ακρίβεια το διαχειρίζεται κατά το πρότυπο της γαλλικής πολιτικής σκηνής -στο κέντρο της οποίας εισβάλουν κατά καιρούς πρόσωπα που άνοιξαν περπατησιά στην περιφέρεια. Εξ άλλου τα δυο χρόνια που έκανε βουλευτής του 2012 ήταν αρκετά για να την πείσουν ότι στο κέντρο η πολιτική δεν έχει πάντα περιεχόμενο. Άρα είναι κάτι περισσότερο από διαίσθηση και πάντως της βγαίνει. Το δείχνει ότι στο -πρώτο κατ’ ουσίαν- συνέδριο του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε μόνη, μια γυναίκα μέσα σε τόσους άνδρες.
