Του Βασίλη Βενιζέλου
Κέρδισαν κάτι οι δημοσιογράφοι του ρεπορτάζ υπουργείου Υγείας από την μετωπική και άγρια αντιπαράθεσή τους με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, την οποία παραχώρησε την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας; Εύλογο το ερώτημα.
Θα υπήρχαν ίσως δυνατότητες για να ευνοηθούν επικοινωνιακά οι δημοσιογράφοι του υγειονομικού ρεπορτάζ μόνον στην περίπτωση κατά την οποία το ίδιο το επάγγελμα του δημοσιογράφου δεν είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος της πάλαι ποτέ αίγλης και της περασμένης πλέον γενικής αξιοπιστίας του στις ημέρες μας.
Μόνον που, σε όσες σχετικές θεωρητικές αναλύσεις ή εμπειρικές μελέτες που έχω ανατρέξει, το επάγγελμα του δημοσιογράφου πλήττεται στις ημέρες μας από μία σκληρή, οξυδερκή, λεπτή και αποδομητική κριτική, η οποία θα έπρεπε να είχε ήδη αποτελέσει το σήμα κινδύνου για όλους μας, προκειμένου να προσπαθήσουμε με νύχια και με δόντια να ανατάξουμε την θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα τόσο η εικόνα όσο και το status του επαγγέλματός μας.
Είναι αναμενόμενο ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας να ωφεληθεί τα μάλα από την εν λόγω σκληρή έως αντιαισθητική και απαξιωτική για το επάγγελμά μας αντιπαράθεση, μιας και τέτοιο είναι σήμερα το status και η εικόνα του συναφιού μας στην λεγόμενη κοινή γνώμη, ακόμη και στο πιο μορφωμένο και καλλιεργημένο τμήμα αυτής…
Οι αγοραίες εκφράσεις περί… των συμπαθών τετραπόδων, οι οποίες εκτοξεύθηκαν εκατέρωθεν κατά τη διάρκεια της πιο άθλιας συνέντευξης Τύπου η οποία έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στο υπουργείο Υγείας, δεν τιμούν βεβαίως έναν χειρουργό, τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος είχε έναν παραπάνω λόγο, και εκ της επαγγελματικής και επιστημονικής ιδιότητάς του, να επιδείξει ψυχραιμία, ηρεμία, στοχοπροσήλωση στο θέμα της συνέντευξης Τύπου, αλλά και μεγαλοψυχία απέναντι στις όποιες προκλήσεις προβόκαραν τον σκοπό του.
Εκείνοι, όμως, οι οποίοι εξετέθησαν με τον χειρότερο τρόπο από μία τέτοια αντιπαράθεση, η οποία «έπαιξε» σε όλα τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, είναι, ασφαλώς, οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι του ρεπορτάζ. Όχι μόνον εμφανίσθηκαν να εκτοξεύουν με ιδιαίτερη άνεση αγοραίες εκφράσεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, αλλά έδειξαν επιπλέον ότι επιθυμούν να εμποδίσουν την παραχώρηση μίας συνέντευξης τύπου εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας, με άλλα λόγια έδειξαν ότι επιθυμούν να μην κάνουν την δουλειά για την οποία αμείβονται.
Θα είχαμε να πούμε πάρα πολλά, μιας και η εν λόγω αντιπαράθεση, σύγκρουση κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου της Πέμπτης 10 Δεκεμβρίου στο υπουργείο Υγείας αποτελεί, ασφαλώς, παράδειγμα για όλους μόνον προς αποφυγή, αλλά σκέφτομαι πως περαιτέρω ανάλυση της αθλιότητας δεν μπορεί να χωρεί…
Οφείλουμε, πάντως, ως κατακλείδα, να εξάρουμε την στάση και την συμπεριφορά του ιδίου του υπουργού Υγείας Ανδρέα Ξανθού, ο οποίος κράτησε με άνεση την ηρεμία και την ψυχραιμία του, δεν απώλεσε ποτέ την χαρακτηριστική του ευγένεια και προσήνεια, τίμησε τον ρόλο του στο υπουργείο Υγείας και την επαγγελματική ιατρική του ιδιότητα και άφησε με συστηματική διακριτικότητα ο καθείς να αναλάβει τις ευθύνες οι οποίες του αναλογούν…
