Συζήτηση για την Παιδεία: Ποιος παίρνει στο λαιμό του τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Του Γ. ΛακόπουλουΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ-150x150 (1)

Εκ των πραγμάτων η συζήτηση στη Βουλή για την Παιδεία επικεντρώθηκε στις ομιλίες των επικεφαλής των δύο μεγάλων κομμάτων. Σ’ αυτή την συζήτηση ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να εξωραΐσει την κυβερνητική πολιτική. Αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι εμφανίσθηκε με υποδειγματικό κοινοβουλευτικό ύφος και ευκρινή πολιτική γραμμή.

Κατέθεσε τις απόψεις του και τον απολογισμό της κυβέρνησής του, προέβαλε τις στοχεύσεις του και τις πολιτικές θέσεις του. Είπε όσα ήθελε να πει, με σεβασμό στο ακροατήριο και τους παριστάμενους πολιτικούς αρχηγούς. Με ευγένεια, ήπιο τόνο, χωρίς προσωπικές αιχμές.

Μπορεί να διαφωνεί κανείς με όσα είπε. Μπορεί να του αμφισβητήσει την ειλικρίνεια και την αξιοπιστία. Μπορεί να κρίνει ότι δεν πέτυχε όσα θέλει ούτε θα πετύχει, ούτε όσα επιδιώκει. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό. 

Αλλά αυτή καθ’ εαυτή η παρουσία του Τσίπρα στη Βουλή ήταν ευπρεπής, σοβαρή, με συνθετικό πνεύμα και με κόσμια κριτική στην αντιπολίτευση.

Ήταν ομιλία με αμιγές πολιτικό περιεχόμενο και σαφείς τοποθετήσεις σε ότι τον άφορα. Ο καθένας μπορεί να κρίνει. Αλλά υπήρξε απολύτως κοινοβουλευτικός.

Ένας άλλος Μητσοτάκης

Και μετά ήλθε η σειρά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θα έλεγε κανείς ότι θα εκμεταλλεύονταν το ύφος του Πρωθυπουργού για να πάει τη συζήτηση παραπέρα από την πλευρά του. Έχοντας και το πλεονέκτημα ότι μιλάει με την άνεση των λόγων, ενώ κυβέρνηση με τους περιορισμούς των πράξεων, να κινηθεί προς τη σύγκλιση.

Ασφαλώς με κριτική απέναντι στην κυβέρνηση καθώς η ομιλία του Πρωθυπουργού στη ουσία της προσφέρονταν για αντιπολίτευση με τις στρογγυλοποιήσεις της. Άλλωστε αυτός ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχθηκε από την κάλπη της ΝΔ και αυτό το προφίλ καλλιεργούσε ο ίδιος. Αλλιώς θα ψήφιζαν τον ‘Αδωνι Γεωργιάδη.

Φευ! Αυτός ο Μητσοτάκης δεν υπάρχει πια- στα κείμενα που διαβάζει τουλάχιστον.

Παραβίασε ακόμη και τους τύπους. Ανέβηκε στο βήμα και δεν απευθύνθηκε καν στους βουλευτές. Η πρώτη φράση που είπε ήταν ” Κύριε Τσίπρα”. Και σε όλη την ομιλία του απευθυνόταν στον “κύριο Τσίπρα”. Με προκλητικό τρόπο. Με σπόντες της σειράς, με ατάκες και κορώνες χιλιοπαιγμένες- σταματώντας σε κάθε μια για να ακούσει το προγραμματισμένο χειροκρότημα. Αν συνεχίσει έτσι θα πέσει στη γκάφα του “μία η ντουντούκα τέσσερις εμείς”, καμιά μέρα.

Στην εισαγωγή της ομιλίας του ο πρόεδρος της ΝΔ κατέφυγε στη μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη- άγνωστο τι προσπαθώντας να προσποριστεί- για τη βρει από τον …Λεβέντη που σημείωσε ότι η πολιτική του απέχει από τη συναίνεση και τη συνεννόηση.

Αναφέρθηκε στην Μαριέττα Γιαννάκου- που επανήλθε σιδερένια στη Βουλή-για να πει ότι τη δική της μεταρρύθμιση συνέχισε η Άννα Διαμαντοπούλου. Αυτό δεν είναι μόνο ανακριβές είναι και παραπλανητικό. Το νόμο Διαμαντόπουλου η ΝΔ με τον Αρβανιτόπουλο άρχισε να ξηλώνει.

Διολίσθηση

Χωρίς να το καταλαβαίνει ίσως, ο πρόεδρος της ΝΔ άρχισε να διολισθαίνει σε ακροδεξιές προσεγγίσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι καταλόγισε ως… μειονέκτημα του Τσίπρα ότι μετείχε σε καταλήψεις. Η αγωνιστική συμπεριφορά της νεολαίας είναι μειονέκτημα για τον πρόεδρο της ΝΔ.

Αν είχε περιορίσει την ομιλία του στο πρόγραμμα που καταρτίζει αυτή την περίοδο η ΝΔ -δια χειρός Κωστή Χατζηδάκη- θα είχε καταθέσει τη θέση του ως υπεύθυνος πολιτικός αρχηγός, ώστε να αξιολογηθεί χωρίς τον ρητορικό λαϊκισμό με τον οποίο την περιτύλιξε.

Επιχειρώντας να επεκταθεί σε αποδόμηση της ομιλίας Τσίπρα έδειξε κενά ενημέρωσης με αποτέλεσμα να τον καταδείξει ως αδιάβαστο στην δευτερολογία του ο Πρωθυπουργός και πάντως να απαντήσει με ευκολία αποδομώντας τη δική του ομιλία.

Παρασύρθηκε σε μια ιδεολογική αντιπαράθεση σε θέμα αξιών στα οποία η Αριστερά έχει ιστορικό πλεονέκτημα, καθώς ήταν παρούσα στους εκπαιδευτικούς αγώνες. Το χειρότερο είναι ότι τα έκανε με μέσα και διατυπώσεις που απευθύνονται στα κατώτερα αισθήματα της κοινής γνώμης- διολισθαίνοντας ακόμη και προς το δημοτικό σχολείο στο οποίο φοιτούν τα παιδιά του Πρωθυπουργού- αντιγράφοντας τον Σταύρο Θεοδωράκη που είχε προηγηθεί. Ωραία πολιτική αντιπαράθεση;

Το κυρίαρχα στοιχεία στην ομιλία του ήταν εναλλαγή προσωπικών επιθέσεων στο Τσίπρα, απαντήσεων σε όσα δεν είπε, αλλά αποτελούν συμπεράσματα της Δεξιάς για την Αριστερά, επιλεκτικές αναφορές σε δηλώσεις κυβερνητικών για να βγάλει το δικό του συμπέρασμα. Κόλλησε στην “αριστεία” που διώκει η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενος μια ανοησία που είπε ο Αρ. Μπαλτάς προ καιρού.

Οι προτάσεις που προσπάθησε να καταθέσει χάθηκαν στο ελιτίστικο πνεύμα της ομιλίας του, στις υφολογικές υπερβολές και στην κουλτούρα της πόλωσης που διέκρινε την παρουσία του. Όταν έφτασε ως την Ελληνική Επανάσταση για να ενισχύσει τις θέσεις του για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια γιατί να μην αναφερθεί και ο Μιχαλολιάκος που τον ακολούθησε στον Κολοκοτρώνη; Και βέβαια εμφανίστηκε ικανοποιημένος για το εκπαιδευτικό παρελθόν της παράταξής του.

Άδωνις και Γ. Παπανδρέου μαζί!

Η κυβέρνηση Τσίπρα έχει πολλά κουσούρια. Η εκπαιδευτική πολιτική της ακόμη περισσότερα. Αλλά η παρουσία του Τσίπρα στη Βουλή σε αυτή τη συζήτηση έδινε περιθώρια για σύνθεση, για συνεννόηση και πάντως είχε πολιτικά στάνταρτς.

57eb9d134dc2dΟ Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν εξ αρχή επιθετικός, υπονομεύοντας κάθε προοπτική διαλόγου, και το χειρότερο γι’ αυτόν έδειχνε διάθεση να χτυπάει κάτω από τη μέση με ύφος θριαμβευτή.

Σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα πήγε στη Βουλή για να κάνει αντιπολίτευση πάση θυσία, με προκάτ αναφορές, σλόγκαν, και χιούμορ κακής ποιότητας , όπως ότι “ο Φίλης επαναφέρει τους αιωνίους φοιτητές αποφάσισε να ολοκληρώσεις σπουδές του”.

Δεν υπάρχει χειρότερη επιλογή για αρχηγό αξιωματική αντιπολίτευσης, από το ύφος με το οποίο εμφανίστηκε στη Βουλή στη συζήτηση για έναν τέτοιο θέμα. Ευφυώς ο Τσίπρας απευθύνθηκε στη πλειοψηφία της κοινωνίας, είτε την υπηρετεί σωστά η κυβέρνηση του είτε όχι. Είχε στόχευση.

Ο Κυριάκος απευθύνθηκε στις ανώτερες τάξεις –που δείχνουν τη συμπάθειά τους και στις υπόλοιπες- με ακραία οπτική στα πράγματα, τασσόμενος ακόμη και κατά του συνδικαλισμού, υπεραμυνόμενος των σχολαρχών και των ιδιωτικών πανεπιστήμιων, δίνοντας ο ίδιος προσχηματικό χαρακτήρα στο ενδιαφέρον του για το δημόσιο σχολείο- το οποίο προφανώς δεν γνωρίζει.

Το συμπέρασμα είναι από πλευράς πολιτικής ποιότητας η ομιλία Τσίπρα υπερτερούσε. Ο Πρωθυπουργός δεν διατηρεί απλώς το επικοινωνιακό του ιμπέριουμ απέναντι στον Κυριάκο, αλλά είναι και περισσότερο εύστοχος πολιτικά.

Ο Μητσοτάκης διολίσθησε στο … Συριζαίικο “θα καταργήσουμε αμέσως με ένα νόμο ό,τι ψηφίσατε”. Αλλά κυρίως διολίσθησε σε μια ομιλία με συντηρητικό περιεχόμενο. Επιπλέον αρνούμενος να σηκώσει στην αρχική ομιλία το γάντι για τη διαπλοκή εμφανίστηκε φοβισμένος απέναντι σε μια συζήτηση την οποία μετά τη ρελάνς Τσίπρα θα υποχρεωθεί να κάνει από δυσμενή θέση πλέον. Ωραίους πολιτικούς συμβούλους έχει.

Ο πρόεδρος της ΝΔ θα κάνει λάθος αν ακούσει πάλι όσους του κάνουν “κονσομασιόν” ψυχολογικής υποστήριξης, προβάλλοντας εκ του ασφαλούς ότι σ’ αυτή τη συζήτηση “καθάρισε τον Τσίπρα”.

Αυτό θα αποδείξει ότι το πρόβλημά του είναι οι συνεργάτες του. Όσο περνάει ο καιρός τον ντύνουν… Άδωνι. Ο ίδιος τείνει να κοπιάρει τον Γ. Παπανδρέου και τελικά αλλοιώνει το προφίλ της συναίνεσης και του συγκροτημένου εκσυγχρονιστή που διαφάνηκε κατά την εκλογή του στη ηγεσία της ΝΔ.

Κάποιοι τον παίρνουν στο λαιμό τους. Καταστρέφουν τα στοιχεία που τον ανέδειξαν –κρυπτόμενοι πίσω από δημοσκόπους που δεν έπεισαν ποτέ μέσα τα τελευταία χρόνια!

Αυτοί οι σύμβουλοι θα κάνουν τους νεοδημοκράτες να νοσταλγούν την εποχή του Σαμαρά και θα στείλουν τους υπόλοιπους στον Τσίπρα…