Γράφει ο Συγκλητικός
Σημεία των καιρών. Ένα κόμμα που εκπνέει κατά τις δημοσκοπήσεις φιλοξένησε στο συνέδριό του πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς, εν ενεργεία αρχηγούς κόμματος και ποικίλους άλλους παράγοντες των οποίων η ακριβής απασχόληση αυτή την περίοδο δεν είναι διαπιστωμένη. Επιπλέον ποικίλα πολιτικά και μιντιακά τα μίνια διέθεσαν ώρες και σελίδες αμέτρητες για να περιγράψουν μια απολύτως περιθωριακή εκδήλωση. Εδώ κάτι συμβαίνει.
Ένας σωρό κόσμος – και ορισμένοι από αυτούς που λεμε ‘καλός κόσμος’- πήγαν για να ακούσουν όχι κάποιον ρήτορα, κάποιον διανοούμενο ή κάποια προσωπικότητα της σύγχρονης Ελλάδας, αλλά έναν πρώην τηλεοπτικό δημοσιογράφο που μπήκε στη Βουλή με ένα κόμμα χωρίς ταυτότητα και έκτοτε φυλλοροεί γιατί δεν μπορεί να υποστηρίξει την παρουσία του, να επαναλαμβάνει άχαρα τις κοινοτυπίες που λανσάρει για σοφίες. Αυτά δονείται τυχαία.
Ενδεχομένως η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Φώφης Γεννηματά είχε νόημα: επιδιώκουν να απορροφήσουν στις επόμενες εκλογές ό,τι απέμεινε σε αυτό το κόμμα. Ο Γ. Παπανδρέου πήγε γιατί καθώς κατέστησε τον εαυτό του αποσυνάγωγο είναι όπου γάμος και χαρά. Κάποιοι αργόσχολοι της πολική πήγαν για να τους δείξει η τηλεόραση ό,τι υπάρχουν.
Αλλά ο πολύς Κώστας Σημίτης τι πήγε να κάνει; Ένας πολύπειρος πολιτικός σαν αυτόν πιστεύει ότι θα σώσει την Κεντροαριστερά το .. Ποτάμι; Ένας πρώην πρωθυπουργός που δεν έβαλε πλάτη να βοηθήσει το κόμμα που τον τίμησε, σπεύδει να υποστηρίξει ένα κόμμα που κατασκευάστηκε άνωθεν και αδυνατεί να δικαιολογήσει την παρουσία του; Τι ήταν αυτά που είπε σοβαρός άνθρωπος και σε ποιους τα απεύθυνε;
Όπως ήταν αναμενόμενο το συνέδριο του Ποταμιού ήταν πολύ κακό για το τίποτε. Η παντοκρατορία του κατά άλλα συμπαθούς Σταύρου Θεοδωράκη επιβεβαιώθηκε και αυτό προεξοφλεί ότι η συνέχεια θα είναι ίδια με όσα προηγήθηκαν εξ αιτίας αυτής της παντοκρατορίας. Ήδη ο αρχηγός έχασε το πιο σημαντικό στέλεχος του κόμματος που εγκατέλειψε τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου ακριβώς γιατί όπως διευκρίνισε το συνέδριο ήταν μια τρύπα στο νερό.
Κατά τα λοιπά συνεχίσουν κάποιοι να μιλούν για συγκλίσεις συνεργασίας και κολοκύθια νερόβραστα. Παρά τη δυσανάλογη με το βάρος του και τη σημασία του προβολή κανείς δεν έδωσε σημασία στο συνέδριο. Και ούτε πρόκειται.
